โจฉอง
เฉา ชง ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ โจฉอง ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีนตัวย่อ: 曹冲; จีนตัวเต็ม: 曹沖; พินอิน: Cáo Chōng; ค.ศ. 196–208)[1] ชื่อรองว่า ชางชู (จีนตัวย่อ: 仓舒; จีนตัวเต็ม: 倉舒; พินอิน: Cāngshū) เมื่อสิ้นชีวิตแล้วได้เป็น อายหวัง (จีน: 哀王; พินอิน: Āi Wáng; "องค์ชายอาย") เป็นบุตรชายคนหนึ่งของเฉา เชา/โจโฉ (曹操) ขุนศึกชาวจีนซึ่งเถลิงอำนาจในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นและวางรากฐานให้รัฐเว่ย์/วุย (魏) ในสมัยสามก๊ก
| เฉา ชง (มาตรฐาน) โจฉอง (ฮกเกี้ยน) 曹沖 | |
|---|---|
| รัชทายาทแห่งราชวงศ์วุย | |
| ประสูติ | ค.ศ. 196[1] |
| สวรรคต | ค.ศ. 208 (อายุ 12 ปี)[1] |
| พระราชบิดา | พระเจ้าเว่ยอู่ |
| พระราชมารดา | พระสนมฮวน |
| พระนาม | |
| พินอิน | Cáo Chōng |
| สัทอักษรแบบเวด-ไจลส์ | Ts'ao Ch'ung |
| พระนามรอง | ชางชู |
| พระสมัญญานาม | เจ้าชายไอ |
| ยุคในประวัติศาสตร์ | สามก๊ก |
เฉา ชง มีชื่อเสียงเพราะในวัยเยาว์ได้คิดวิธีชั่งน้ำหนักช้างโดยใช้ทุ่น และเฉา เชา ผู้เป็นบิดา หมายใจจะให้สืบทอดตำแหน่งต่อ ทว่า เฉา ชง เสียชีวิตเมื่ออายุเพียง 12 ปี เนื่องจากด้วยความที่เฉาเชารักมากที่สุดจนเป็นที่อิจฉาของเหล่าพี่ ๆ โดยเฉพาะลูกชายคนโต เฉา พี (โจผี) ด้วยความหวังจะสืบทอดต่อจากบิดาแต่กลับลำเอียงยกตำแหน่งให้น้องชายจึงวางแผนลอบสังหารด้วยการปล่อยงูพิษให้กัดจนถึงแก่ความตาย