เส้นทางสายเปอร์เซีย
เส้นทางสายเปอร์เซีย (อังกฤษ: Royal Road หรือ Persian Royal Road) เป็นเส้นทางโบราณที่สร้างใหม่โดยพระเจ้าดาไรอัสมหาราชแห่งจักรวรรดิอะคีเมนิดเมื่อศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสต์ศักราช จักรพรรดิดาไรอัสทรงสร้างถนนสายนี้ขึ้นเพื่อช่วยในการคมนาคมติดต่อกับบริเวณต่าง ๆ ในอาณาจักรอันใหญ่หลวงที่มีอาณาบริเวณตั้งแต่ซูซา ไปจนถึงซาร์ดิส (ตามความเห็นของโรบิน เลน ฟ็อกซ์ในบริบทนี้ “การปกครองจากศูนย์กลางเป็นจุดอ่อนของระยะเวลาและระยะทาง”)[1] ผู้ถือข่าวสารสามารถเดินทางเป็นระยะทาง 2,699 กิโลเมตรภายในเจ็ดวัน การเดินทางจากซูซาไปถึงซาร์ดิสใช้เวลาเดินเท้า 90 วัน เฮโรโดทัส นักประวัติศาสตร์ชาวกรีกบันทึกไว้ว่า “ไม่มีอะไรในโลดที่เดินทางได้รวดเร็วไปกว่าบรรดาผู้ถือข่าวสารของเปอร์เซีย” และสรรเสริญต่อไปว่า “ไม่มีอะไรไม่ว่าจะเป็นหิมะ, หรือฝน, หรือความร้อน, หรือความมืดที่จะหยุดยั้งผู้ถือข่าวสารเหล่านี้จากการไปถึงจุดหมายด้วยความเร็วอย่างที่สุด” ซึ่งกลายมาเป็นแรงบันดาลใจของคำขวัญอย่างไม่เป็นทางการของบริการไปรษณีย์แห่งสหรัฐอเมริกา[2]
อ้างอิง
แก้- Lockard, Craig A. Societies, Networks, and Transitions, A Global History. Boston, MA: Houghton Mifflin Company, 2008.
- "The Persian Royal Road". Livius: Articles on Ancient History. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-29. สืบค้นเมื่อ February 16, 2005.
- "The Royal Road". The History of Iran on Iran Chamber Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-04. สืบค้นเมื่อ May 5, 2006.
ดูเพิ่ม
แก้ | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |