ขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปัตตานี
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
ขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปาตานี (มลายู: Barisan Nasional Pembebasan Patani, BNPP) เป็นองค์กรเคลื่อนไหวเพื่อแบ่งแยกดินแดนปาตานีรุ่นแรก ๆ เกิดจากการรวมตัวของทายาทเจ้าเมืองเก่าที่สูญเสียอำนาจ และความไม่พอใจในนโยบายของจอมพล ป.พิบูลสงคราม ที่กำหนดนโยบายรัฐนิยมบังคับสวมหมวก และนโยบายอื่น ๆ ที่ขัดต่อหลักศาสนาอิสลาม[8] ผู้ก่อตั้งคือนายอดุลย์ ณ สายบุรี เวลาที่จัดตั้งขึ้นไม่แน่นอน อยู่ระหว่าง พ.ศ. 2502–2514 ปฏิบัติการทางทหารขององค์กรนี้เข้มแข็งในช่วง พ.ศ. 2520–2525 ได้รับความช่วยเหลือจากต่างประเทศมากโดยเฉพาะกลุ่มอาหรับ เช่น สันนิบาตอาหรับ, องค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ มีความใกล้ชิดกับพรรคปาสในมาเลเซีย องค์กรนี้ตกต่ำลงหลังการเสียชีวิตของ ดือระ มาตีเยาะ หรือเปาะเยะ เมื่อ พ.ศ. 2527 จนต้องยุติบทบาทไปในที่สุด
ขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปาตานี | |
---|---|
Barisan Islam Pembebasan Patani มีส่วนร่วมในความไม่สงบในชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย | |
ปฏิบัติการ | ค.ศ. 1947[1] – ปัจจุบัน |
แนวคิด | ลัทธิแบ่งแยกดินแดน อนุรักษ์นิยมอิสลาม[2] ชาตินิยม[3] ลัทธิอิสลาม[4] |
กลุ่ม | เตนตารา เนชันแนล เปมเบบาซัน รักยัต ปาตานี (กองทัพปลดแอกประชาชนแห่งชาติปัตตานี)[5] |
ผู้นำ | เติงกู มะฮ์มุด มะฮ์ยิดดิน[5][1] เติงกู อับดุล จาลัล[3][6] |
กองบัญชาการ | รัฐกลันตัน, ประเทศมาเลเซีย[2] |
พื้นที่ปฏิบัติการ | ภาคใต้ |
ถือกำเนิดที่ | จัดใหม่เป็น BNPP ในปีค.ศ.1959[7] เปลี่ยนชื่อเป็น BIPP ในปีค.ศ.1986 |
เปลี่ยนเป็น | ขบวนการแนวร่วมอิสลามเพื่อการปลดปล่อยปัตตานี |
ปรปักษ์ | ไทย |
การสู้รบและสงคราม | ความไม่สงบในชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย |
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 Moshe Yegar (2002). Between Integration and Secession: The Muslim Communities of the Southern Philippines, Southern Thailand and Western Burma/Myanmar. Lexington Books. p. 143.
- ↑ 2.0 2.1 David Carment; Patrick James; Zeynep Taydas (2006). "Thai Malay Separatism: Managing Interstate Ethnic Conflict". Who Intervenes? Ethnic Conflict and Interstate Crisis. Ohio State University Press. p. 120.
- ↑ 3.0 3.1 Kobkua Suwannathat-Pian (2013). Historical Identity, Nation, and History-Writing: The Malay Muslims of Southern Thailand, 1940s–1980s. Ghosts of the Past in Southern Thailand. NUS Press. p. 238.
- ↑ "Singh"
- ↑ 5.0 5.1 Kees van Dijk (2005). "Coping with Separatism: Is there a solution?". Violent Internal Conflicts in Asia Pacific. Yayasan Obor Indonesia. p. 189.
- ↑ Wan Kadir Che Man (1995). National Integration and Resistance Movement: The Case of Muslims in Southern Thailand. Regions and National Integration in Thailand, 1892-1992. Harrassowitz Verlag. p. 242.
- ↑ Bertil Lintner (8 September 2007). "Who's who in Thailand's Muslim insurgency". Asia Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-13. สืบค้นเมื่อ 2019-09-12.
- ↑ ""ชวน"ติง"ทักษิณ"ฉีกนโยบายใต้ทิ้ง ปี 43 ต้นเหตุไฟใต้ลาม". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2012-07-06.