เกออร์ค วิททิช
เกออร์ค วิททิช (เยอรมัน: Georg Wittig; 16 มิถุนายน ค.ศ. 1897 – 26 สิงหาคม ค.ศ. 1987) เป็นนักเคมีชาวเยอรมัน เป็นผู้ค้นพบปฏิกิริยาวิททิช ซึ่งเป็นการสังเคราะห์อินทรีย์เพื่อเตรียมแอลคีน รวมถึงค้นพบปฏิกิริยาเรียงตัวใหม่ 1,2-วิททิช ปฏิกิริยาเรียงตัวใหม่ 2,3-วิททิช และการเตรียมฟีนิลลิเทียม วิททิชได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับเฮอร์เบิร์ต ซี. บราวน์ ในปี ค.ศ. 1979[1]
เกออร์ค วิททิช | |
---|---|
เกิด | 16 มิถุนายน ค.ศ. 1897 เบอร์ลิน จักรวรรดิเยอรมัน |
เสียชีวิต | สิงหาคม 26, 1987 ไฮเดิลแบร์ค เยอรมนีตะวันตก | (90 ปี)
สัญชาติ | เยอรมัน |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยมาร์บวร์ค |
มีชื่อเสียงจาก | ปฏิกิริยาวิททิช ปฏิกิริยาเรียงตัวใหม่ 1,2-วิททิช ปฏิกิริยาเรียงตัวใหม่ 2,3-วิททิช โพแทสเซียมเตตระฟีนิลบอเรต |
รางวัล | รางวัลอ็อทโท ฮาน (ค.ศ. 1967) เหรียญทองเพาล์ คาเรอร์ (ค.ศ. 1972) รางวัลโนเบลสาขาเคมี (ค.ศ. 1979) |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สาขา | เคมี |
สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยมาร์บวร์ค มหาวิทยาลัยเทคนิคเบราน์ชไวค์ มหาวิทยาลัยไฟรบวร์ค มหาวิทยาลัยทือบิงเงิน มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์ค |
อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก | คาร์ล ฟ็อน เอาเวิร์ส |
ลูกศิษย์ในระดับปริญญาเอก | แวร์เนอร์ ท็อคเทอร์มัน |
ประวัติ
แก้เกออร์ วิททิชเกิดที่กรุงเบอร์ลิน ในปี ค.ศ. 1897 ต่อมาครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ที่เมืองคัสเซิล วิททิชเรียนเคมีที่มหาวิทยาลัยทือบิงเงิน เขาได้เข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและถูกกองทัพอังกฤษจับตัว[2] หลังถูกปล่อยตัว วิททิชกลับมาเรียนต่อจนจบด้านเคมีอินทรีย์ เขาเริ่มทำงานเป็นนักวิทยาศาสตร์ตามคำแนะนำของคาร์ล ฟ็อน เอาเวิร์ส และได้งานเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยมาร์บวร์ค ในปี ค.ศ. 1930 วิททิชแต่งงานกับวัลเทราท์ แอ็นสท์[3] ต่อมาวิททิชได้รับคำเชิญจากคาร์ล เทโอฟีล ฟรีส ให้มาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยเทคนิคเบราน์ชไวค์ หลังถูกนาซีกดดันอย่างหนัก วิททิชเดินทางไปมหาวิทยาลัยไฟรบวร์คตามคำเชิญของแฮร์มัน ชเตาดิงเงอร์[4]
ในปี ค.ศ. 1944 วิททิชดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาเคมีอินทรีย์ของมหาวิทยาลัยทือบิงเงิน ในช่วงที่ทำงานที่นี่ วิททิชได้คิดค้นปฏิกิริยาวิททิช ต่อมาเขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาเคมีอินทรีย์ที่มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์คจนกระทั่งเกษียณในปี ค.ศ. 1967[5] และได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีในปี ค.ศ. 1979
วิททิชยังคงตีพิมพ์บทความวิชาการถึงปี ค.ศ. 1980 เขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1987[6]
อ้างอิง
แก้- ↑ About the Nobel Prize in Chemistry 1979 - Nobelprize.org
- ↑ The Riverside Dictionary of Biography edited by Editors of the American Heritage Dictionaries
- ↑ Georg Wittig - NNDB.com
- ↑ Georg Wittig | Encyclopedia.com
- ↑ Name Reactions in Organic Chemistry by Alexander R. Surrey
- ↑ Georg Wittig, 90, Dies - Winner of Nobel Prize - NYTimes.com