ทวารกา
ทวารกา [ทะ-วา-ระ-กา] (อักษรโรมัน: Dwarka, ) เป็นนครและเทศบาลใน อำเภอเทวภูมิทวารกา รัฐคุชราต ประเทศอินเดีย นครทวารกาตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำโคมตี ปากอ่าวกูตจ์ หันหน้าออกทะเลอาหรับ มีประชากร 38,873 คน (ค.ศ. 2011)
ทวารกา | |
|---|---|
 | |
  ทวารกา | |
| พิกัด: 22°14′47″N 68°58′00″E / 22.24639°N 68.96667°E | |
| ประเทศ | อินเดีย |
| รัฐ | คุชราต |
| อำเภอ | เทวภูมิทวารกา |
| ความสูง | 0 เมตร (0 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2011) | |
| • ทั้งหมด | 38,873 คน |
| เขตเวลา | UTC+5:30 (IST) |
| ทะเบียนพาหนะ | GJ-37 |
เศรษฐกิจของเมืองส่วนใหญ่ได้มาจากการท่องเที่ยว ทวารกาเป็นหนึ่งในสี่จารธม และหนึ่งในเจ็ดสัปตปุรีในอินเดีย
ตามธรรมเนียมปุราณะเชื่อว่าทวารกาเป็นราชธานีแห่งแรกของคุชราต[1] ชื่อ "ทวารกา" แปลตรงตัวว่า "ทางเข้าออก"[2] รวมถึงเคยปรากฏกล่าวถึงอยู่ในมหาภารตะ[2] ตามตำนานระบุว่าพระกฤษณะประทับอยู่ที่ทวารกาหลังปราบกัมสาได้ที่มถุรา[3] ตำนานเรื่องการเดินทางและประทับของพระกฤษณะในทวารกานี้มีอิทธิพลอย่างมากต่อวัฒนธรรมคุชราตจนถึงปัจจุบัน[4] นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าพระกฤษณะได้บันดาลให้เกิดแผ่นดินขนาด 12 โยชน์ (96 ตารางกิโลเมตร) ขึ้นมาจากท้องน้ำให้กับเมืองทวารกา[5]
อ้างอิง
แก้- ↑ Desai 2007, p. 285.
- ↑ 2.0 2.1 Sridharan 2000, p. 7.
- ↑ Journal of the Bombay Branch of the Royal Asiatic Society. The Branch. 1910.
- ↑ Yagnik & Sheth 2005, p. 3.
- ↑ Gaur, A. S.; Tripati, Sundaresh; Tripati, Sila (2004). "An ancient harbour at Dwarka: Study based on the recent underwater explorations". Current Science. 86 (9): 1256–1260. ISSN 0011-3891. JSTOR 24109935.
บรรณานุกรม
แก้- Apte, Prakash Madhusudan (2012). The Building of Gandhinagar: New Capital of Gujarat, India. Prakash M Apte. ISBN 978-93-81205-53-2.
- Bandyopadhyay, Deepak (11 June 2014). Hinduism. Rupa Publications India Pvt. Ltd 2014. ISBN 978-81-291-3428-8.
- Bansal, Sunita Pant (1 January 2008). Hindu Pilgrimage. Pustak Mahal. ISBN 978-81-223-0997-3.
- Brockman, Norbert (13 September 2011). Encyclopedia of Sacred Places. ABC-CLIO. ISBN 978-1-59884-655-3.
- Desai, Anjali H. (2007). India Guide Gujarat. India Guide Publications. ISBN 978-0-9789517-0-2.
- Deshpande, Aruna (2005). India: A Divine destination. Crest Publishing House. ISBN 81-242-0556-6.
- Dharaiya, Ramanlal Kakalbhai (1970). Gujarat in 1857. Gujarat University.
- Findlay, Alexander George (1876). A Directory for the Navigation of the Indian Ocean: With Descriptions of Its Coasts, Islands, Etc., from the Cape of Good Hope to the Strait of Sunda and Western Australia : Including Also the Persian Gulf, the Winds, Monsoons, and Currents, and the Passages from Europe to Its Various Ports. Richard Holmes Laurie.
- Kapoor, Subodh (2002). The Indian Encyclopaedia. Cosmo Publications. ISBN 978-81-7755-257-7.
- nn (1964), Śāradā pīṭha pradīpa, Volumes 4-6, Indological Research Institute, Dwārka
- Paramāra, Thomasa (1996). Temples of Gujarat Built During the Mughal Period. Thomas B. Parmar.
- Sah, S. L. (1 January 1995). Renewable and Novel Energy Sources. M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 978-81-85880-82-2.
- Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. p. 115. ISBN 978-93-80607-34-4.
- Singh, N.K.; Mishra, A.P. (2010), Global Encyclopaedia of Indian Philosophy, Volume 1, Global Vision Publishing House, ISBN 9788182202948
- Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Pearson Education India. ISBN 978-81-317-1677-9.
- Sridharan, K. (1 January 2000). Sea: Our Saviour. Taylor & Francis. ISBN 978-81-224-1245-1.
- Yadava, S. D. S. (1 January 2006). Followers of Krishna: Yadavas of India. Lancer Publishers. ISBN 978-81-7062-216-1.
- Yagnik, Achyut; Sheth, Suchitra (1 January 2005). The Shaping of Modern Gujarat: Plurality, Hindutva, and Beyond. Penguin Books India. ISBN 978-0-14-400038-8.