สมเด็จพระจักรพรรดินีชุ่น
ชุ่นหวงโฮ่ว (จีน: 淳皇后; พินอิน: Chún huánghòu; 1829 – 1887) ตระกูลเฉิน (陳) เป็นพระอัครมเหสีของหมิงเหรินจู่ จู ชื่อเจิน และเป็นพระราชชนนีของหมิงไท่จู่ จู หยวนจาง[1]
ชุ่นหวงโฮ่ว (淳皇后) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||
สถาปนา | พ.ศ. 1911 | ||||||||
พระราชสมภพ | พ.ศ. 1829 | ||||||||
สวรรคต | พ.ศ. 1887 (58 พรรษา) | ||||||||
ฝังพระบรมศพ | สุสานหลวงหมิงห่วง (明皇陵) เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย | ||||||||
พระราชสวามี | สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น | ||||||||
พระราชบุตร |
| ||||||||
| |||||||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์หมิง โดยการอภิเษก | ||||||||
พระชนก | เฉินกง หยางหวาง(扬王陈公) | ||||||||
ตระกูล | เฉิน (陳) |
พระบรมราชประวัติ
แก้ไม่มีบันทึกประวัติเกี่ยวกับพระนางมาก นอกจากบันทึกว่าพระนางอภิเษกกับหมิงเหริ่นจู๋ และมีพระราชโอรสธิดาด้วยกัน
ในสมัยรัชศกจื้อเจิ้งปี 4 แห่งราชวงศ์หยวน (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) ทำให้ จู ชื้อเจิน, ท่านหญิงเฉิน และ จู ซิงหลง เสด็จสวรรคต เพื่อนบ้านนามว่า หลิ่ว จี้จู๋ (刘继祖) ยอมสละที่ดินให้ฝังพระบรมศพ ปัจจุบันคือสุสานหลวงหมิงหวง[2]
ในรัศชกหงหวู่ปีที่ 1 แห่งราชวงศ์หมิง (พ.ศ. 1911) หมิงไท่จู่ ได้ถวายพระสมัญญานามให้ว่า ชุ่นห่วงโฮ้ว (淳皇后)[3]