โรตีจาไน
โรตีจาไน (มลายูและอินโดนีเซีย: roti canai) หรือ โรตีจาเน (roti cane) เป็นขนมปังแบนที่ได้รับอิทธิพลจากอินเดียพบได้ทั้งในมาเลเซียและอินโดนีเซีย พบได้ในภัตตาคารที่ขายอาหารมีนังกาเบาหรืออาหารอาเจะฮ์ ในสิงคโปร์และมาเลเซียทางใต้เรียกโรตีปราตา ซึ่งคล้ายกับอาหารอินเดียที่เรียกปาโรตตาแบบของรัฐเกรละ
 โรตีจาไน | |
| ชื่ออื่น | โรตีจาเน |
|---|---|
| ประเภท | ขนมปังแบน |
| แหล่งกำเนิด | อินเดีย |
| ส่วนผสมหลัก | แป้ง |
ที่มาของคำ
แก้ในภาษาฮินดี ภาษาอูรดู ภาษาส่วนใหญ่ทางอินเดียเหนือ และภาษามลายู คำว่าโรตีหมายถึงขนมปัง ส่วนคำว่าจาไน อาจมาจาก
- เจนไน เมืองในอินเดียซึ่งในสมัยโบราณเรียกมัทราส คาดว่าโรตีจาไนเข้าสู่มาเลเซียโดยแรงงานที่อพยพมาจากมัทราสโดยเป็นการนำปาโรตตามารับประทานกับดาลจาซึ่งเป็นแกงถั่วเลนทิล[1]
- จันนา เป็นอาหารที่ทำจากถั่วหัวช้างต้ม ในซอสรสเผ็ดของอินเดียเหนือ กินกับโรตี แต่โรตีในอินเดียเหนือต่างไปจากโรตีในมาเลเซีย ซึ่งคล้ายปาโรตตาในอินเดียใต้มากกว่า นอกจากนั้น โรตีจาไนยังนิยมรับประทานกับแกงถั่วเลนทิลมากกว่าแกงถั่วชิกพี
- คำว่าจาไนในภาษามลายูหมายถึงการม้วนก้อนแป้ง
โรตีจาไนเป็นรูปกลมแบน การปรุงมีสองแบบ คือเหวี่ยงจนเป็นแผ่นแบนมากแล้วพับหรือรีดให้แบนก่อนจะพับ แป้งที่พับแล้วจะนำมาทอดในน้ำมัน วิธีเหลี่ยงแป้งให้บางเป็นที่นิยมกว่าและทำได้เร็วกว่า คำว่าโรตี ปาโรตตาในภาษามลายูหมายถึงขนมปังแบน
ในอินโดนีเซีย จะเรียกโรตีจาไนว่าโรตีจาเน และมักรับประทานกับแกงแกะ (การีกัมบิง) เป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลจากอินเดียซึ่งเป็นผลจากการอพยพเข้าสู่อินโดนีเซียในสมัยที่เป็นอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์ พบมากในอาหารมลายูที่สุมาตรา และอาหารมีนังกาเบา อาหารอาเจะฮ์
ส่วนประกอบ
แก้โรตีจาไนประกอบด้วยไขมัน ไข่ แป้ง น้ำ นวดรวมกัน ไขมันที่ใช้นิยมเนยฆีของอินเดีย บางคนจะใส่นมข้นหวานลงไป ส่วนผสมจะถูกนวดจนเข้ากันดี ทำให้แบน แช่น้ำมันและม้วน พักให้ฟู ทำซ้ำอีก เมื่อจะทำให้สุกจึงแผ่เป็นแผ่นบาง พับแล้วทอดให้กรอบนอกนุ่มใน
ภาพการเตรียมโรตีจาไน
แก้-
การนวดส่วนผสม -
ทอดบนกระทะเหล็กแบน -
การเตรียมโรตีจาไน -
โรตีหวานในไทยซึ่งมีลักษณะคล้ายโรตีจาไน ในที่นี้ใส่ไส้กล้วยและไข่
อ้างอิง
แก้- ↑ Jaffrey, Madhur (2003). Madhur Jaffrey's Curry Bible. Ebury Press. pp. 283–4. ISBN 0-09-187415-7.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้