รีตา เลวี-มอนตัลชีนี
รีตา เลวี-มอนตัลชีนี (อิตาลี: Rita Levi-Montalcini; 22 เมษายน ค.ศ. 1909 – 30 ธันวาคม ค.ศ. 2012) เป็นนักประสาทชีววิทยาชาวอิตาลี เธอได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ร่วมกับสแตนลีย์ โคเฮน ในปี ค.ศ. 1986 สำหรับการค้นพบโกรทแฟคเตอร์ นอกจากนี้ เลวี-มอนตัลชีนี ยังเป็นบุคคลที่ได้รับรางวัลโนเบลคนแรกที่มีอายุยืนกว่าหนึ่งร้อยปี[2][3]
รีตา เลวี-มอนตัลชีนี | |
|---|---|
 รีตา เลวี-มอนตัลชีนี เมื่อปี ค.ศ. 2009 | |
| เกิด | 22 เมษายน ค.ศ. 1909 ตูริน อิตาลี |
| เสียชีวิต | 30 ธันวาคม ค.ศ. 2012 (103 ปี) โรม อิตาลี |
| สัญชาติ | อิตาลี |
| มีชื่อเสียงจาก | การค้นพบโกรทแฟคเตอร์ |
| รางวัล |
|
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | ประสาทชีววิทยา |
ประวัติ
แก้รีตา เลวี-มอนตัลชีนี เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1909 ที่เมืองตูริน เป็นบุตรคนสุดท้องจากจำนวนพี่น้องทั้งหมดสี่คนของครอบครัวชาวยิวเซฟาร์ดีที่มีฐานะ[4] บิดาเป็นวิศวกรไฟฟ้าและนักคณิตศาสตร์ ส่วนมารดาเป็นจิตรกร เธอมีพี่น้องฝาแฝดชื่อเปาลา[5] เมื่อเป็นวัยรุ่น เลวี-มอนตัลชีนีอยากเป็นนักเขียน เพราะชื่นชอบผลงานของเซลมา ลอเกร์เลิฟ[6] แต่ต่อมาเปลี่ยนใจไปเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยตูริน เมื่อเรียนจบ เธอทำงานเป็นผู้ช่วยอาจารย์ แต่ถูกบีบให้ออกจากงานเมื่อมุสโสลินีขึ้นปกครองประเทศ และมีนโยบายกีดกันชาวยิว
ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เลวี-มอนตัลชีนีทำการทดลองที่บ้าน และศึกษาการเจริญของเส้นใยประสาทจากเอ็มบริโอของไก่ ต่อมาเมื่อนาซีเยอรมนียึดครองอิตาลี ครอบครัวของเธอก็ย้ายไปอยู่ที่ฟลอเรนซ์ และย้ายกลับไปตูรินเมื่อสงครามสิ้นสุด ในปี ค.ศ. 1946 เลวี-มอนตัลชีนีตอบรับคำเชิญจากมหาวิทยาลัยวอชิงตัน เซนต์หลุยส์ และทำงานเป็นรองศาสตราจารย์ที่นั่น ในปี ค.ศ. 1952 เธอค้นพบโกรทแฟคเตอร์[7] ซึ่งเป็นโปรตีนที่มีส่วนสำคัญต่อการเจริญของเซลล์ประสาท เธอได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ในเวลาต่อมา และได้เป็นผู้อำนวยการศูนย์วิจัยด้านประสาทชีววิทยาที่กรุงโรม ในปี ค.ศ. 1986 เลวี-มอนตัลชีนีและสแตนลีย์ โคเฮน ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ จากการค้นพบดังกล่าว
ในปี ค.ศ. 2001 เลวี-มอนตัลชีนีได้รับแต่งตั้งให้เป็นวุฒิสมาชิกตลอดชีพ (Senator for Life) จากประธานาธิบดี คาร์โล อะเซกลิโอ เคียมปี[8] เธอเสียชีวิตที่กรุงโรม ในปี ค.ศ. 2012 ขณะมีอายุได้ 103 ปี
อ้างอิง
แก้- ↑ "Fellowship of the Royal Society 1660-2015". London: Royal Society. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-15. สืบค้นเมื่อ 2016-02-17.
- ↑ Abbott, Alison (2009-04-01). "Neuroscience: One hundred years of Rita". Nature (ภาษาอังกฤษ). 458 (7238): 564–567. doi:10.1038/458564a. ISSN 1476-4687.
- ↑ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1986". NobelPrize.org (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
- ↑ "Rita Levi-Montalcini". The Economist. ISSN 0013-0613. สืบค้นเมื่อ 2022-10-07.
- ↑ Carey, Benedict (30 December 2012). "Dr. Rita Levi-Montalcini, Nobel Winner, Dies at 103". The New York Times.
- ↑ Krause-Jackson, Flavia; Martinuzzi, Elisa (30 December 2012). "Levi-Montalcini, Italian Nobel Laureate, Dies at 103". Bloomberg.
- ↑ "Nobel-winning scientist Levi-Montalcini dies in Rome at 103, biologist studied growth factor". Fox News Channel. 30 December 2012. สืบค้นเมื่อ 31 ธันวาคม 2012.
- ↑ "senato.it - Scheda di attività di Rita LEVI-MONTALCINI - XVI Legislatura". www.senato.it.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ รีตา เลวี-มอนตัลชีนี- Rita Levi-Montalcini - Biographical - Nobelprize.org
