หญ้าปล้องละมาน

หญ้าปล้องละมาน
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ:	Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ:	Monocots
ไม่ได้จัดลำดับ:	Commelinids
อันดับ:	Poales
วงศ์:	Poaceae
วงศ์ย่อย:	Panicoideae
สกุล:	Echinochloa
สปีชีส์:	E.  crus-galli
ชื่อทวินาม
Echinochloa crus-galli (L.) Beauv

หญ้าปล้องละมาน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Echinochloa crusgalli, อังกฤษ: Bornyardgrass, watergrass) เป็นพืชวงศ์หญ้าและพืชฤดูเดียว ขึ้นเป็นกอ สูง 1-2 เมตร ปกติไม่มีลิ้นใบ ใบเป็นเส้นตรง ยาว 10 - 30 เมตร ดอกเป็นดอกช่อแบบพานิเคิล ยาว 10 - 20 เซนติเมตร ประกอบด้วยช่อดอกย่อยแบบ spike 9-12 ช่อ ออกดอกตลอดปี ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ มักพบในนาและที่รกร้าง แพร่กระจายในบริเวณภาคกลางของประเทศไทย แต่พบน้อยกว่าหญ้าข้าวนก

หญ้าปล้องละมานมีหลายพันธุ์ คาดว่ามีถิ่นกำเนิดในญี่ปุ่น ต่อมาจึงแพร่กระจายไปยังเกาหลี จีน และรัสเซีย เมล็ดรับประทานได้ โดยหุงในน้ำหรือนำไปคั่วใช้เป็นอาหารในยามขาดแคลน นำไปหมักทำเบียร์ ใช้เป็นอาหารสัตว์ ในชวานำยอดอ่อนไปรับประทานเป็นผัก โปรตีนในเมล็ดไม่มีกลูเตนจึงไม่เหมาะกับการนำไปทำขนมปัง

อ้างอิง

• Noda, K., Teerawatsakul, M., Prakongvongs, C., Chaiwiratnukul, L.1994. Major weed in Thailand. Ministry of Agriculture and cooperative
• พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ และคณะ. ทรัพยากรพืชในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 10: ธัญพืช. กทม. สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. 2544.หน้า 113 - 115