วิกิพีเดีย

ขีปนาวุธ

(เปลี่ยนทางจาก Missile)

ในการทหารสมัยใหม่ ขีปนาวุธ (อังกฤษ: missile มิสไซล์) หรือ อาวุธปล่อยนำวิถี หมายถึงอาวุธขับเคลื่อนนำวิถี (ตรงข้ามกับระบบอาวุธขับเคลื่อนแบบไม่นำวิถี ซึ่งเรียกว่า จรวด) ขีปนาวุธมีส่วนประกอบหลักอยู่สี่ส่วน คือ ระบบกำหนดเป้าและนำวิถี, ระบบควบคุมทิศทาง, จรวดขับดัน และ หัวรบ ขีปนาวุธสามารถจำแนกออกได้เป็นหลายประเภทตามวัตถุประสงค์การใช้งาน ไม่ว่าจะเป็น ขีปนาวุธพื้นสู่พื้น, ขีปนาวุธอากาศสู่พื้น, ขีปนาวุธพื้นสู่อากาศ หรือ ขีปนาวุธอากาศสู่อากาศ โดยขีปนาวุธที่มีอยู่ในปัจจุบันทั้งหมดถูกออกแบบมาให้ใช้พลังงานขับดันจากการทำปฏิกิริยาเคมีภายในเครื่องยนต์จรวด, เครื่องยนต์ไอพ่น หรือเครื่องยนต์ประเภทอื่นๆ

ขีปนาวุธ เอ็กโซเซต์ ของฝรั่งเศส
จรวด วี-1 เป็นขีปนาวุธแบบแรกของโลก

ขีปนาวุธถูกใช้งานครั้งแรกโดยเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ขีปนาวุธแบบแรกของโลกมีชื่อว่า จรวด วี-1 (V-1 flying bomb) เป็นลูกระเบิดที่ติดปีกและเครื่องไอพ่นเข้าไป ซึ่งต่อมาได้พัฒนาเป็น จรวด วี-2 ที่รวมเครื่องยนต์ไอพ่นไว้ในตัว และติดตั้งครีบที่ปลายจรวดแทนปีกที่ตัดออก เป็นลักษณะสากลของขีปนาวุธที่ใช้จวบจนปัจจุบัน

ในภาษาไทย คำว่า ขีปนาวุธ เป็นคำสนธิระหว่างคำว่า ขีปน (แปลว่า "ซัด, เหวี่ยง") กับคำว่า อาวุธ ส่วนในภาษาอังกฤษ คำว่า missile มาจากคำละตินที่ว่า mittere มีความหมายว่า "ส่งไป"

การจำแนกพิสัยปฏิบัติการแก้ไข

ขีปนาวุธแบ่งออกตามลักษณะการเดินทางออกเป็นสองประเภท คือ ขีปนาวุธทิ้งตัวและขีปนาวุธร่อน

ขีปนาวุธทิ้งตัวแก้ไข

  • ขีปนาวุธทิ้งตัวพิสัยใกล้ (Short-range ballistic missile) พิสัย 300 ถึง 1,000 กม.
  • ขีปนาวุธทิ้งตัวพิสัยกลาง (Medium-range ballistic missile) พิสัย 1,000 ถึง 3,500 กม.
  • ขีปนาวุธทิ้งตัวพิสัยปานกลาง (Intermediate-range ballistic missile) พิสัย 3,500-5,500 กิโลเมตร
  • ขีปนาวุธทิ้งตัวข้ามทวีป (Intercontinental ballistic missile) พิสัย ≥5,500 กิโลเมตร

ขีปนาวุธร่อนแก้ไข

  • ขีปนาวุธพิสัยใกล้ (Short-range missile)
  • ขีปนาวุธพิสัยไกล (Long-range missile)

เทคโนโลยีแก้ไข

ขีปนาวุธนำวิถีมีจำนวนส่วนประกอบของระบบที่แตกต่างกัน:

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ขีปนาวุธ&oldid=9952449"