เกรตเลกส์ (อังกฤษ: Great Lakes) เป็นชื่อเรียกทะเลสาบทั้ง 5 ได้แก่ สุพีเรีย มิชิแกน ฮูรอน อิรี และออนแทรีโอ เป็นกลุ่มของทะเลสาบน้ำจืดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก[1][2] บางครั้งชาวอเมริกันให้ฉายาว่าเป็น "ชายหาดที่สาม" เนื่องจากอาณาบริเวณที่กว้างขวาง ลักษณะระบบนิเวศ ชายหาดและพื้นที่ชุ่มน้ำขนาดใหญ่ ทำให้ได้รับการขนานนามว่าเป็น "ทะเลในแผ่นดิน" เพราะปริมาณน้ำจืดในทะเลสาบทั้ง 5 คิดเป็น 20 % ของปริมาณน้ำจืดที่มีอยู่บนโลก

เกรตเลกส์แห่งอเมริกาเหนือ
เกรตเลกส์
Five continent-sized lakes
ภาพถ่ายดาวเทียมบริเวณเกรตเลกส์
แผนที่แสดงความลึกของบริเวณเกรตเลกส์
ที่ตั้งตะวันออกทวีปอเมริกาเหนือ
พิกัด45°N 84°W / 45°N 84°W / 45; -84
ชนิดกลุ่มทะเลสาบน้ำจืดที่เชื่อมต่อกัน
ส่วนหนึ่งของลุ่มน้ำเกรตเลกส์
แหล่งน้ำไหลเข้าหลักอดีต: หยาดน้ำฟ้าและน้ำแข็งละลาย
ปัจจุบัน: แม่น้ำ, หยาดน้ำฟ้า, และน้ำซับใต้ดิน
แหล่งน้ำไหลออกการระเหย, แม่น้ำเซนต์ลอว์เรนซ์ไหลลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติก
ประเทศในลุ่มน้ำแคนาดา, สหรัฐอเมริกา
พื้นที่พื้นน้ำ94,250 ตารางไมล์ (244,106 ตารางกิโลเมตร)
ความลึกโดยเฉลี่ย60–480 ft (18–146 m) ขึ้นอยู่กับทะเลสาบ
ความลึกสูงสุด210–1,300 ft (64–396 m) ขึ้นอยู่กับทะเลสาบ
ปริมาณน้ำ5,439 ลูกบาศก์ไมล์ (22,671 ลูกบาศก์กิโลเมตร) (ต่ำสุด)
แข็งตัวราวเดือนมกราคมถึงมีนาคม

ในทางภูมิศาสตร์เส้นแบ่งประเทศของสหรัฐและแคนาดาลากผ่านกลุ่มทะเลสาบเหล่านี้ มีเพียงทะเลสาบเดียวที่อยู่ในสหรัฐคือทะเลสาบมิชิแกน บริเวณนี้เป็นแหล่งแร่เหล็กที่สำคัญของสหรัฐ โดยเฉพาะทะเลสาบซุพีเรีย

ภูมิศาสตร์

แก้

บริเวณเกรตเลกส์มิได้มีเฉพาะทะเลสาบใหญ่ทั้ง 5 เท่านั้น แต่ยังมีทะเลสาบและแม่น้ำอีกจำนวนมาก อีกทั้งยังมีเกาะอีกกว่า 35,000 เกาะ

เกรตเลกส์

แก้
ทะเลสาบอิรี ทะเลสาบฮูรอน ทะเลสาบมิชิแกน ทะเลสาบออนแทรีโอ ทะเลสาบซุพีเรีย
ขนาดพื้นที่ 25,700 ตารางกิโลเมตร 59,600 ตารางกิโลเมตร 58,000 ตารางกิโลเมตร 19,500 ตารางกิโลเมตร 82,400 ตารางกิโลเมตร
ปริมาณน้ำ 480 ลูกบาศก์กิโลเมตร 3,540 ลูกบาศก์กิโลเมตร 4,900 ลูกบาศก์กิโลเมตร 1,640 ลูกบาศก์กิโลเมตร 12,000 ลูกบาศก์กิโลเมตร
ความสูงพื้นดิน[3] 174 เมตร 176 เมตร 176 เมตร 75 เมตร 186 เมตร
ความลึกเฉลี่ย[4] 19 เมตร 59 เมตร 85 เมตร 86 เมตร 147 เมตร
ความลึกสูงสุด 64 เมตร 230 เมตร 281 เมตร 246 เมตร 406 เมตร
เมืองใกล้เคียง บัฟฟาโล, นิวยอร์ก
คลีฟแลนด์, โอไฮโอ
เอรี, เพนซิลเวเนีย
โตเลโด, โอไฮโอ
ซาร์เนีย, ออนแทรีโอ
โอเวนซาวน์ด, ออนแทรีโอ
พอร์ตฮูรอน, มิชิแกน
เบย์ซิตี, มิชิแกน
ชิคาโก, อิลลินอย
แกรี, อิลลินอย
กรีนเบย์, วิสคอนซิน
มิลวอกี, วิสคอนซิน
เทวเวอร์สซิตี, มิชิแกน
แกรนด์ฮาเวน, มิชิแกน
แฮมิลตัน, ออนแทรีโอ
คิงส์ตัน, ออนแทรีโอ
ออสฮาวา, ออนแทรีโอ
โรเชสเตอร์, นิวยอร์ก
โทรอนโต, ออนแทรีโอ
มิสซิสซอกา, ออนแทรีโอ
ดูลูธ, มินนิโซตา
ซอลต์สตรีทมารี, ออนแทรีโอ
ธันเดอร์เบย์, ออนแทรีโอ
แมร์เกตต์, มิชิแกน

ทะเลสาบมิชิแกน - ฮูรอน

แก้

ทะเลสาบมิชิแกนและทะเลสาบฮูรอนมีผืนน้ำติดใหลถึงกันทำให้ทะเลสาบทั้งสองนี้บางครั้งเรียกว่า ทะเลสาบมิชิแกน - ฮูรอน ความสูงผิวน้ำของทั้งสองทะเลสาบนี้อยู่ในระดับใกล้เคียงกัน คือ 176[5] เมตร และไม่ได้เชื่อมต่อกันด้วยแม่น้ำ แต่เชื่อมต่อกันด้วยช่องแคบแมคคิแนค[6]

แม่น้ำ

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "LUHNA Chapter 6: Historical Landcover Changes in the Great Lakes Region". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-11. สืบค้นเมื่อ 2010-02-01.
  2. Ghassemi, Fereidoun (2007). Inter-basin water transfer. Cambridge, Cambridge University Press, 264. ISBN 0-52-186969-2.
  3. "Great Lakes Atlas: Factsheet #1". United States Environmental Protection Agency. March, 9th, 2006 สืบค้นเมื่อ 2007-12-03
  4. Grady, Wayne (2007). The Great Lakes. Vancouver: Greystone Books and David Suzuki Foundation. ISBN 978-1-55365-197-0.
  5. Wright, John W. (2006). reporters of The New York Times (บ.ก.). The New York Times Almanac (2007 ed.). New York, New York: Penguin Books. p. 64. ISBN 0-14-303820-6.
  6. Grady, Wayne (2007). The Great Lakes. Vancouver: Greystone Books and David Suzuki Foundation. ISBN 978-1-55365-197-0.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้

ข้อมูลอัพเดตแบบไดนามิก

แก้