กลุ่มภาษาฟรีเชีย
กลุ่มภาษาฟรีเชีย (อังกฤษ: Frisian languages) เป็นกลุ่มภาษาย่อยกลุ่มหนึ่งในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิก แบ่งได้เป็นภาษาฟรีเชียตะวันตก ภาษาฟรีเชียเหนือ และภาษาฟรีเชียซาเทอร์ลันท์ โดยมีชาวฟรีเชียราว 500,000 คนพูดภาษาในกลุ่มนี้ พวกเขาอาศัยอยู่แถบชายฝั่งด้านใต้ของทะเลเหนือในเนเธอร์แลนด์และเยอรมนี
ฟรีเชีย | |
---|---|
Frysk, Friisk, Fräisk | |
ประเทศที่มีการพูด | เนเธอร์แลนด์และเยอรมนี |
ภูมิภาค | ฟรีเชียตะวันตก: ฟรีสลันด์, แว็สเตอร์กวาร์ตีร์; ฟรีเชียเหนือ: นอร์ทฟรีสลันท์, เฮ็ลโกลันท์, ดือเนอ; ฟรีเชียซาเทอร์ลันท์: ซาเทอร์ลันท์ |
ชาติพันธุ์ | ชาวฟรีเชีย |
จำนวนผู้พูด | ประมาณ 480,000 คน (2001 – สำมะโน)[1] |
ตระกูลภาษา | |
รูปแบบก่อนหน้า | ฟรีเชียเก่า
|
ภาษาถิ่น |
ฟรีเชียตะวันออก (รวมฟรีเชียซาเทอร์ลันท์)
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | เนเธอร์แลนด์ เยอรมนี |
ผู้วางระเบียบ | ฟรีเชียตะวันตก: สถาบันภาษาฟรีเชียในเลวาร์เดิน ฟรีเชียเหนือ: สถาบันภาษาฟรีเชียเหนือในเบรทชเต็ท (ไม่เป็นทางการ) ฟรีเชียซาเทอร์ลันท์: Seelter Buund ในซาเทอร์ลันท์ (ไม่เป็นทางการ) |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | มีหลากหลาย:fry – ภาษาฟรีเชียตะวันตกfrr – ภาษาฟรีเชียเหนือstq – ภาษาฟรีเชียซาเทอร์ลันท์ |
Linguasphere | 52-ACA |
กลุ่มภาษาฟรีเชียเป็นกลุ่มภาษาที่ยังไม่สูญที่ใกล้ชิดกับกลุ่มภาษาแองกลิกมากที่สุด กลุ่มทั้งสองประกอบกันเป็นกลุ่มภาษาแองโกล-ฟรีเชียน อย่างไรก็ตาม ภาษากลุ่มฟรีเชียไม่สามารถเข้าใจกันได้กับภาษาอังกฤษสมัยใหม่ แม้แต่ภาษาต่าง ๆ ในกลุ่มฟรีเชียด้วยกันก็ไม่สามารถเข้าใจกันและกันได้เช่นกัน ทั้งนี้เนื่องมาจากปรากฏการณ์ทางภาษาและอิทธิพลจากภาษาอื่นที่แตกต่างกันออกไป
อ้างอิง
แก้- ↑ ภาษาฟรีเชียตะวันตก ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
ภาษาฟรีเชียเหนือ ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
ภาษาฟรีเชียซาเทอร์ลันท์ ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)