สุลต่านอะฮ์มัด ตาจุดดิน ฮาลิม ชะฮ์ที่ 2

สุลต่านอะฮ์มัด ตาจุดดิน ฮาลิม ชะฮ์ที่ 2 (เอกสารไทยเรียก สุลต่านอะหมัดตายุดินฮาเลมซะ) บรรดาศักดิ์ไทย เจ้าพระยาไทรบุรีปะแงรัน หรือ ปะแงหรัน เป็นสุลต่านองค์ที่ 21 แห่งรัฐเกอดะฮ์ พระองค์ครองราชย์ระหว่าง1791-1843 ครองราชย์ได้ 26 ปี ในสมัยพระองค์สยามได้บุกยึดรัฐเกอดะฮ์ ชาวอาหรับเองก็จะช่วยสุลต่านเจรจากับสยาม ค.ศ. 1942 สยามจึงคืนเกอดะฮ์ให้เป็นของพระองค์ พระองค์เป็นบุตรของสุลต่านอับดุลเลาะห์ มูคาร์ราม ชาห์ พระองค์ก่อตั้งรัฐปะลิสอีกด้วย

สุลต่านฮะมัด ทาจุดดิน ฮาลิม ชาห์ที่ 2
สุลต่านแห่งรัฐเกอดะฮ์
สุลต่านแห่งรัฐเกอดะฮ์
ครองราชย์ค.ศ. 1803-1821
ก่อนหน้าซีอัดดีน มูคาร์ราม ชาฮ์ที่ 2 แห่งรัฐเกอดะฮ์
ถัดไปการบุกรุกรัฐเกอดะฮ์ของสยาม
ครองราชย์ค.ศ. 1842-1845
ก่อนหน้าการบุกรุกรัฐเกอดะฮ์ของสยาม
ถัดไปสุลต่านไซนัล ราซิด อัลมุดซัม ชาห์ที่ 1
ประสูติรัฐเกอดะฮ์, รัฐสุลต่านอาเจะฮ์, จักรวรรดิออตโตมัน (ปัจจุบันคือประเทศมาเลเซีย)
สวรรคต3 มกราคม ค.ศ. 1845
โกตากัวลามูดา, เมืองไทรบุรี, อาณาจักรรัตนโกสินทร์และสยาม (ปัจจุบันคือประเทศมาเลเซีย)
ฝังพระศพสุสานหลวงลังการ์
คู่อภิเษกวันฟาตีมา
เจ๊ะ อัลราเซะฮ์
พระมเหสีองค์ที่สาม
พระราชบุตรสุลต่านมุดา อับดุลเลาะฮ์
ตุนกู ยากุบ
สุลต่านไซนัล ราซิด อัลมุดซัม ชาห์ที่ 1
ตุนกู มูฮัมมัด ฮากิบ
ตุนกู อิบรอฮิม
ตุนกู มูฮัมมัด ซามัน
ตุนกู มูฮัมมัด อากิล
ตุนกู จิก
พระนามหลังสวรรคต
อัลมัรฮูม เมอลากา
ราชวงศ์มาฮาวังซา
พระราชบิดาสุลต่านอับดุลเลาะห์ มูคาร์ราม ชาห์
พระราชมารดาวันกามาเลียะฮ์
ศาสนาอิสลามนิกายซุนนี

พระญาติวงศ์และขุนนางเมืองไทรบุรีตั้งข้อรังเกียจว่าตนกูปะแงรันไม่บริสุทธิ์ เพราะเกิดจากมารดาที่ไม่ได้นับถือศาสนาอิสลาม เข้าใจว่าเป็นไทยหรือมอญ กอปรกับอุปนิสัยโลเลไม่มั่นคง[1]

อ้างอิง แก้

  1. พุทธมามกะ หัวข้อพระพุทธศาสนา และเมืองสตูลของไทย. พระนคร : โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย, 2504, หน้า 25