แองเจิลส์ไฟลท์
แอลเจิลส์ไฟลท์ (อังกฤษ: Angels Flight) เป็นเส้นทางรถรางขึ้นเขา (funicular railway) รางแคบ รางมีขนาด 2 ฟุต 6 นิ้ว (762 มิลลิเมตร)[1] ในเขตบังเกอร์ฮิลส์ใจกลางเมืองลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ มีรถคอยให้บริการสองคัน คือ ซีไน (Sinai) กับโอลีเวต (Olivet) วิ่งขึ้นลงสวนกันโดยใช้สายเคเบิลตามเส้นทางที่ยาวเพียง 298 ฟุต (91 เมตร)[2]
ประวัติ
แก้
เดิมแองเจิลส์ไฟลท์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมการเดินทางระหว่างถนนฮิล (Hill Street) กับถนนโอลีฟ (Olive Street) เปิดทำการครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2444 จากทุนของพันเอก เจ. ดับเบิลยู. เอ็ดดี (J. W. Eddy) ในนามทางรถรางขึ้นเขาลอสแอนเจลิส (Los Angeles Incline Railway) ที่เริ่มจากสถานีถนนฮิลขึ้นเนินไปยังสถานีถนนโอลีฟ โดยมีรถให้บริการสองคันสวนกันโดยใช้แรงโน้มถ่วง[3][4][5][6] ส่วนชื่อ "แองเจิลส์ไฟลท์" ถูกตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2455 หลังจากที่บริษัทเงินทุนแคลิฟอร์เนีย (Funding Company of California) ซื้อกิจการจากเจ้าของเดิม[7] และถูกปิดลงในปี พ.ศ. 2512 เพื่อทำการปรับปรุง
ต่อมาในปี พ.ศ. 2539 แองเจิลส์ไฟลท์เปิดทำการอีกครั้ง แต่คราวนี้ได้ย้ายลงมาด้านใต้ของตำแหน่งเดิมเพื่อเชื่อมถนนฮิลกับแคลิฟอร์เนียพลาซา (California Plaza)[2] และถูกปิดอีกครั้งในปี พ.ศ. 2544 เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง หลังจากนั้นเก้าปีจึงเปิดให้บริการอีกครั้งในวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2553[8] และมีการปิดปรับปรุงในปี พ.ศ. 2554 เนื่องจากมีอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ และปัญหาด้านความปลอดภัยจากการออกแบบหรือระบบในตัวรถ[9][10]
เดือนมีนาคม พ.ศ. 2560 แองเจิลส์ไฟลท์เปิดให้บริการอีกครั้งหลังการปรับปรุงเสร็จสิ้น[11]
อ้างอิง
แก้- ↑ Thompson, Joe (October 1, 2013). "Los Angeles Area Funiculars". Cable Car Guy (Blog).[แหล่งข้อมูลที่ตีพิมพ์เอง?]
- ↑ 2.0 2.1 Nelson, Laura J. & Branson-Potts, Hailey (July 23, 2015). "L.A. Business and Cultural Leaders Want to See an Angels Flight Plan". Los Angeles Times.
- ↑ Harrison, Scott (January 7, 2011). "Angels Flight's First Opening". Los Angeles Times.
- ↑ "Mayor Snyder's Ascent of the 'Angels' Flight'". Los Angeles Times. January 1, 1902. p. 12. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-21. สืบค้นเมื่อ 2017-05-01. Alternate Link via ProQuest.
- ↑ "Up Again, Down Again: It Will Take Two Minutes, Perhaps Three, for the Round Trip on the Angels' Flight". Los Angeles Times. November 21, 1901. p. 11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-21. สืบค้นเมื่อ 2017-05-01. Alternate Link via ProQuest.
- ↑ "Angels' Flight Publicly Opened: Novel Enterprise Is Visited by City Officials Mayor Snyder Makes a Speech Congratulating Colonel Eddy Upon His Scheme to Afford Transportation for Residents of the Hill Section". Los Angeles Herald. Vol. 29 no. 92. January 1, 1902. p. 9 – โดยทาง California Digital Newspaper Collection.
- ↑ Wheelock, Walt (1961). Angels Flight: A California Heritage. Glendale, CA: La Siesta Press. p. 16.
- ↑ DiMassa, Cara Mia (March 15, 2010). "Angels Flight Rides Again". Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 22, 2010. สืบค้นเมื่อ March 18, 2010.
- ↑ Schaefer, Samantha (September 5, 2013). "Angels Flight Car Comes off Track, Stranding Australian Tourist". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ September 6, 2013.
- ↑ National Transportation Safety Board (June 23, 2014). "Railroad Accident Brief: Angels Flight Railway Derailment" (PDF). National Transportation Safety Board. Accident No. DCA13FR011.
{{cite journal}}: Cite journal ต้องการ|journal=(help) - ↑ Nelson, Laura J. (August 25, 2017). "Angels Flight, closed since 2013, will reopen Thursday". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 31, 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
