ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูโรเปียน แชมเปี้ยนชิพ

(เปลี่ยนทางจาก List of WWE European Champions)

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูโรเปียน แชมเปี้ยนชิพ (อังกฤษ: WWE European Championship) เป็นตำแหน่งแชมป์เดี่ยวของ WWE ในช่วงปลายปี ค.ศ. 1990 และต้นปี ค.ศ. 2000 ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997 ถึง 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002 นักมวยปล้ำหลาย ๆ คนได้ถือแชมป์ยูโรเปียน และแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ภายในช่วงเวลาสั้นๆ[1][2] และสามคนที่ถือแชมป์ทั้งสองพร้อมกัน ได้ใช้ชื่อ Eurocontinental Champion[3]

WWE European Championship
ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ยูโรเปียน แชมเปี้ยนชิพ
รายละเอียด
สมาคม World Wrestling Federation/เอ็นเตอร์เทนเมนต์
วันก่อตั้ง 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997
วันยกเลิก 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002
ชื่ออื่น WWF European Championship

ประวัติ แก้

เข็มขัดแชมป์ WWE European Championship เดิมทีได้เป็นที่รู้จักในชื่อ World Wrestling Federation (WWF) European Championship ซึ่งก่อตั้งในปี ค.ศ. 1997 โดยมี เดอะ บริทิชบูลด็อก กลายเป็นแชมป์คนแรกจากการชนะทัวร์นาเมนต์ที่จัดขึ้นในช่วงหลายรายการในประเทศเยอรมนี ซึ่งได้เอาชนะ โอเวน ฮาร์ต ในรอบชิงชนะเลิศ เมื่อได้เข็มขัดที่ชนะมา ชอว์น ไมเคิลส์ ได้กลายเป็นแชมป์แกรนด์สแลมคนแรกของ WWE และเป็นนักมวยปล้ำคนเดียวที่ได้ทั้งแชมป์โลก WWF และแชมป์ยุโรปในเวลาเดียวกัน

ยูโรคอนติเนนทัลแชมเปี้ยนชิพ แก้

ในศึกสแมคดาวน์ (10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000) Kurt Angle ได้คว้าแชมป์ยูโรเปียน จากการเอาชนะ Val Venis ในศึกโนเวย์เอาท์ (2000) 17 วันต่อมา Kurt Angle เอาชนะ Chris Jericho ในการชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล และกลายเป็นชายคนที่สามที่จะถือเข็มขัดแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล และแชมป์ยูโรเปียนทั้งสองไว้

การรวมแชมป์ แก้

WWE European Championship ในขณะที่มันเป็นที่รู้จักกัน ต่อมาได้ถูกรวมแชมป์เข้ากับ WWE Intercontinental Championship ในแมทช์การปล้ำไต่บันไดในวันที่ 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2002 ในขณะในแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ร็อบ แวน แดม ได้เอาชนะคว้าแชมป์แชมป์ยูโรเปียนมาจาก เจฟฟ์ ฮาร์ดี[4]

สถิติการครอง แก้

Rank Champion No. of reigns Combined days
1 The British Bulldog 2 253
2 William Regal 4 179
3 Triple H 2 160
4 D'Lo Brown 4 140
5 Eddie Guerrero 2 134
X-Pac 2 134
7 Matt Hardy 1 125
8 Christian 1 91
9 Shawn Michaels 1 82
10 Test 1 69
11 Val Venis 1 58
12 The Hurricane 1 56
13 Owen Hart 1 55
14 Kurt Angle 1 54
15 Diamond Dallas Page 1 49
16 Al Snow 1 48
17 Shane McMahon 1 43
18 Perry Saturn 1 37
19 Mideon 1 34
Mark Henry 1 34
21 Spike Dudley 1 28
22 Jeff Hardy 1 14
23 Bradshaw 1 8
24 Crash Holly 1 2
25 Jeff Jarrett 1 1
Chris Jericho 1 1
27 Rob Van Dam 1 <1

อ้างอิง แก้

  1. "WWE European Champion official history". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 2008-09-12.
  2. WWE.com: "History of the Intercontinental Championship"
  3. "This Day In History: Foley'S (First) Retirement, Angle Becomes 'Eurocontinental' Champion, Hornswoggle Gets His Name And More". PWInsider.com. 2009-02-27. สืบค้นเมื่อ 2012-08-13.
  4. "Jeff Hardy's Europen Championship reign". World Wrestling Entertainment. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-24. สืบค้นเมื่อ 2008-09-21.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้