แคว้นนางาโตะ

แคว้นนางาโตะ (ญี่ปุ่น: 長門国ながとのくに; โรมาจิ: nagato no kuni) หรือบางครั้งเรียกว่า โชชู (ญี่ปุ่น: 長州ちょうしゅう; โรมาจิ: Chōshū) เป็นหนึ่งในแคว้นโบราณ ซึ่งเคยเป็นเขตการปกครองของญี่ปุ่น เป็นส่วนหนึ่งของซังโยโด อยู่ในพื้นที่ที่เป็นส่วนตะวันตกของจังหวัดยามางูจิในปัจจุบัน

แคว้นนางาโตะ 長門国
แคว้นของญี่ปุ่น
ศตวรรษที่ 7 – ค.ศ. 1871
แคว้นนางาโตะ,   ซังโยโด
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	ศตวรรษที่ 7
• สิ้นสุด	ค.ศ. 1871
อยู่ภายใน
• มณฑล (โด)	ซังโยโด
หน่วยย่อยทางการเมือง	5 อำเภอ และ 40 ตำบล
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ส่วนตะวันตกของจังหวัดยามางูจิ

ที่มาของชื่อ

นางาโตะถูกเรียกว่า "อะนาโตะ" (穴門 หรือ 穴戸) ตั้งแต่ในสมัยโบราณ ในนิฮงโชกิได้บันทึกไว้ว่าคุซากาเบะ โนะ ชิโนโกบุ (草壁醜経) ผู้ว่าการของอานาโตะได้ถวายไก่ฟ้าขาวใน ปี 650 และในปี 665 จึงได้เห็นแคว้นนางาโตะเป็นครั้งแรก ชื่อ "อานาโตะ" นี้หมายถึงช่องแคบ (ช่องแคบคัมมง) และชื่อ "อานาโตงามิ" (穴戸神) ได้ปรากฏในตำนานของญี่ปุ่น อานาโตะได้ก่อตั้งขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 7 โดยการรวมอาณาเขตของแคว้นอานาโตะ (穴門国造) ที่จัดตั้งขึ้นในยุคโคฟุง และอาณาเขตของแคว้นอาบุ (阿武国造) ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 7 จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นแคว้นนางาโตะ