เจ้าหญิงผิงหยาง (ราชวงศ์ฮั่น)
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
องค์หญิงผิงหยาง (จีน: 平陽公主) พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ของ จักรพรรดิฮั่นจิง และจักรพรรดินีองค์ที่ 2 ของพระองค์ จักรพรรดินีหวังจื้อ เป็นพระเชษฐภคินีใน จักรพรรดิฮั่นอู่ ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุด องค์หญิงผิงหยางฉายแววฉลาดหลักแหลมมาตั้งแต่เล็ก อีกทั้งได้รับการฝึกยุทธ์เช่นเดียวกับน้องชายจากอาจารย์โจวหย่าฟู ผิงหยางโหวให้ความเคารพในตัวองค์หญิงเสมอมา ครอบครัวมีความสุข แต่ไม่ใช่สิ่งที่องค์หญิงต้องการ เธออยากให้สวามีมีความกล้าหาญมากกว่านี้ไม่ใช่แค่เกาะใบบุญผู้เป็นภรรยาและบรรดาศักดิ์เก่า จนกระทั่งเรื่องราวปานปลายออกไป ครั้งที่เฉาซือถูกส่งไปทำงานสร้างวังเจี้ยนอันกับเว่ยชิง ในระยะเวลานั้นทำให้เขาเกิดนอกใจแอบมีอนุอยู่ข้างนอกอย่างลับๆ จนกระทั่งเรื่องรู้ถึงหูองค์หญิง เธออดกลั้น เมื่อเฉาซือกลับมาเขาแอบเข้าทางหลังบ้านพร้อมทารกน้อย ทั้งคู่ทะเลาะกันมาก ส่วนเฉาซือสำนึกผิดคุกเข่าหวังว่าภรรยาจะให้อภัย องค์หญิงหลังจากหนีออกจากบ้านได้เว่ยชิงตามไปช่วยเหลือ เธอกลับมายังบ้านมองดูทารกน้อยและประทานชื่อให้ เฉา เซียง เธอจะเป็นคนเลี้ยงดูเด็กคนนี้เอง เนื่องจากเสียแม่ไปตอนคลอด หลังจากเฉาซือเสียชีวิต ไม่นานหลายปีองค์หญิงก็ถูกสู่ขอโดยหยูอิงโหว "เซี่ยโหว ป๋อ" แต่มีเรื่องอันให้เธอต้องเลิก เพราะหยูอิงโหวดูถูกเธอสารพัด ลบหลู่เกียรติเธอ จนเขาแอบเข้าร่วมกบฎกับหวยหนานอ๋อง ทำให้องค์หญิงผิงหยางหลุดจากพันธนาการนี้ทันที หลังจากนั้นแม่ทัพเว่ยชิงเพิ่งเสียฮูหยินรู้ใจ องค์หญิงและเว่ยชิงต่างรักชอบคอกันมานานแล้วแต่ต่างฝ่ายไม่กล้าแสดงออก เว่ยชิงเดิมทีรักองค์หญิงก่อนจะถูกหยูอิงโหวสู่ขอ แต่เพราะเขาไม่กล้าสู่ขอเธอจึงเลือกเซิ่น เจี่ย เพื่อหลบหน้าองค์หญิง
| องค์หญิงผิงหยาง Princess Pingyang | |
|---|---|
| องค์หญิงหยางซิน | |
| พระสวามี | เฉาซือ เซี่ยโหวป๋อ เว่ย์ ชิง |
| พระราชบุตร | เฉาเซี่ยง (พระโอรสบุญธรรม) |
| ราชวงศ์ | ฮั่นตะวันตก |
| พระบิดา | จักรพรรดิฮั่นจิงตี้ |
| พระมารดา | จักรพรรดินีหวังจื้อ |
แหล่งค้นคว้าเพิ่มเติม แก้
- Thaithosaeng, Pattira, "Women During The Han Dynasty Through The Lens Of Excavated Materials" (2018). Publicly Accessible Penn Dissertations. 3194. https://repository.upenn.edu/edissertations/3194