ในคณิตศาสตร์ โดยเฉพาะทฤษฎีเมเชอร์ เซตวีตาลี (อังกฤษ: Vitali set) เป็นตัวอย่างของเซตของจำนวนจริงที่ไม่สามารถหาเมเชอร์แบบเลอเบกได้ เซตดังกล่าวถูกกล่าวถึงเป็นครั้งแรกโดย จูเซปเป วีตาลี ในปี ค.ศ. 1905[1] ทฤษฎีบทวีตาลีเป็นทฤษฎีบทที่กล่าวว่ามีเซตดังกล่าวอยู่จริง เซตวีตาลีมีมากมายเป็นจำนวนอนันต์นับไม่ได้ และการมีอยู่ของเซตดังกล่าวต้องอาศัยสัจพจน์ของการเลือก ในปี ค.ศ. 1970 โรเบิร์ต โซโลเวย์ได้สร้างโมเดลของทฤษฎีเซตแซร์เมโล-แฟรงเคิลที่ไม่มีสัจพจน์การเลือก และทุกสับเซตของเซตของจำนวนจริงหาเมเชอร์แบบเลอเบกได้ โดยอาศัยการมีอยู่ของ inaccessible cardinal เรียกว่า โมเดลของโซโลเวย์[2]

การสร้างและสมบัติการหาเมเชอร์ไม่ได้ แก้

 
การเรียงลำดับของจำนวนตรรกยะ

เซตวิตาลีคือเซตย่อยของช่วงปิด   ซึ่งมีสมบัติว่า สำหรับจำนวนจริง   ใด ๆ จะมีจำนวนจริง   เพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ทำให้   เป็นจำนวนตรรกยะ เซตของจำนวนตรรกยะ   เป็นสับกรุปปรกติของเซตของจำนวนจริง   ภายใต้การบวก ดังนั้นจึงหากรุปผลหาร   ได้ ซึ่งกรุปผลหารดังกล่าวมีสมาชิกเป็นโคเซตของจำนวนตรรกยะในรูป   สำหรับบาง  

สมาชิกในกรุป   เป็นเซตที่แบ่งกั้น   และแต่ละสมาชิกหนาแน่นใน   ดังนั้นอินเตอร์เซคชั่นของสมาชิกใน   และเซต  ไม่เป็นเซตว่าง โดนอาศัยสัจพจน์ของการเลือก เราสามารถหาสมาชิกมาหนึ่งตัวจากแต่ละอินเตอร์เซคชั่นนั้นมารวมกันได้เป็นเซตเซตหนึ่ง เซตใด ๆ ที่สร้างมาและมีสมบัติดังกล่าวเรียกว่า เซตวีตาลี

เซตวีตาลีทุกเซตมีขนาดอนันต์นับไม่ได้ และ   เป็นจำนวนอตรรกยะสำหรับทุก  ที่ซึ่ง  

การหาเมเชอร์ไม่ได้ แก้

เซตวีตาลี   ใด ๆ หาเมเชอร์ไม่ได้

พิสูจน์ —

การพิสูจน์ใช้การพิสูจน์โดยหาข้อขัดแย้ง ให้   เป็นการเรียงลำดับของจำนวนตรรกยะในช่วง   จากการสร้างจะเห็นว่า เซต   ที่เกิดจากการเลื่อนขนานเซต   เป็นเซตที่ไม่มีส่วนร่วมกันทุกคู่เมื่อ   และยิ่งไปกว่านั้น

 
เพื่อพิสูจน์การเป็นสับเซตตอนแรก พิจารณาจำนวนจริง  ใด ๆ ในช่วง   และให้   เป็นตัวแทนของชั้นสมมูล   แล้วจะได้ว่า   สำหรับบางจำนวนตรรกยะ   จึงทำให้  

หาเมเชอร์เลอเบกของเซตข้างต้น:

 

เนื่องจากเมเชอร์เลอเบกมีค่าเท่าเดิมภายใต้การเลื่อนขนาน ส่งผลให้   และได้ว่า

 

ซึ่งทำให้เกิดข้อขัดแย้ง เพราะผลรวมอนันต์ของ   เป็นได้สองค่าคือ 0 หรืออนันต์เท่านั้น ทั้งนี้เป็นเพราะว่า   มีได้สองค่าคือเป็นศูนย์หรือจำนวนจริงบวกสักตัว ดังนั้น   หาเมเชอร์ไม่ได้

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. Vitali, Giuseppe (1905). "Sul problema della misura dei gruppi di punti di una retta". Bologna, Tip. Gamberini e Parmeggiani.
  2. Solovay, Robert M. (1970), "A model of set-theory in which every set of reals is Lebesgue measurable", Annals of Mathematics, Second Series, 92: 1–56, doi:10.2307/1970696, ISSN 0003-486X, JSTOR 1970696, MR 0265151

บรรณานุกรม แก้

  • Herrlich, Horst (2006). Axiom of Choice. Springer. p. 120.
  • Vitali, Giuseppe (1905). "Sul problema della misura dei gruppi di punti di una retta". Bologna, Tip. Gamberini e Parmeggiani.