สมาคมลูกเสือสหพันธ์อินโดจีน

สมาคมลูกเสือสหพันธ์อินโดจีน (ฝรั่งเศส: Fédération Indochinoise des Associations du Scoutisme; เวียดนาม: Liên Hội Hướng đạo Đông Dương) เป็นสมาคมลูกเสือแห่งแรกในอินโดจีนฝรั่งเศส ครอบคลุมดินแดนลาว กัมพูชา และเวียดนาม จัดตั้งขึ้นระหว่าง พ.ศ. 2473 - 2497 จากนั้นจึงแยกไปเป็นองค์กรลูกเสือของแต่ละประเทศ

สมาคมลูกเสือสหพันธ์อินโดจีน
ชื่อย่อฟียัส
ก่อตั้ง1930
ยุติ1954
ที่ตั้ง
สมาชิก
ลาว กัมพูชา และเวียดนาม

ใน พ.ศ. 2473 กิจกรรมลูกเสือเกิดขึ้นในอินโดจีนและเข้าสู่โรงเรียนและวิทยาลัยในฮานอยและไซ่ง่อน มีการเข้าค่ายฝึกอบรมครูฝึกลูกเสือทั่วอินโดจีนฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2478 และจัดตั้งสมาคมขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2480 ระหว่าง พ.ศ. 2482 - 2488 สถานการณ์ทางการเมืองส่งผลกระทบต่อกิจกรรมลูกเสือทั่วประเทศ สงครามโลกครั้งที่ 2 ทำให้เกิดขบวนการเรียกร้องเอกราช ฝรั่งเศสลดการควบคุมและถูกขับออกไปในที่สุด

ใน พ.ศ. 2489 สภาลูกเสือแห่งชาติได้รวมขบวนการลูกเสือทั้งสามบริเวณของเวียดนามเข้าด้วยกัน ตั้งคณะกรรมการทั่วไปขึ้น สงครามอินโดจีนครั้งที่ 1 เข้ามารบกวน ขบวนการลูกเสือได้แยกไปคนละทิศทาง ได้มีการฟื้นฟูอีกครั้งใน พ.ศ. 2493 โดยเฉพาะในฮานอย หลังการประชุมลูกเสือโลกที่เจนีวา พ.ศ. 2497 การลูกเสือกลับสู่อินโดจีนอีกครั้ง สมาคมลูกเสือเวียดนามเหนือสลายตัวไปหลังจากปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์

ตราของสมาคมลูกเสือสหพันธ์อินโดจีนเป็นรูปดอกบัวหลวงสีแดง และยังพบตรานี้สำหรับลูกเสือในประเทศลาว และสมาคมลูกเสือเวียดนาม


แหล่งข้อมูลอื่น แก้