แม่น้ำสะโตง
แม่น้ำสะโตง หรือ แม่น้ำซิตอง (อังกฤษ: Sittoung River, พม่า: စစ်တောင်းမြစ်) เป็นแม่น้ำในประเทศพม่ามีความยาว 420 กิโลเมตร เป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างเขตพะโคกับรัฐมอญ
| แม่น้ำสะโตง စစ်တောင်းမြစ် | |
|---|---|
 แม่น้ำสะโตงบริเวณปยี่นมะน่า | |
| ต้นน้ำ | เทือกเขาชาน |
| ปลายน้ำ | อ่าวเมาะตะมะ, ทะเลอันดามัน เขตพะโค, ประเทศพม่า |
| ความยาว | 420 กิโลเมตร (260 ไมล์) |
| ระดับปากแม่น้ำ | 0 เมตร (0 ฟุต) |
| ปริมาณน้ำ | 1,542 m3/s (54,500 cu ft/s) |
| แม่น้ำ
| |
แม่น้ำสะโตงเป็นแม่น้ำสายใหญ่ที่เมื่อถึงฤดูน้ำหลาก ความกว้างจากฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่งอาจกว้างได้ถึง 3 กิโลเมตร[1] มีความสำคัญในประวัติศาสตร์ไทยเมื่อครั้งที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เสด็จหลบหนีกองทัพพม่าของพระมหาอุปราชมังสามเกียด พระองค์ได้หลบหนีข้ามพ้นมาและได้แสดงวีรกรรมยิงพระแสงปืนข้ามลำน้ำสะโตง คือ ยิงปืนคาบศิลาจากอีกฝั่งของแม่น้ำถูกแม่ทัพพม่า ชื่อ สุรกรรมา เสียชีวิตคาคอช้าง เมื่อปี พ.ศ. 2127 ซึ่งต่อมาพระแสงปืนกระบอกนี้ได้ถูกขนามนามว่า "พระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตง"
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล, ตามรอยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช : (กรุงเทพฯ, พ.ศ. 2549) บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน) ISBN 9748813045
พิกัดภูมิศาสตร์: 16°57′54″N 96°59′15″E / 16.96500°N 96.98750°E
บทความเกี่ยวกับภูมิศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภูมิศาสตร์