อะเลกเซย์ นาวัลนืย
อะเลกเซย์ อะนาโตลีวิช นาวัลนืย (รัสเซีย: Алексе́й Анато́льевич Нава́льный, อักษรโรมัน: Alexei Anatolievich Navalny, สัทอักษรสากล: [ɐlʲɪkˈsʲej ɐnɐˈtolʲjɪvʲɪtɕ nɐˈvalʲnɨj]; 4 มิถุนายน 1976 – 16 กุมภาพันธ์ 2024) เป็นนักกิจกรรมชาวรัสเซีย เขาเป็นที่รู้จักในระดับนานาชาติผ่านการจัดการเดินขบวนรณรงค์และลงสมัครเลือกตั้งประธานาธิบดี โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อปฏิรูปไม่ให้เกิดการคอร์รัปชันในประเทศรัสเซีย ในปี 2012 เดอะวอลล์สตรีตเจอร์นัล ระบุไว้ว่าเขาเป็นบุคคลที่ "วลาดีมีร์ ปูติน กลัวมากที่สุด"[5]
อะเลกเซย์ นาวัลนืย | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Алексей Навальный | ||||||||||
_1.jpg) | ||||||||||
| หัวหน้าพรรครัสเซียแห่งอนาคต[a] | ||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 28 มีนาคม 2019 – 17 มกราคม 2021[b] | ||||||||||
| รอง | เลโอนิด โวลคอฟ | |||||||||
| ก่อนหน้า | อีวัน จดานอฟ | |||||||||
| ถัดไป | เลโอนิด โวลคอฟ (รักษาการ) | |||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 17 พฤศจิกายน 2013 – 19 พฤษภาคม 2018 | ||||||||||
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง | |||||||||
| ถัดไป | อีวัน จดานอฟ | |||||||||
| ประธานในการประชุมคณะประสานงานฝ่ายค้านรัสเซีย | ||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 27 ตุลาคม – 24 พฤศจิกายน 2012 | ||||||||||
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง | |||||||||
| ถัดไป | แกรี คาสปารอฟ | |||||||||
| สมาชิกคณะประสานงานฝ่ายค้านรัสเซีย | ||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 22 ตุลาคม 2012 – 19 ตุลาคม 2013 | ||||||||||
| ที่ปรึกษาอิสระในผู้ว่าการแคว้นคีรอฟ | ||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 4 พฤษภาคม – 11 กันยายน 2009 | ||||||||||
| ผู้ว่าการ | นิกิตา เบลิค | |||||||||
| Chief of Staff of the Yabloko Moscow Regional Branch | ||||||||||
| ดำรงตำแหน่ง 12 เมษายน 2004 – 22 กุมภาพันธ์ 2007 | ||||||||||
| ข้อมูลส่วนบุคคล | ||||||||||
| เกิด | 04 มิถุนายน ค.ศ. 1976 บูตึน แคว้นมอสโก รัสเซีย สหภาพโซเวียต[1] | |||||||||
| เสียชีวิต | 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 (47 ปี) Kharp, เขตปกครองตนเองยามาโล-เนเนตส์ ประเทศรัสเซีย | |||||||||
| ที่ไว้ศพ | สุสานบอริสซอฟสโกเย[2] | |||||||||
| พรรคการเมือง |
| |||||||||
| การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น |
| |||||||||
| คู่สมรส | ยูเลีย อับโรซิโมวา (สมรส 2000) | |||||||||
| บุตร | 2[3] | |||||||||
| ที่อยู่อาศัย | มอสโก | |||||||||
| การศึกษา | ||||||||||
| อาชีพ |
| |||||||||
| เป็นที่รู้จักจาก | ผู้ประท้วงต่อต้านการทุจริต | |||||||||
| ลายมือชื่อ |  | |||||||||
| เว็บไซต์ | navalny | |||||||||
| ข้อมูลยูทูบ | ||||||||||
| ช่อง | ||||||||||
| จำนวนผู้ติดตาม | 6.21 ล้าน[4] (16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024) | |||||||||
| จำนวนผู้เข้าชม | 1.49 พันล้าน[4] (16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024) | |||||||||
| ||||||||||
นาวัลนืยเป็นอดีตสมาชิกสภาประสานฝ่ายค้านรัสเซียและเป็นอดีตหัวหน้าพรรคก้าวหน้าซึ่งเป็นพรรคฝ่ายค้าน[6] ในเดือนกันยายน 2013 เขาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งนายกเทศมนตรีมอสโก โดยได้รับการสนับสนุนจากพรรคเอร์เปเอร์-ปาร์นัส เขาได้รับคะแนนเสียงเป็นอันดับสองที่ร้อยละ 27 พ่ายแพ้ให้กับเซียร์เกย์ โซบยานิน นายกเทศมนตรีคนเดิมผู้ซึ่งได้รับการแต่งตั้งโดยปูติน นาวัลนืยอ้างว่านี่เป็นการโกงเลือกตั้งและจริง ๆ เขาได้รับคะแนนเสียงมากกว่า[7] นาวัลนืยเป็นที่รู้จักมากขึ้นผ่านทางบล็อกไลฟ์เจอร์นัลของเขา ก่อนที่จะปรับไปเป็นยูทูบที่ซึ่งเขามีผู้ติดตามกว่าสี่ล้านคน รวมถึงทวิตเตอร์ที่ซึ่งเขามีผู้ติดตามมากกว่า 2.2 ล้านคน[8][9] เขาได้ใช้ช่องทางเหล่านี้ในการเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับการคอร์รัปชันของเจ้าหน้าที่รัฐของรัสเซีย เมื่อปี 2011 เขาได้ให้สัมภาษณ์กับรายการวิทยุหนึ่งและเรียกพรรคเยดีนายารอสซียาซึ่งเป็นพรรคที่ปกครองรัสเซียตอนนี้อยู่ว่าเป็น "พรรคคนโกงและโจร" (party of crooks and thieves) ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นชื่อเรียกขานของพรรคนี้[10]
นาวัลนืยเคยถูกเจ้าหน้าที่รัฐบาลรัสเซียจับกุมหลายครั้ง[11] เขาได้รับคำพิพากษารอการลงโทษจากความผิดฐานยักยอกสองกระทง เมื่อเดือนกรกฎาคม 2013 และอีกครั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2014 ซึ่งมีโทษให้เขาจำคุกห้าปีและสามปีครึ่งตามลำดับ[12][13][14][15] ทั้งสองเหตุการณ์ถูกมองว่าเป็นการกุเรื่องขึ้นมาเพื่อตอบโต้กิจกรรมทางการเมืองของนาวัลนืย[16][17] และยังละเมิดสิทธิของนาวัลนืยในการเข้าถึงการพิพากษาที่ยุติธรรม ตามคำวินิจฉัยของศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป ศูนย์สิทธิมนุษยชนเมโมรีอัลระบุฐานะของนาวัลนืยเป็นนักโทษทางการเมือง[18]
เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2020 นาวัลนืยถูกนำส่งเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการที่รุนแรงแต่คงตัวภายหลังถูกต้องสงสัยว่าถูกวางยาพิษระหว่างการเดินทางจากเมืองตอมสค์ในไซบีเรียไปมอสโก และเป็นไปได้ว่านี่เป็นการลงมือที่มีการเมืองเป็นเครื่องจูงใจ เที่ยวบินของเขาลงจอดฉุกเฉินที่เมืองออมสค์[19][20] ในวันถัดมาเขาถูกนำส่งขึ้นเครื่องบินการแพทย์เพื่อเข้ารับการรักษาที่เบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี ที่ซึ่งออกเดินทางไปถึงในอีกวันถัดมา[21] ข้อมูลเมื่อ 24 สิงหาคม แพทย์ที่ให้การรักษาเขาในเบอร์ลินระบุว่าเขายังคงอยู่ในภาวะโคมาแต่ปราศจากอันตรายหรืออาการแทรกซ้อนฉับพลันใด ๆ ที่อาจอันตรายถึงชีวิตได้[22]
เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2024 หน่วยงานทัณฑสถานกลางประกาศว่านาวัลนืยเสียชีวิตในเรือนจำ[23]
หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Aden, Mareike (5 September 2013). "Alexej Nawalny: Der dunkle Star" [Alexei Navalny: The Dark Star]. Die Zeit Online (ภาษาเยอรมัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2023. สืบค้นเมื่อ 26 October 2020.
- ↑ "Hundreds arrive for Alexei Navalny's funeral". บางกอกโพสต์ (ภาษาอังกฤษ). Vol. LXXVII no. 62. บริษัท บางกอก โพสต์ จำกัด (มหาชน). อาช็องซ์ฟร็องซ์เปร็ส. 2 March 2024. p. 5.
Two hours later, the burial was set to take place at the Borisovo cemetery, a short walk from the banks of the Moskva River.
- ↑ "Alexei Navalny, Russia's most vociferous Putin critic". BBC News. 16 February 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 February 2024. สืบค้นเมื่อ 17 February 2024.
- ↑ 4.0 4.1 "About Алексей Навальный". YouTube.
- ↑ Kaminski, Matthew (3 March 2012). "The Man Vladimir Putin Fears Most". Opinion. The Wall Street Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2015. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.
- ↑ Englund, Will (6 December 2011). "Russian blogger Alexei Navalny in spotlight after arrest". Washington Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2017.
- ↑ Englund, Will (9 September 2013). "Kremlin critic Alexei Navalny has strong showing in Moscow mayoral race, despite loss". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
- ↑ Kim, Lucian (8 February 2018). "Banned From Election, Putin Foe Navalny Pursues Politics By Other Means". NPR. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 February 2018. สืบค้นเมื่อ 11 February 2018.
- ↑ Sebastian, Clare (12 June 2017). "Alexey Navalny and Russia's YouTube insurgency". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 December 2017. สืบค้นเมื่อ 10 February 2018.
- ↑ Parfitt, Tom (10 May 2011). "Russian blogger Alexei Navalny faces criminal investigation". The Guardian. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2013. สืบค้นเมื่อ 31 July 2012.
- ↑ "Russian opposition leader Navalny faces third inquiry". BBC News. 24 December 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2012.
{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์). BBC. 24 December 2012. Retrieved 25 December 2012. - ↑ Brumfield, Ben; Black, Phil; Smith-Spark, Laura (18 July 2013). "Outspoken Putin critic Alexei Navalny hit with prison sentence". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2013. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.
- ↑ David M. Herszenhorn (18 July 2013) "Russian Court Convicts Opposition Leader" เก็บถาวร 20 กุมภาพันธ์ 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times
- ↑ Englund, Will (19 July 2013). "In Russia, activist Alexei Navalny freed one day after conviction". The Washington Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2016. สืบค้นเมื่อ 28 December 2015.
- ↑ Andrew E. Kramer (16 October 2013) Navalny Is Spared Prison Term in Russia เก็บถาวร 1 มีนาคม 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. The New York Times.
- ↑ "Russia". Freedom House. 29 January 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 November 2019. สืบค้นเมื่อ 16 November 2019.
His most potent rival, Aleksey Navalny, had been disqualified before the campaign began due to his prior criminal conviction, seen as politically motivated. The presidential election was described by the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) has having "a lack of genuine competition".
- ↑ MacFarquhar, Neil; Nechepurenko, Ivan (8 February 2017). "Aleksei Navalny, Viable Putin Rival, Is Barred From a Presidential Run". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 June 2017. สืบค้นเมื่อ 12 June 2017.
- ↑ "Радио ЭХО Москвы :: Новости / Правозащитный центр Мемориал признал Алексея Навального политическим заключенным". Echo.msk.ru. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2013. สืบค้นเมื่อ 19 July 2013.
- ↑ "Russian opposition leader Alexei Navalny 'poisoned'". BBC News. 20 August 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020. สืบค้นเมื่อ 20 August 2020.
- ↑ Outspoken Putin critic Alexey Navalny hospitalized after suspected poisoning – CNN Video, CNN, 20 August 2020, เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 August 2020, สืบค้นเมื่อ 20 August 2020
- ↑ "Alexei Navalny: Putin critic arrives in Germany for medical treatment". BBC News. 2020-08-22. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-08-22.
- ↑ CNN, Nadine Schmidt, Gianluca Mezzofiore and Amy Woodyatt. "Russian opposition leader Alexey Navalny was poisoned, Berlin hospital says". CNN. สืบค้นเมื่อ 2020-08-24.
- ↑ "Putin critic Alexei Navalny dies in Arctic Circle jail, says Russia". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2024-02-16. สืบค้นเมื่อ 2024-02-16.
ข้อมูล
แก้- Michnik, Adam; Navalny, Alexei (2015). Диалоги [Dialogues] (ภาษารัสเซีย). Novoye Izdatel'stvo. ISBN 978-5-98379-198-5. OCLC 1166734566.
อ่านเพิ่ม
แก้- Dollbaum, Jan Matti (2020). "Protest trajectories in electoral authoritarianism: from Russia's 'For Fair Elections' movement to Alexei Navalny's presidential campaign". Post-Soviet Affairs. 36 (3): 192–210. doi:10.1080/1060586X.2020.1750275. S2CID 216376972.
- Ebel, Francesca (16 February 2024). "Biden blames Putin for Navalny's death, praises Russian opposition leader". Washington Post. "A Chronology of Navalny's recent health scares".
- Gupta, Gava (16 February 2024). "Live Updates: Biden Says 'Putin Is Responsible' After Report of Navalny's Death". New York Times. "Here is a timeline of Navalny's career".
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
ภาพและสื่อจากคอมมอนส์
เนื้อหาข่าวจากวิกิข่าว
คำคมจากวิกิคำคม
- เว็บไซต์ทางการ
(ในภาษารัสเซีย) - Navalny's page for the Yale World Fellows Program
- "Palace for Putin. History of the biggest bribery", a video released by Navalny on 19 January 2021, after returning to Moscow