ทเวนตีวันซาเวจ
เชยา บิน อับราฮัม-โจเซฟ (อังกฤษ: Shéyaa Bin Abraham-Joseph; เกิด 22 ตุลาคม ค.ศ. 1992) หรือชื่อในวงการคือ ทเวนตีวันซาเวจ (21 Savage) เป็นแร็ปเปอร์ชาวอเมริกัน เกิดและเติบโตในลอนดอน เขาย้ายไปยังเมืองแอตแลนตา รัฐจอร์เจีย ขณะอายุ 7 ปี[1] เขาเริ่มเป็นที่รู้จักหลังจากปล่อยมิกซ์เทปสองชุดเมื่อ ค.ศ. 2015 ก่อนได้รับความสนใจระดับนานาชาติกับอีพีชื่อ ซาเวจโหมด (2016) ที่ทำงานร่วมกับเมโทร บูมิน ซิงเกิล "เอกซ์" (ร้องรับเชิญโดยฟิวเจอร์) และ "โนฮาร์ต" ขึ้นถึงสี่สิบอันดับแรกบนบิลบอร์ดฮอต 100 เขายังเป็นนักร้องรับเชิญให้กับเดรก ในซิงเกิล "สนีกกิง'"[2][3][4] จากนั้นจึงได้เซ็นสัญญากับอีพิกเรเคิดส์ ในเดือนมกราคม 2017[5]
ทเวนตีวันซาเวจ | |
|---|---|
 ทเวนตีวันซาเวจขณะกำลังแสดงใน ค.ศ. 2018 | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ชื่อเกิด | เชยา บิน อับราฮัม-โจเซฟ |
| เกิด | 22 ตุลาคม ค.ศ. 1992 ลอนดอน อังกฤษ |
| ที่เกิด | แอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐ |
| แนวเพลง | ไมผ่าน |
| อาชีพ | ไมผ่าน |
| ช่วงปี | 2012–ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | ไมผ่าน |
สตูดิโออัลบั้มแรกของทเวนตีวันซาเวจ อีซาอัลบัม (2017) ขึ้นถึงอันดับสองบนบิลบอร์ด 200 ขณะที่ซิงเกิลนำอย่าง "แบงแอตเคานต์" ติดอันดับที่ 12 บนฮอต 100[6] ต่อมาออกอัลบั้มที่ทำงานร่วมกับออฟเซตและเมโทร บูมินในชื่อ วิทเอาต์วอร์นิง (2017) โดยเพลง "ริกแฟลร์ดริป" ขึ้นสูงสุดที่อันดับ 18 ในสหรัฐ จากนั้นเขาร้องรับเชิญให้กับโพสต์ มาโลนในซิงเกิล "ร็อกสตาร์" ที่ประสบความสำเร็จเชิงพาณิชย์ ขึ้นอันดับหนึ่งบนฮอต 100 และถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลบันทึกเสียงแห่งปี และการร่วมงานเพลงร้องหรือแร็ปยอดเยี่ยม ในงานประกาศรางวัลแกรมมีครั้งที่ 61[7][8] อัลบั้มชุดที่สองของเขา ไอแอม > ไอวอส กลายเป็นอัลบั้มแรกของเขาที่ติดอันดับหนึ่งในสหรัฐ และมีเพลงฮิตอย่าง "อะล็อต" (ร้องรับเชิญโดยเจ.โคล)[9] ซึ่งชนะรางวัลเพลงแร็ปยอดเยี่ยมในงานประกาศรางวัลแกรมมีครั้งที่ 62[10][11]
อ้างอิง
แก้- ↑ "Rapper 21 Savage did not talk about being British for fear of US deportation". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). Associated Press. February 16, 2019. ISSN 0261-3077. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 21, 2019. สืบค้นเมื่อ March 22, 2019.
- ↑ "21 Savage chops it up with Seth Rogen". Interview Magazine (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). April 26, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 11, 2018. สืบค้นเมื่อ July 10, 2018.
- ↑ Daniels, Karu F. "Sylvia Rhone named chairman and CEO of Epic Records". New York Daily News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 25, 2019. สืบค้นเมื่อ April 30, 2019.
- ↑ "How Sylvia Rhone Became Sony Music's Most Powerful African-American Woman: 'Many Questioned My Ability'". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 4, 2019. สืบค้นเมื่อ April 30, 2019.
- ↑ "Sylvia Rhone". Berklee College of Music. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 22, 2019. สืบค้นเมื่อ April 30, 2019.
- ↑ C.M., Emmanuel (October 9, 2015). "The Break Presents: 21 Savage". XXL Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2016. สืบค้นเมื่อ May 2, 2018.
- ↑ "21 Savage". Grammy Awards (official website) (ภาษาอังกฤษ). December 5, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 6, 2019. สืบค้นเมื่อ February 3, 2019.
- ↑ "Post Malone's Rockstar Hits No. 1 on Billboard Hot 100 Chart". XXL Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 10, 2017. สืบค้นเมื่อ May 2, 2018.
- ↑ Caulfield, Keith (January 6, 2019). "21 Savage Spends Second Week at No. 1 on Billboard 200 Albums Chart With I Am > I Was". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 31, 2019. สืบค้นเมื่อ January 9, 2019.
- ↑ "21 Savage Grammy History". The Recording Academy. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 18, 2020. สืบค้นเมื่อ January 27, 2020.
- ↑ "J. Cole Grammy History". The Recording Academy. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 21, 2019. สืบค้นเมื่อ January 27, 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
- ทเวนตีวันซาเวจ ผลงานเพลงที่ดิสคอกส์