สมเด็จพระจักรพรรดินีชุ่น

ชุ่นหวงโฮ่ว (จีน: 淳皇后; พินอิน: Chún huánghòu; 1829 – 1887) ตระกูลเฉิน (陳) เป็นพระอัครมเหสีของหมิงเหรินจู่ จู ชื่อเจิน และเป็นพระราชชนนีของหมิงไท่จู่ จู หยวนจาง[1]

ชุ่นหวงโฮ่ว
(淳皇后)
จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์หมิง
สถาปนาพ.ศ. 1911
พระราชสมภพพ.ศ. 1829
สวรรคตพ.ศ. 1887 (58 พรรษา)
ฝังพระบรมศพสุสานหลวงหมิงห่วง (明皇陵)
เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย
พระราชสวามีสมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น
พระราชบุตร
  • หนานชางหวาง (จู ซิงหลง)
  • ซูยี่หวาง (จู ซิงเซิ้ง)
  • หลิ่นฮ่วยหวาง (จู ซิงจู๋)
  • เจ้าฟ้าหญิงแห่งไท้หยวน (太原长公主)
  • สมเด็จพระจักพรรดิไท่จู่
  • เจ้าฟ้าหญิงแห่งเช่ากั่ว (曹國公主)
พระนามเดิม
ไม่ปรากฏ
พระสมัญญานาม
ชุ่นห่วงโฮ้ว (淳皇后)
ราชวงศ์ราชวงศ์หมิง โดยการอภิเษก
พระชนกเฉินกง หยางหวาง(扬王陈公)
ตระกูลเฉิน (陳)

พระบรมราชประวัติ

แก้

ไม่มีบันทึกประวัติเกี่ยวกับพระนางมาก นอกจากบันทึกว่าพระนางอภิเษกกับหมิงเหริ่นจู๋ และมีพระราชโอรสธิดาด้วยกัน

ในสมัยรัชศกจื้อเจิ้งปี 4 แห่งราชวงศ์หยวน (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) ทำให้ จู ชื้อเจิน, ท่านหญิงเฉิน และ จู ซิงหลง เสด็จสวรรคต เพื่อนบ้านนามว่า หลิ่ว จี้จู๋ (刘继祖) ยอมสละที่ดินให้ฝังพระบรมศพ ปัจจุบันคือสุสานหลวงหมิงหวง[2]

ในรัศชกหงหวู่ปีที่ 1 แห่งราชวงศ์หมิง (พ.ศ. 1911) หมิงไท่จู่ ได้ถวายพระสมัญญานามให้ว่า ชุ่นห่วงโฮ้ว (淳皇后)[3]

อ้างอิง

แก้