เตียนเอี๋ยง (ออกเสียง; เสียชีวิต ค.ศ. 198) ชื่อรอง จื้อชู เป็นขุนนางและขุนศึกชาวจีนที่มีชีวิตในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน เดิมมาจากอฺวิ๋นจงจฺวิ้น (雲中郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลฉ่านซีตอนเหนือ) ทางตอนเหนือ จากนั้นจึงกลายเป็นผู้ปกครองโดยพฤตินัยแห่งเหอเน่ย์จฺวิ้น (河內郡; ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเหอหนานตอนเหนือ) เตียนเอี๋ยงเป็นชายผู้กล้าหาญและอ่อนโยนmujคอยให้ที่หลบภัยแก่พระเจ้าเหี้ยนเต้และมีส่วนในการเมืองราชสำนัก ท้ายที่สุดจึงไต่เต้าสู่ตำแหน่งต้าซือหม่า (大司馬) เขากลับถูกผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาลอบสังหารจากความต้องการช่วยเพื่อนเก่า[1][2]

เตียนเอี๋ยง
張楊
ต้าซือหม่า (大司馬)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 196 (196) – ค.ศ. 198 (198)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
แม่ทัพผู้ทำให้ประเทศปลอดภัย (安國將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 195 (195) – ค.ศ. 196 (196)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
เจ้าเมืองโห้ลาย (河內太守)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 191 (191) – ค.ศ. 196 (196)
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
มณฑลฉ่านซี
เสียชีวิตค.ศ. 198
มณฑลเหอหนาน
อาชีพขุนนาง, ขุนศึก
ชื่อรองจื้อชู (稚叔)
บรรดาศักดิ์จิ้นหยางโหว (晉陽侯)

ชีวิตช่วงต้น

แก้

เตียนเอี๋ยงเป็นที่รู้จักในเรื่องความกล้าหาญและทักษะการต่อสู้ จึงทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยนายทหารฝ่ายกิจการทหารในเป๊งจิ๋ว (ปัจจุบันคือมณฑลฉ่านซี)[3] เมื่อพระเจ้าฮั่นเลนเต้ทรงสถาปนากองทัพสวนตะวันตกส่วนพระองค์ เต๊งหงวน ผู้ตรวจการเป๊งจิ๋ว ส่งเตียนเอี๋ยงไปดำรงตำแหน่งนายพันในคณะผู้บังคับบัญชาขันทีของเกียนสิด[4][1]

ในฐานะขุนศึก

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 De Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23–220 AD (ภาษาEnglish). Boston: Brill. p. 1084. ISBN 978-90-04-15605-0.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
  2. ซานกั๋วจื้อ เล่ม 8
  3. 張楊字稚叔,雲中人也。以武勇給并州,為武猛從事。Sanguozhi vol.8.
  4. 靈帝末,天下亂,帝以所寵小黃門蹇碩為西園上軍校尉,軍京都,欲以御四方,徵天下豪傑以為偏裨。太祖及袁紹等皆為校尉,屬之。〔一〕并州刺史丁原遣楊將兵詣碩,為假司馬。Sanguozhi vol 8