ไนเจล เดคิน
ไนเจล จอห์น เดคิน (อังกฤษ: Nigel John Dakin; เกิด 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964) เป็นนักการทูตชาวอังกฤษซึ่งดำรงตำแหน่งผู้ว่าการหมู่เกาะเติกส์และเคคอส คนที่ 15 ระหว่างวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 ถึง 29 มีนาคม ค.ศ. 2023[2][3]
ไนเจล เดคิน | |
|---|---|
.jpg) เดคินในปี ค.ศ. 2019 | |
| ผู้ว่าการหมู่เกาะเติกส์และเคคอส คนที่ 15 | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2019 – 29 มีนาคม ค.ศ. 2023 (3 ปี 257 วัน) | |
| กษัตริย์ | สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 |
| หัวหน้ารัฐบาล | ชาร์ลีน คาร์ทไรท์-โรบินสัน วอชิงตัน มิซิก |
| รอง | อานยา วิลเลียมส์ |
| ก่อนหน้า | จอห์น ฟรีแมน |
| ถัดไป | อานยา วิลเลียมส์ (รักษาการ) ดิเลนิ แดเนียล-เซลวาร์แนม[1] (ว่าที่ผู้ว่าการ) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964 สหราชอาณาจักร |
| คู่สมรส | อแมนดา เดคิน |
| ที่อยู่อาศัย | วอเตอร์ลู, แกรนด์เติกส์ |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม (ศิลปศาสตรบัณฑิต) มหาวิทยาลัยคิงส์ตัน (เอ็มบีเอ) |
ชีวิตในวัยเด็กและการศึกษา แก้
เดคิน เกิดเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1964[4] ใน เบอร์มิงแฮม, ประเทศอังกฤษ, สหราชอาณาจักร เป็นบุตรชายของ จอห์น เฟรเดอริก เดคิน และ โดโรธี อลิซ เดคิน (ในชื่อ สก็อตต์) เขาเติบโตในบอร์นวิลล์ และได้รับการศึกษาที่ King Edward VI Five Ways School ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมของรัฐใน เบอร์มิงแฮม, ประเทศอังกฤษ, สหราชอาณาจักร หลังจากได้รับทุนการศึกษาจากกองทัพบกแล้ว เดคินได้เข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนนายร้อยทหารแซนด์เฮิสต์ ในปี ค.ศ. 1982 และเข้าประจำการในกองทัพอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1983 หลังจากรับราชการเป็นผู้บังคับหมวดทหารราบในไอร์แลนด์เหนือ เขาได้ศึกษาอีกครั้งเกี่ยวกับทุนการศึกษาทางทหารที่มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม ระหว่างปี ค.ศ. 1984 ถึง ค.ศ. 1987 โดยเขาได้รับศิลปศาสตรบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์ ต่อมาเขาได้รับปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยคิงส์ตัน ในปี ค.ศ. 1995[5]
อาชีพ แก้
หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เดคินก็กลับไปเป็นทหารในกองทัพ โดยประจำการในเยอรมนีตะวันตกและไอร์แลนด์เหนือ[4] ในปี ค.ศ. 1993 เขาได้รับการเสนอชื่อในหน่วยปฏิบัติการเพื่อความกล้าหาญในไอร์แลนด์เหนือ[6] และระหว่างปี ค.ศ. 1994 ถึง ค.ศ. 1996 ดำรงตำแหน่งเป็นเสนาธิการในกระทรวงกลาโหม มีหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่ เลขาธิการกลาโหม (ไมเคิล ปอร์ติลโล) และ เสนาธิการกลาโหม (จอมพล ปีเตอร์ อิงเง) ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสันติภาพไอริช[4]
ในปี ค.ศ. 1996 เดคินเข้ารับตำแหน่งใน สำนักงานต่างประเทศและเครือจักรภพ (เอฟซีโอ) เขาเป็นผู้นำกลุ่มพนักงานที่เกี่ยวข้องกับรัสเซียและต่อมาเกี่ยวกับการต่อต้านการก่อการร้ายและเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการ เขาทำหน้าที่ในคณะกรรมการบริหารซึ่งคอยดูแลการเปลี่ยนแปลงขององค์กร Concurrently เขาได้รับเชิญจากนายพล เซอร์ นิค คาร์เตอร์ หัวหน้าเสนาธิการกลาโหมในขณะนั้น ให้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายพลเรือนที่ไม่ใช่ผู้บริหารของทั้งคณะกรรมการหมายเลข 1 ของกองทัพบกและคณะกรรมการเกียรติยศระดับสูงของกองทัพบก โดยดำรงตำแหน่งจนถึงปี ค.ศ. 2019[5]
ในขณะที่ เดคินอยู่ต่างประเทศได้ดำรงตำแหน่งเลขานุการเอก (ด้านการเมือง) ในไนจีเรีย (ค.ศ. 1998-1999) และอินเดีย (ค.ศ. 1999-2001) จากนั้นเป็นที่ปรึกษาทางการเมืองในปากีสถาน (ค.ศ. 2007-2010) และอัฟกานิสถาน (ค.ศ. 2012-2013) เขาทำหน้าที่สองวาระในสถานทูตอังกฤษในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. วาระแรกฃระหว่างปี ค.ศ. 2005 ถึง ค.ศ. 2007 โดยทำงานร่วมกับ จอร์จ ดับเบิลยู บุช ในอิรัก อัฟกานิสถาน และต่อต้านการก่อการร้าย และอีกวาระในระหว่างปี ค.ศ. 2016 ถึง 2019 ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่อาวุโสด้านความมั่นคงแห่งชาติ เอกอัครราชทูตสหราชอาณาจักรประจำสหรัฐอเมริกา[4]
ผู้ว่าการหมู่เกาะเติร์กและเคคอส แก้
.jpg)
ในเดือนพฤษภาคม ปี ค.ศ. 2019 สำนักงานต่างประเทศและเครือจักรภพประกาศว่าเดคินจะได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งผู้ว่าการหมู่เกาะเติร์กและเคคอสแทนผู้ว่าการ จอห์น ฟรีแมน[7] ด้วยเหตุนี้ เดคินจึงเป็นผู้แทนของพระมหากษัตริย์และทำหน้าที่เป็นประมุขแห่งรัฐโดยพฤตินัยที่รับผิดชอบในการแต่งตั้งหัวหน้ารัฐบาลและตำแหน่งทางการเมืองระดับสูงในดินแดน[7] เดคินยังมีหน้าที่รับผิดชอบในการสนับสนุนผู้คนบนเกาะ เช่น การเป็นประธานคณะรัฐมนตรีและการดูแลด้านธรรมาภิบาลของดินแดน รัฐธรรมนูญยังสงวนความรับผิดชอบของผู้ว่าการในด้านกลาโหม กิจการภายนอก กฎระเบียบของบริการทางการเงินระหว่างประเทศและความมั่นคงภายใน รวมถึงกองกำลังตำรวจ[8]
เกียรตินิยม แก้
เดคินได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญไมเคิลและจอร์จ (ซีเอ็มจี) ในวันเกิดปี ค.ศ. 2020 ของเขา[9]
ชีวิตส่วนตัว แก้
เดคินแต่งงานกับ อแมนดา เดคิน (นี จอห์นสัน) ในปี ค.ศ. 1987 ที่ประเทศบ้านเกิดของเธอ บาร์เบโดส ทั้งสองมีลูกสองคนคือ ชาร์ลอตต์ (รู้จักกันในชื่อ ชาร์ลี) และ เฟรเซอร์[10]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Change of Governor of Turks and Caicos Islands: Ms Dileeni Daniel-Selvaratnam". GOV.UK (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-12-18.
- ↑ "Governor Dakin's inaugural speech: 15 July 2019". GOV.UK (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-04-03.
- ↑ "Nigel Dakin sworn-in as the 15th Governor of the TCI The UK representative vows to 'preserve and improve' the nation". Turks & Caicos Weekly News. Turks & Caicos Weekly News. สืบค้นเมื่อ 2021-01-09.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 "Governor of the Turks & Caicos Islands". GOV.UK. UK Government. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
- ↑ 5.0 5.1 Dakin, Nigel. "Nigel Dakin". linkedin.com. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
- ↑ "Supplement to the London Gazette" (PDF). thegazette.co.uk. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
- ↑ 7.0 7.1 "Foreign and Commonwealth office announces new governor designate for Turks and Caicos Islands". GOV.UK. May 16, 2019. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "Governor's Office, Turks and Caicos Islands". GOV.UK. สืบค้นเมื่อ May 31, 2020.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "No. 63135". The London Gazette (Supplement). 10 October 2020. p. B4.
- ↑ "The British Governor's wife with the Caribbean roots". Turks & Caicos Weekly News. Turks & Caicos Weekly News. สืบค้นเมื่อ May 30, 2020.