อาเรวาคัช
สัญลักษณ์แห่งความเป็นนิรันดร์ของอาร์มีเนีย (อาร์มีเนีย: հավերժության նշան, haverzhut’yan nshan; อังกฤษ: Armenian eternity sign) หรือ อาเรวาคัช (Արևախաչ, Arevakhach; "กางเขนพระอาทิตย์") เป็นสัญลักษณ์ประจำชาติอาร์มีเนียและเครื่องหมายแสดงอัตลักษณ์ประจำชาติ ของชาวอาร์มีเนีย[1] ปรากฏเป็นสัญลักษณ์หนึ่งที่พบทั่วไปในสถาปัตยกรรมอาร์มีเนีย[2][3] แกะสลักบน คัชการ์ และผนังของคริสต์ศาสนสถาน
ในวัฒนธรรมอาร์มีเนียยุคกลาง สัญลักษณ์นี้สื่อแทนชีวิตที่เป็นนิรันดร์บนสวรรค์ (everlasting, celestial life)[4] นับตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 5 พบปรากฏบนจารึกและในสัญลักษณ์วิทยาของ คัชการ์ [5] จนกระทั่งราวคริสต์ศตวรรษที่ 8 ได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์เชิงภาพของดินแดนอาร์มีเนีย[6] และยังคงความหมายดั้งเดิมมาจนถึงปัจจุบัน[7]
ArmSCII และยูนิโคด แก้
ใน ArmSCII หรือระบบแลกเปลี่ยนรหัสและข้อมูลมาตรฐานอาร์มีเนีย (Armenian Standard Code for Information Interchange) มีปรากฏสัญลักษณ์นี้เข้ารหัส (encoded) ในรูปมาตรฐาน 7 และ 8 บิต มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1987 เป็นอย่างน้อย และในปี ค.ศ. 2010 ได้เสนอสัญลักษณ์ต่อยูนิโคด[8] ทั้งสัญลักษณ์แบบหันออกทางซ้ายและทางขวา ปรากฏในยูนิโคดรุ่น 7.0 ซึ่งเผยแพร่ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2014[9]
กลิฟฟอนต์
ปรกติ
ตัวเอียง
ตัวหนา
ตัวหนาเอียง
ระเบียงภาพ แก้
- คริสต์ศาสนสถาน
-
โบสถ์นักบุญฮริปซิเม วาการ์ซาปัต (ศตวรรษที่ 7) -
อาสนวิหารพระมารดาพระเจ้าอันศักดิ์สิทธิ์ อารามฮาริชาวังก์ อาร์ทิก (ศตวรรษที่ 13) -
มาคาราวังก์ อาชาจูร์ (ศตวรรษที่ 10) -
-
อารามกันด์ซาซาร์ (ศตวรรษที่ 13) -
เกการ์ด (ศตวรรษที่ 13) -
ที่อารามเตเกนยัตส์ (Teghenyats Monastery) -
ในกอสเปลของสเตปานอส (Stepanos) (1201) -
มานูสคริปต์ของฮอฟเซียน (Hovsian) (1316) -
เจ้าชายฮาซัน จาลัล (1214–1261) -
-
สุสานอากาวต์ (Aghout cemetery) ใน ซีเซียน -
อาสนวิหารนักบุญเมซรอพ มาชทอทส์โอชากัน
.jpg)
- สิ่งก่อสร้างยุคใหม่
-
-
อนุสรณ์ถึงเหตุแผ่นดินไหวปี 1988 -
ซิตเซนากาเบร์ต เยเรวาน (1965) -
อนุสรณ์ปี 1992 ในเยเรวานคาสเคด -
อนุสรณ์ถึงทหารผู้ล่วงลับในการปะทะที่นากอร์โน-คาราบัค ซีเซียน -
-
ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ฮอฟฮันเนส ทูมายันในเดค
- ตราสัญลักษณ์
-
-
บริษัท "อาร์มีเนียนคอมพิวเตอร์เซนเตอร์" จำกัด (1998) -
เหรียญที่ระลึกของอาร์มีเนียในการเข้าร่วมสภายุโรป (2001) -
-
หอศิลป์ประชาชนเยเรวาน
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ "Armenian Eternity Sign" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 3 ธันวาคม 2013., "IT Development Support Council of the Government Prime Minister of the Republic of Armenia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 ธันวาคม 2013., "Workgroup of Language & Culture, 2010". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 ธันวาคม 2013.
จากบทความ Prehistory of the Armenian Dram and Armenian eternity signs โดย National institute of Standards of Republic of Armenia. - ↑ Jacob G. Ghazarian (2006), The Mediterranean legacy in early Celtic Christianity: a journey from Armenia to Ireland, Bennett & Bloom, pp. 263, p. 171 "... Quite a different version of the Celtic triskelion, and perhaps the most common pre-Christian symbolism found throughout Armenian cultural tradition, is the round clockwise (occasionally counter-clockwise) whirling sun-like spiral fixed at a centre—the Armenian symbol of eternity."
- ↑ K. B. Mehr, M. Markow (2002). Mormon Missionaries enter Eastern Europe. Brigham Young University Press. pp. 399, p. 252. "... She viewed a tall building with spires and circular windows along the top of the walls. It was engraved with sun stones, a typical symbol of eternity in ancient Armenian architecture."
- ↑ Bauer-Manndorff, Elisabeth (1981). Armenia: Past and Present. Reich Verlag. p. 89.
The circle, as a line returning upon itself, represented perfection. Having neither beginning, nor end, it was the symbol of eternity. The architects expressed the concept of everlasting, celestial life in the knowledge of the presence and effect of the divine power by sphere.
- ↑ N. Sahakyan (2006). Armenian Highland. RAU Press. pp. 349, p. 150.
- ↑ Jacob G. Ghazarian (2006), The Mediterranean legacy in early Celtic Christianity: a journey from Armenia to Ireland. Bennett & Bloom. pp. 263, p. 186. "The eighth, or ninth, century date of this two examples of Irish stone crosses places them chronologically well after the carving of stone crosses in Armenia and the use of the Armenian symbol of eternity had become a long established national iconographical practice."
- ↑ Zarian, A. K. (1989). "Խաչքարերի խորհրդանշաններին և միթրայականությանը վերաբերող պատկերագրական հարցեր" [Iconographical Problems Concerning Symbols of Khatchkars and Cult of Mithra]. Patma-Banasirakan Handes. Yerevan: Armenian National Academy of Sciences (1): 202–219. ISSN 0135-0536. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤษภาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 4 พฤษภาคม 2021. (ในภาษาอาร์มีเนีย).
- ↑ "Armenian Eternity Sign" (PDF). Unicode. 2010. pp. 10–12.
- ↑ "Unicode: Armenian" (PDF). Unicode. สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อาเรวาคัช
- Hayastan All Armenian Fund. Telethon 2010 – Water is Life. "Water is Life indeed and as you can see in the design, the water turns into the Armenian eternity symbol as it flows out of the helping hands."
- Jeremy C. Fox (29 เมษายน 2013). Downtown, North End. "Armenian Heritage Park to participate Saturday in World Labyrinth Day". – "A single jet of water and the symbol of eternity mark its center, representing hope and rebirth."
- Armenian Engineers & Scientists of America. "The Armenian Engineers and Scientists of America (AESA) logo is an ancient symbol used in Armenian architecture and carvings. The symbol signifies Eternal Life – in Armenian Haverjoutian Nshan or Sign of Eternity."
- Armenian Monuments Awareness Project เก็บถาวร 2014-06-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.