สี่สิบห้าองครักษ์

สี่สิบห้าองครักษ์ (อังกฤษ: The forty-five guards) คือทหารองครักษ์จำนวนสี่สิบห้าคนที่ได้รับเลือกมาโดยฌอง หลุยส์ เดอ โนกาเรต์ เดอ ลา วาแลต ดยุคแห่งเอแปร์นง (Jean Louis de Nogaret de La Valette) เพื่อให้มาพิทักษ์พระเจ้าอองรีที่ 3 แห่งฝรั่งเศสระหว่างวิกฤติการณ์ของสงครามสามอองรี

ทหารองครักษ์สี่สิบห้าคนที่ได้รับเลือกมาเป็นขุนนางชั้นรอง (บางคนมาจากกาสคอญ) ที่บ้างก็เป็นเจ้าของม้าเพียงตัวเดียวและแผ่นดินเพียงสองสามเอเคอร์สำหรับเลี้ยงตัวเอง เมื่อได้รับเลือกมาแล้วทหารองครักษ์ก็ได้ค่าจ้างอย่างสูงเป็นการแลกเปลี่ยนกับการรักษาความปลอดภัยให้แก่พระเจ้าอองรีที่ 3 ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงโดยการอยู่ยามครั้งละสิบห้าคน

หลังจากที่สันนิบาตคาทอลิกทำการปฏิวัติในปารีส พระเจ้าอองรีก็จำต้องเสด็จหนีไปยังบลัวส์ ที่ทรงใช้เป็นที่ตั้งมั่นวางแผนยึดอำนาจคืนจากรัฐสภาทั่วไป โดยการให้ทหารองครักษ์สังหารอองรีที่ 1 ดยุคแห่งกีส เมื่อดยุคเดินทางมาเฝ้าพระเจ้าอองรีที่พระราชวังบลัวส์เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 1588 และน้องชายหลุยส์ที่ 2 คาร์ดินัลแห่งกีสในวันต่อมา

หลังจากที่พระเจ้าอองรีที่ 3 เองถูกลอบปลงพระชนม์โดยฌาคส์ เคลมงต์ (Jacques Clément) ราชบัลลังก์ฝรั่งเศสก็ตกไปเป็นของอองรีแห่งนาวาร์ กององครักษ์ก็ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้แก่พระองค์ต่อมาจนกระทั่งเสด็จสวรรคต ที่อาจจะเป็นการถูกลอบปลงพระชนม์

เรื่องราวของกององครักษ์นี้เป็นแรงบันดาลใจให้อาแล็กซ็องดร์ ดูว์มาเขียนนิยาย The Forty-Five Guardsmen ในปี ค.ศ. 1847