เครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทย

เครื่องพิมพ์ดีดที่มีความสามารถในการพิมพ์อักษรภาษาไทยได้รับการพัฒนาครั้งแรกโดย เอ็ดวิน เอช. แมคฟาร์แลนด์ ในปี 2434 โดยดัดแปลงจากเครื่องพิมพ์ดีดของ สมิธ พรีเมียร์ เครื่องพิมพ์ดีดรุ่นนี้ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางโดยเฉพาะการใช้งานในหน่วยงานราชการ แต่เครื่องพิมพ์ดีดรุ่นนี้ได้ยุติการผลิตลงในปี 2458 และแป้นพิมพ์รุ่นใหม่ได้รับการพัฒนาโดยพระอาจวิทยาคม (ยอร์ช บี. แมคฟาร์แลนด์) น้องชายของเอ็ดวิน รูปแบบแป้นพิมพ์ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ แป้นพิมพ์เกษมณี ที่เปิดตัวในปี 2474 กลายเป็นมาตรฐานที่ยังคงได้รับความนิยมแม้ว่าแป้นพิมพ์รุ่นใหม่อย่างแป้นพิมพ์ปัตตะโชติ ซึ่งเปิดตัวในปี 2508 จะได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการจากรัฐบาลแล้วก็ตาม แต่กลับไม่ได้รับความสนใจ

ประวัติศาสตร์

เครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทยเครื่องแรก

ภายหลังการเปิดตัวและแพร่หลายในโลกตะวันตกในคริสต์ทศวรรษ 1880 เครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทยเครื่องแรกได้รับการพัฒนาโดย Edwin Hunter McFarland บุตรชายของ Samuel G. McFarland มิชชันนารีชาวอเมริกัน

เอ็ดวิน แมคฟาร์แลนด์ เสียชีวิตในปี 2438 ทิ้งธุรกิจเครื่องพิมพ์ดีดไว้ให้กับน้องชายของเขา คือ พระอาจวิทยาคม หรือ ยอร์ช บี. แมคฟาร์แลนด์ แพทย์ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าโรงเรียนราชแพทยาลัย โรงพยาบาลศิริราช ในปี 2440 ยอร์ชได้ก่อตั้งบริษัทตัวแทนจำหน่ายเครื่องพิมพ์ดีดของบริษัท Smith Premier ขึ้นบนถนนเจริญกรุง (ตรงหัวมุมสี่แยกอุณากรรณในบริเวณที่ปัจจุบันเรียกว่าวังบูรพา) และธุรกิจก็เจริญรุ่งเรือง โดยนำเข้าและขายได้หลายพันเครื่องในอีกไม่กี่ปีถัดมา