ออร์กนีย์
ออร์กนีย์ (อังกฤษ: Orkney) หรือที่เรียกกันว่า "หมู่เกาะออร์กนีย์" (The Orkney Islands หรือ The Orkneys) เป็น "กลุ่มเกาะ" (archipelago) และที่ตั้งอยู่ทางเหนือของสกอตแลนด์ ตั้งอยู่ 16 กิโลเมตรเหนือฝั่งทะเลเคทเนสส์ (Caithness) ออร์กนีย์ประกอบด้วยเกาะทั้งหมด 70 เกาะและในจำนวนนั้น 20 มีผู้อยู่อาศัย เกาะที่ใหญ่ที่สุดของออร์กนีย์คือเกาะที่เรียกกันว่า "เมนแลนด์" (Mainland) ที่มีเนื้อที่ 523 ตารางกิโลเมตรซึ่งทำให้เป็นเกาะที่ใหญ่เป็นที่หกของบรรดาเกาะของสกอตแลนด์ และใหญ่เป็นที่สิบของบรรดาเกาะต่าง ๆ ในหมู่เกาะบริติช (British Isles) ที่ตั้งถิ่นฐานใหญ่ที่สุดที่เป็นศูนย์กลางของการปกครองอยู่ที่เคิร์กวอลล์ (Kirkwall)
ชื่อภาษาแกลิก | Arcaibh |
---|---|
ชื่อภาษาสกอต | Orkney |
ชื่อภาษานอร์สเก่า | Orkneyjar |
ความหมายของชื่อ | "ออร์ก" อาจมีที่มาจากภาษาเผ่าพิกติช แปลว่า 'หมูวัยอ่อน'[1] |
ธง | |
ที่ตั้ง | |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 59°0′N 3°2′W / 59.000°N 3.033°W |
ภูมิศาสตร์กายภาพ | |
หมู่เกาะ | นอร์เทิร์นไอสส์ |
พื้นที่ | 990 km2 (380 sq mi) |
จุดที่สูงที่สุด | วอร์ดฮิลล์ |
การปกครอง | |
รัฐเอกราช | สหราชอาณาจักร |
ประเทศ | สกอตแลนด์ |
พื้นที่สภา | สภาเกาะออร์กนีย์ |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 22,100 (2017) |
ความหนาแน่น | 20/km2 (52/sq mi) |
นิคมใหญ่สุด | เคิร์กวอลล์ |
ออร์กนีย์เป็นหนึ่งใน 32 มณฑลของสกอตแลนด์ ผู้ที่อาศัยอยู่ที่ออร์กนีย์เรียกว่า "ออร์เคเดียน"
ออร์กนีย์เป็นที่ตั้งถิ่นฐานมากว่า 5,500 ปี เดิมเป็นที่ตั้งถิ่นฐานของชนเผ่าจากยุคหินใหม่ และต่อมาโดยชาวพิกต์ (Picts) ในที่สุดออร์กนีย์ก็ถูกรุกรานและผนวกเป็นส่วนหนึ่งของนอร์เวย์ในปี ค.ศ. 875 โดยมีชาวนอร์สมาตั้งถิ่นฐาน ต่อมาออร์กนีย์ก็ถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรสกอตแลนด์ในปี ค.ศ. 1472 เมื่อมาร์กาเร็ตแห่งเดนมาร์กไม่ทรงสามารถจ่ายค่าสินสอดทองหมั้นให้พระเจ้าเจมส์ที่ 3 แห่งสกอตแลนด์
ออร์กนีย์มีสิ่งก่อสร้างจากยุคหินใหม่ที่ยังอยู่ในสภาพดีที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป "หัวใจของยุคหินใหม่ออร์กนีย์" (Heart of Neolithic Orkney) ได้รับการสถาปนาให้เป็นมรดกโลกโดยยูเนสโกใน ค.ศ. 1999
ใน ค.ศ. 2004 ออร์กนีย์มีประชากรทั้งหมดประมาณ19,590 คน โดยมีความหนาแน่นเฉลี่ย 20 คนต่อหนึ่งตารางกิโลเมตร
อ้างอิง
แก้- ↑ Waugh, Doreen J. "Orkney Place-names" in Omand (2003) p. 116.