อ่าวชาร์ก
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
อ่าวชาร์ก (อังกฤษ: Shark Bay) เป็นแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติในเขตแกสคอยน์ (Gascoyne) รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย ประเทศออสเตรเลีย ห่างจากเมืองเพิร์ทไปทางเหนือ 800 กิโลเมตร จัดว่าเป็นจุดที่อยู่ทางตะวันตกสุดของประเทศ ได้รับการตั้งชื่อโดยวิลเลียม แดมเพียร์ หนึ่งในนักสำรวจชาวยุโรปที่มาถึงออสเตรเลียในเดือนกรกฎาคม ปี พ.ศ. 2242 กล่าวกันว่า อ่าวชาร์กเป็นสถานที่ที่แรกที่ชาวยุโรปเดินทางมาถึงในออสเตรเลีย โดยเป็นครั้งที่เดิร์ก ฮาร์ทอก นำเรือจอดเทียบที่นี่ในปี พ.ศ. 2159 (ค.ศ. 1616) และเป็นจุดเริ่มต้นของการสำรวจอย่างเป็นทางการจากผู้มาเยือนนอกทวีป
| อ่าวชาร์ก เวสเทิร์นออสเตรเลีย * | |
|---|---|
 แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
 อ่าวชาร์ก | |
| พิกัด | 25°49′52.0″S 113°18′20.4″E / 25.831111°S 113.305667°E |
| ประเทศ |  ออสเตรเลีย |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| ประเภท | มรดกทางธรรมชาติ |
| เกณฑ์พิจารณา | (vii), (viii), (ix), (x) |
| อ้างอิง | 578 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2534 (คณะกรรมการสมัยที่ 15) |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
อ่าวชาร์กครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 10,000 ตารางกิโลเมตร มีความลึกโดยเฉลี่ย 10 เมตร พื้นที่ถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ โดยชายฝั่งตื้น ๆ คาบสมุทร และเกาะที่มีอยู่เป็นจำนวนมาก ชายฝั่งบริเวณอ่าวมีความยาวมากกว่า 1,500 กิโลเมตร
อ่าวชาร์กเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญในด้านของเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายชนิด เป็นถิ่นอาศัยของวัวทะเลประมาณ 10,000 ตัว คิดเป็นร้อยละ 12.5 ของจำนวนประชากรทั่วโลก เนื่องจากเป็นแหล่งอุดมไปด้วยหญ้าทะเลที่เป็นอาหาร[1][2] และโลมาอีกจำนวนมาก โดยเฉพาะที่มังกีเมีย (Monkey Mia) พื้นที่ของอ่าวเป็นถิ่นอาศัยของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อยู่ในภาวะถูกคุกคาม 26 สายพันธุ์
เหตุที่ได้ชื่อว่า "อ่าวชาร์ก" ที่หมายถึง "อ่าวฉลาม" เป็นสถานที่กระจายพันธุ์แหล่งใหญ่ของปลาฉลามเสือซึ่งเป็นปลาฉลามกินเนื้อขนาดใหญ่[1]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 "สารคดี BBC : อัศจรรย์แดนจิงโจ้ ตอนที่ 5 คลิป 2/2". ช่อง 7. 4 November 2014. สืบค้นเมื่อ 4 November 2014.
- ↑ Riley, Laura and William (2005). Nature's Strongholds: The World's Great Wildlife Reserves. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. pp. 595–596. ISBN 0-691-12219-9. สืบค้นเมื่อ 12 July 2011.
 | บทความเกี่ยวกับภูมิศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |