สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น

สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น (จีน: 淳皇帝; พินอิน: Chún huángdì; 1824 – 1887), มีพระนามเดิมว่าจู ซื่อเจิน (จีน: 朱世珍; พินอิน: Zhū Shìzhēn) เป็นพระราชบิดาของจักรพรรดิหงอู่ ปฐมจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์หมิง

ชุ่นห่วงตี้
(淳皇帝)
ภาพวาดจักรพรรดิชุ่นโดยนามปากกา D.DUCK
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิง
สถาปนาพ.ศ. 1911
พระราชสมภพพ.ศ. 1824
สวรรคตพ.ศ. 1887 (63 พรรษา)
ฝังพระบรมศพสุสานหลวงหมิงหวง (明皇陵)
เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย
จักรพรรดินีสมเด็จพระจักรพรรดินีชุ่น
พระราชบุตร
  • หนานชางอ๋อง (จู ซิ่งหลง)
  • ซฺวียี่อ๋อง (จู ซิ่งเชิ่ง)
  • หลินฮ่วยอ๋อง(จู ซิ่งจู่)
  • เจ้าฟ้าหญิงไท่หยวน (太原长公主)
  • สมเด็จพระจักพรรดิไท่จู่
  • เจ้าฟ้าหญิงเฉากั๋ว (曹國公主)
พระนามเดิม
จู ซื่อเจิน (朱世珍)
พระสมัญญานาม
ชุนห่วงตี้ (淳皇帝)
พระอารามนาม
เหรินจู่ (仁祖)
ราชวงศ์หมิง (明)
พระราชชนกนาถซีจู่หยู่หวงตี้จูชูอี
พระราชชนนีหยู่หวงโฮ่วสกุลหวัง

พระบรมราชประวัติ

แก้

จักรพรรดิชุ่นเป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของ ซีจู่หยู่หวงตี้ (熙祖裕皇帝) พระองค์เสด็จพระราชสมภพในชนชั้นชาวนาที่ยากจน ต้องอาศัยเช่าที่ดินทำกินแต่ก็ถูกเอาเปรียบจึงต้องย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งบรรพบุรุษของราชสกุลจู เคยอาศัยอยู่ในอำเภอเพ่ย์ (沛) ต่อมาได้ย้ายไปที่ จู้หร่ง (句容) และต่อมา ซีจู่หยู่หวงตี้ซึ่งเป็นพระราชชนกของ จักรพรรดิชุ่นได้ย้ายไปที่เมืองซื้อโจว (泗州) ปัจจุบันคือเมืองซูยี่ตั้งอยู่ในมณฑลเจียงซู และจักรพรรดิชุ่นได้ย้ายไปที่เมืองจงหลี่ (钟离) ปัจจุบันคือเมืองเฟิ่งหยางตั้งอยู่ในมณฑลอานฮุย (今安徽凤阳)[1]

ในสมัยราชวงศ์หยวนรัชศกจื้อเจิ้งปีที่ 4 (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) ทำให้จักรพรรดิชุ่น, จักรพรรดินีชุ่น และหนานชางอ๋องเสด็จสวรรคต

ในสมัยรัชศกหลงเฟิ่งปีที่ 9 (พ.ศ. 1906) พระเจ้าเซี๋ยวหมิ่งแห่งราชวงศ์ฮั่นซ่ง (韩宋小明王) ได้พระราชทานตำแหน่งย้อนหลังแด่ จู ซื่อเจิน ภายหลังการสวรรคตเป็น ไคฟู๋ยี่ทงซานซือ (開府儀同三司), มหาจอมพล (ซ่างจู้กั่ว,上柱國), หลู้จวินกั่วจงซื้อ (錄軍國重事), เสนาธิบดีฝ่ายขวาแห่งสำนักราชเลขาธิการกลาง (中書右丞相), ไท่เหว่ย (太尉), และพระราชอิสริยยศอู่กั่วกง (吳國公)[2]

ในสมัยราชวงศ์หมิงรัชศกหงหวู่ปีที่ 1 (พ.ศ. 1911) จูหยวนจาง พระราชโอรสได้สถาปนาราชวงศ์หมิงขึ้นที่เมืองหนานจิง และได้ถวายพระเกียรติยศแด่ จู ซื่อเจิน ' เป็นจักรพรรดิ โดยถวายนามพระอารามนามว่า เหรินจู่ (仁祖) [3]และพระสมัญญานามว่า ชุ่นห่วงตี้ (淳皇帝)

สวรรคต

แก้

จักรพรรดิชุ่นหลังจากที่เสด็จสวรรคตแล้ว ด้วยฐานะตระกูลที่ยากจนไม่มีแม้แต่เงินที่จะซื้อโลงใส่พระบรมศพหรือที่ดินที่จะฝัง ทำให้พระบรมศพถูกห่อด้วยผ้าเน่าๆ และฝังไว้บนที่ดินของเพื่อนบ้านนามว่า หลิวจี้จู่ (刘继祖) ต่อมาเมื่อจักรพรรดิหงอู่สถาปนาชวงศ์หมิง ได้สร้างสุสานหลวงหมิงหวง (明皇陵) ถวายให้พระชนก[4]

อ้างอิง

แก้
  1. Ming Taizu Shilu (明太祖实录), Volume 1:“宋季时,熙祖始徙家渡淮居泗州,父仁祖讳世珍,元世又徙居钟离之东乡,勤俭忠厚,人称长者。母太后陈氏生四子,上其季也。”
  2. Yanshan Hall Collection (弇山堂别集), Volume 6 (San zu jue feng, 三祖爵封)
  3. History of Ming, Volume 2:追尊高祖考曰玄皇帝,廟號德祖,曾祖考曰恆皇帝,廟號懿祖;祖考曰裕皇帝,廟號熙祖,皇考曰淳皇帝,廟號仁祖,妣皆皇后。
  4. 朱氏世德碑记