แอลเจิลส์ไฟลท์ (อังกฤษ: Angels Flight) เป็นเส้นทางรถรางขึ้นเขา (funicular railway) รางแคบ รางมีขนาด 2 ฟุต 6 นิ้ว (762 มิลลิเมตร)[1] ในเขตบังเกอร์ฮิลส์ใจกลางเมืองลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ มีรถคอยให้บริการสองคัน คือ ซีไน (Sinai) กับโอลีเวต (Olivet) วิ่งขึ้นลงสวนกันโดยใช้สายเคเบิลตามเส้นทางที่ยาวเพียง 298 ฟุต (91 เมตร)[2]

แองเจิลส์ไฟลท์เมื่อปี พ.ศ. 2551

ประวัติ แก้

 
แองเจิลส์ไฟลท์ เมื่อปี พ.ศ. 2503

เดิมแองเจิลส์ไฟลท์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเชื่อมการเดินทางระหว่างถนนฮิล (Hill Street) กับถนนโอลีฟ (Olive Street) เปิดทำการครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2444 จากทุนของพันเอก เจ. ดับเบิลยู. เอ็ดดี (J. W. Eddy) ในนามทางรถรางขึ้นเขาลอสแอนเจลิส (Los Angeles Incline Railway) ที่เริ่มจากสถานีถนนฮิลขึ้นเนินไปยังสถานีถนนโอลีฟ โดยมีรถให้บริการสองคันสวนกันโดยใช้แรงโน้มถ่วง[3][4][5][6] ส่วนชื่อ "แองเจิลส์ไฟลท์" ถูกตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2455 หลังจากที่บริษัทเงินทุนแคลิฟอร์เนีย (Funding Company of California) ซื้อกิจการจากเจ้าของเดิม[7] และถูกปิดลงในปี พ.ศ. 2512 เพื่อทำการปรับปรุง

ต่อมาในปี พ.ศ. 2539 แองเจิลส์ไฟลท์เปิดทำการอีกครั้ง แต่คราวนี้ได้ย้ายลงมาด้านใต้ของตำแหน่งเดิมเพื่อเชื่อมถนนฮิลกับแคลิฟอร์เนียพลาซา (California Plaza)[2] และถูกปิดอีกครั้งในปี พ.ศ. 2544 เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง หลังจากนั้นเก้าปีจึงเปิดให้บริการอีกครั้งในวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2553[8] และมีการปิดปรับปรุงในปี พ.ศ. 2554 เนื่องจากมีอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ และปัญหาด้านความปลอดภัยจากการออกแบบหรือระบบในตัวรถ[9][10]

เดือนมีนาคม พ.ศ. 2560 แองเจิลส์ไฟลท์เปิดให้บริการอีกครั้งหลังการปรับปรุงเสร็จสิ้น[11]

อ้างอิง แก้

  1. Thompson, Joe (October 1, 2013). "Los Angeles Area Funiculars". Cable Car Guy (Blog).[แหล่งข้อมูลที่ตีพิมพ์เอง?]
  2. 2.0 2.1 Nelson, Laura J. & Branson-Potts, Hailey (July 23, 2015). "L.A. Business and Cultural Leaders Want to See an Angels Flight Plan". Los Angeles Times.
  3. Harrison, Scott (January 7, 2011). "Angels Flight's First Opening". Los Angeles Times.
  4. "Mayor Snyder's Ascent of the 'Angels' Flight'". Los Angeles Times. January 1, 1902. p. 12. Alternate Link via ProQuest.
  5. "Up Again, Down Again: It Will Take Two Minutes, Perhaps Three, for the Round Trip on the Angels' Flight". Los Angeles Times. November 21, 1901. p. 11. Alternate Link via ProQuest.
  6. "Angels' Flight Publicly Opened: Novel Enterprise Is Visited by City Officials Mayor Snyder Makes a Speech Congratulating Colonel Eddy Upon His Scheme to Afford Transportation for Residents of the Hill Section". Los Angeles Herald. Vol. 29 no. 92. January 1, 1902. p. 9 – โดยทาง California Digital Newspaper Collection.
  7. Wheelock, Walt (1961). Angels Flight: A California Heritage. Glendale, CA: La Siesta Press. p. 16.
  8. DiMassa, Cara Mia (March 15, 2010). "Angels Flight Rides Again". Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 22, 2010. สืบค้นเมื่อ March 18, 2010.
  9. Schaefer, Samantha (September 5, 2013). "Angels Flight Car Comes off Track, Stranding Australian Tourist". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ September 6, 2013.
  10. National Transportation Safety Board (June 23, 2014). "Railroad Accident Brief: Angels Flight Railway Derailment" (PDF). National Transportation Safety Board. Accident No. DCA13FR011. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  11. Nelson, Laura J. (August 25, 2017). "Angels Flight, closed since 2013, will reopen Thursday". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 31, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้