วิกิพีเดีย

รายชื่อแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทนักขับ

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย

ฟอร์มูลาวัน หรือ รถสูตรหนึ่ง หรือเรียกชื่อย่อว่า เอฟวัน เป็นการแข่งรถประเภทล้อเปิดระดับสูงสุดที่กำหนดโดยองค์กรกำกับดูแลกีฬาการแข่งความเร็วระดับโลกคือ สมาพันธ์รถยนต์นานาชาติ (เอฟไอเอ)[1] คำว่า "ฟอร์มูลา" หรือ "สูตร" ในชื่อนั้นหมายถึงกฎกติกาที่ผู้เข้าแข่งขันและรถทุกคันต้องปฏิบัติตาม[2] ฤดูกาลแข่งขันชิงแชมป์โลกของฟอร์มูลาวัน ประกอบด้วยการแข่งขันหลายครั้งเป็นชุดหรือที่เรียกว่ากรังด์ปรีซ์ โดยจะจัดขึ้นที่สนามแข่งที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับการแข่งขันโดยเฉพาะ และบางกรณีจะจัดขึ้นโดยปิดถนนสาธารณะในเมือง[3] การชิงแชมป์โลกประเภทนักขับถูกจัดขึ้นโดยเอฟไอเอ เพื่อมอบให้กับนักแข่งรถฟอร์มูลาวันที่ประสบความสำเร็จตลอดช่วงฤดูกาล ผ่านระบบคะแนนตามผลการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ของแต่ละบุคคล[4] การชิงแชมป์โลกจะสรุปผลผู้ชนะก็ต่อเมื่อนักขับคนอื่นไม่สามารถทำคะแนนขึ้นนำคะแนนสะสมของพวกเขาได้หลังจากผ่านการคำนวณทางคณิตศาสตร์แล้ว ไม่ว่าผลการแข่งขันที่เหลือนั้นจะเป็นอย่างไรก็ตาม[5] ถึงอย่างนั้นรางวัลจะยังไม่ถูกมอบให้กับนักขับอย่างเป็นทางการจนกว่าจะถึงพิธีมอบรางวัลเอฟไอเอ ซึ่งจะจัดขึ้นตามเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกหลังสิ้นสุดฤดูกาลแข่งขัน[6][7]

มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ (ซ้ายบน) และ ลูวิส แฮมิลตัน (ขวาบน) ต่างเป็นแชมป์เจ็ดสมัยตลอดอาชีพของพวกเขาอันเป็นสถิติสูงสุด ขณะที่แชมป์สี่สมัยอย่าง เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล (ซ้ายล่าง) ครองสถิตินักขับที่อายุน้อยที่สุดที่ได้รับตำแหน่งแชมป์ หลังจากชนะฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก 2010 ขณะอายุ 23 ปี กับ 134 วัน และ มักซ์ แฟร์สตัปเปิน (ขวาล่าง) เป็นผู้ครองตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับคนปัจจุบัน โดยเขาได้รับตำแหน่งติดต่อกันสี่สมัย

มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ และลูวิส แฮมิลตัน ครองสถิติผู้ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับมากที่สุด ซึ่งทั้งคู่ต่างได้รับตำแหน่งมาแล้วถึงเจ็ดสมัย ฆวน มานูเอล ฟังฆิโออยู่อันดับรองลงมาด้วยตำแหน่งห้าสมัย[8][9] ชูมัคเคอร์ยังครองสถิติเป็นแชมป์โลกประเภทนักขับติดต่อกันมากที่สุดถึงห้าสมัยระหว่างฤดูกาล 2000 ถึง 2004[10] ไนเจล แมนเซล ครองสถิตินักขับที่เข้าแข่งขันด้วยจำนวนฤดูกาลมากที่สุดก่อนได้รับตำแหน่งแชมป์โลก โดยเขาเริ่มแข่งฟอร์มูลาวันในฤดูกาล 1980 และได้รับตำแหน่งในฤดูกาล 1992 คิดเป็นระยะเวลากว่า 13 ฤดูกาล[11] นีโค ร็อสแบร์ค มีจำนวนครั้งที่ออกตัวในกรังด์ปรีซ์มากที่สุดก่อนได้รับตำแหน่งแชมป์โลกแรกของเขา ด้วยระยะเวลาทั้งหมด 206 กรังด์ปรีซ์ ตั้งแต่บาห์เรนกรังด์ปรีซ์ 2006 ถึงอาบูดาบีกรังด์ปรีซ์ 2016[12][13] เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล เป็นนักขับที่อายุน้อยที่สุดที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับ โดยเขาอายุ 23 ปี กับ 134 วัน เมื่อเขาได้รับตำแหน่งในฤดูกาล 2010[14] ส่วนฟังฆิโอเป็นนักขับที่อายุมากที่สุดที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับ โดยเขาอายุ 46 ปี เมื่อเขาได้รับตำแหน่งในฤดูกาล 1957[15]

ณ ฤดูกาล 2024 จากนักแข่งรถทั้งหมด 777 คนที่ออกตัวแข่งขันในฟอร์มูลาวันกรังด์ปรีซ์[16] ตำแหน่งแชมป์โลก 75 ตำแหน่งได้มอบให้กับผู้ชนะจำนวนทั้งสิ้น 34 คน[8][9] ผู้ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกคนแรกคือ จูเซปเป ฟารีนา จากฤดูกาล 1950 และผู้ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกคนปัจจุบันคือ มักซ์ แฟร์สตัปเปิน จากฤดูกาล 2024[8][9] สหราชอาณาจักรมีนักขับที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากกว่าประเทศอื่นด้วยจำนวน 20 ครั้งจากนักขับทั้งหมด 10 คน ตามมาด้วยบราซิล ฟินแลนด์ และเยอรมนี ที่ต่างมีนักขับทั้งหมดสามคนที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลก สำหรับสถิติของทีมผู้ผลิตนั้น สกูเดเรียแฟร์รารีมีนักขับที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากกว่าทีมอื่น ๆ ด้วยจำนวน 15 ครั้งจากนักขับทั้งหมด 9 คน ตามมาด้วยแม็กลาเรนที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลก 12 ครั้งจากนักขับทั้งหมด 7 คน[8] ส่วนใหญ่นักขับจะได้รับตำแหน่งแชมป์โลก ณ การแข่งขันสุดท้ายของฤดูกาล โดยเกิดขึ้นดังนี้มาแล้ว 30 ครั้งจากทั้งหมด 75 ฤดูกาลที่มีการชิงแชมป์โลก[17] ชูมัคเคอร์ครองสถิติผู้ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกโดยที่ยังเหลือการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ในฤดูกาลมากที่สุด ซึ่งเขาเหลือการแข่งขันอีกหกรายการหลังจากได้รับตำแหน่งแล้วที่เฟรนช์กรังด์ปรีซ์ ในฤดูกาล 2002[18] ในการชิงแชมป์โลกประเภทนักขับมีเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น (จอห์น เซอร์ทีส์ จากฤดูกาล 1964 และอาอีร์ตง เซนนา จากฤดูกาล 1988) ที่ผู้ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมีคะแนนสะสมโดยรวมน้อยกว่าผู้ที่จบอันดับสอง ซึ่งเกิดขึ้นจากการคิดคะแนนชิงแชมป์โลกของฤดูกาลนั้น[19]

แบ่งตามฤดูกาล

แก้
คำสำคัญ
ตัวหนา บ่งบอกว่าผู้ผลิตยังได้รับตำแหน่งแชมป์ประเภทผู้ผลิต (มอบให้ตั้งแต่ฤดูกาล 1958)
แชมป์โลกประเภทนักขับแบ่งตามฤดูกาล[8][9][20]
ฤดูกาล นักขับ อายุ ผู้ผลิต ยาง
รถยนต์ 		ตำแหน่ง
โพล 		ชนะ โพเดียม รอบ
เร็วที่สุด 		คะแนน %
คะแนน 		ลำดับ
การแข่งขัน
ที่ได้รับตำแหน่ง[17] 		จำนวน
การแข่งขัน
คงเหลือ 		ส่วนต่าง %
ส่วนต่าง
แชสซี เครื่องยนต์
1950   จูเซปเป ฟารีนา[21] 44 อัลฟาโรเมโอ อัลฟาโรเมโอ P 2 3 3 3 30 83.333 (47.619) 7 จาก 7
การแข่งขัน 		0 3 10.000
1951   ฆวน มานูเอล
ฟังฆิโอ[22] 		40 อัลฟาโรเมโอ อัลฟาโรเมโอ P 4 3 5 5 31 86.111 (51.389) 8 จาก 8
การแข่งขัน 		0 6 19.355
1952[a]   อัลแบร์โต
อัสการี[24] 		34 แฟร์รารี แฟร์รารี F P 5 6 6 6 36 100.000 (74.306) 6 จาก 8
การแข่งขัน 		2 12 33.333
1953[a]   อัลแบร์โต
อัสการี[24] 		35 แฟร์รารี แฟร์รารี P 6 5 5 4 34.5 95.833 (57.407) 8 จาก 9
การแข่งขัน 		1 6.5 18.841
1954   ฆวน มานูเอล
ฟังฆิโอ[22] 		43 มาเซราตี[b] มาเซราตี P 5 6 7 3 42 93.333 (70.547) 7 จาก 9
การแข่งขัน 		2 16.857 40.136
เมอร์เซเดส[b] เมอร์เซเดส C
1955   ฆวน มานูเอล
ฟังฆิโอ[22] 		44 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส C 3 4 5 3 40 88.889 (65.079) 6 จาก 7
การแข่งขัน 		1 16.5 41.250
1956   ฆวน มานูเอล
ฟังฆิโอ[22] 		45 แฟร์รารี แฟร์รารี E 6 3 5 4 30 66.667 (45.833) 8 จาก 8
การแข่งขัน 		0 3 10.000
1957   ฆวน มานูเอล
ฟังฆิโอ[22] 		46 มาเซราตี มาเซราตี P 4 4 6 2 40 88.889 (63.889) 6 จาก 8
การแข่งขัน 		2 15 37.500
1958   ไมก์ ฮอว์ทอร์น[25] 29 แฟร์รารี แฟร์รารี E 4 1 7 5 42 77.778 (49.495) 11 จาก 11
การแข่งขัน 		0 1 2.381
1959   แจ็ก
แบร็บแฮม[26] 		33 คูเปอร์ ไคลแม็กซ์ D 1 2 5 1 31 68.889 (41.975) 9 จาก 9
การแข่งขัน 		0 4 12.903
1960   แจ็ก
แบร็บแฮม[26] 		34 คูเปอร์ ไคลแม็กซ์ D 3 5 5 3 43 89.583 (53.750) 8 จาก 10
การแข่งขัน 		2 9 20.930
1961   ฟิล ฮิล[27] 34 แฟร์รารี แฟร์รารี D 5 2 6 2 34 75.556 (52.778) 7 จาก 8
การแข่งขัน 		1 1 2.941
1962   เกรอัม ฮิล[28] 33 บีอาร์เอ็ม บีอาร์เอ็ม D 1 4 6 3 42 93.333 (64.198) 9 จาก 9
การแข่งขัน 		0 12 28.571
1963   จิม คลาร์ก[29] 27 โลตัส ไคลแม็กซ์ D 7 7 9 6 54 100.000 (81.111) 7 จาก 10
การแข่งขัน 		3 21 38.889
1964   จอห์น
เซอร์ทีส์[30] 		30 แฟร์รารี แฟร์รารี D 2 2 6 2 40 74.074 (44.444) 10 จาก 10
การแข่งขัน 		0 1 2.500
1965   จิม คลาร์ก[29] 29 โลตัส ไคลแม็กซ์ D 6 6 6 6 54 100.000 (60.000) 7 จาก 10
การแข่งขัน 		3 14 25.926
1966   แจ็ก
แบร็บแฮม[26] 		40 แบร็บแฮม เรปโก G 3 4 5 1 42 93.333 (55.556) 7 จาก 9
การแข่งขัน 		2 14 33.333
1967   เดนนี ฮูล์ม[31] 31 แบร็บแฮม เรปโก G 0 2 8 2 51 62.963 (51.515) 11 จาก 11
การแข่งขัน 		0 5 9.804
1968   เกรอัม ฮิล[28] 39 โลตัส ฟอร์ด F 2 3 6 0 48 53.333 (44.444) 12 จาก 12
การแข่งขัน 		0 12 25.000
1969   แจ็กกี สจวร์ต[32] 30 มาทรา ฟอร์ด D 2 6 7 5 63 77.778 (63.636) 8 จาก 11
การแข่งขัน 		3 26 41.270
1970   ย็อคเคิน
รินดท์[33] 		28 โลตัส ฟอร์ด F 3 5 5 1 45 45.455 (38.462) 12 จาก 13
การแข่งขัน[c] 		1 5 11.111
1971   แจ็กกี สจวร์ต[32] 32 ไทร์เรล ฟอร์ด G 6 6 7 3 62 76.543 (62.626) 8 จาก 11
การแข่งขัน 		3 29 46.774
1972   แอเมร์ซง
ฟิตชีเปาจี[34] 		25 โลตัส ฟอร์ด F 3 5 8 0 61 67.778 (56.481) 10 จาก 12
การแข่งขัน 		2 16 26.230
1973   แจ็กกี สจวร์ต[32] 34 ไทร์เรล ฟอร์ด G 3 5 8 1 71 60.684 (52.593) 13 จาก 15
การแข่งขัน 		2 16 22.535
1974   แอเมร์ซง
ฟิตชีเปาจี[34] 		27 แม็กลาเรน ฟอร์ด G 2 3 7 0 55 47.009 (40.741) 15 จาก 15
การแข่งขัน 		0 3 5.455
1975   นิกิ เลาดา[35] 26 แฟร์รารี แฟร์รารี G 9 5 8 2 64.5 59.722 (55.128) 13 จาก 14
การแข่งขัน 		1 19.5 30.233
1976   เจมส์ ฮันต์[36] 29 แม็กลาเรน ฟอร์ด G 8 6 8 2 69 54.762 (47.917) 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 1 1.449
1977   นิกิ เลาดา[35] 28 แฟร์รารี แฟร์รารี G 2 3 10 3 72 53.333 (47.059) 15 จาก 17
การแข่งขัน 		2 17 23.611
1978   มารีโอ
อันเดรตตี[37] 		38 โลตัส ฟอร์ด G 8 6 7 3 64 50.794 (44.444) 14 จาก 16
การแข่งขัน 		2 13 20.313
1979   โจดี เชกเตอร์[38] 29 แฟร์รารี แฟร์รารี M 1 3 6 0 51 70.833 (44.444) 13 จาก 15
การแข่งขัน 		2 4 7.843
1980   แอลัน โจนส์[39] 34 วิลเลียมส์ ฟอร์ด G 3 5 10 5 67 74.444 (56.349) 13 จาก 14
การแข่งขัน 		1 13 19.403
1981   แนลซง ปีเก[40] 29 แบร็บแฮม ฟอร์ด M G 4 3 7 1 50 50.505 (37.037) 15 จาก 15
การแข่งขัน 		0 1 2.000
1982   เกเก รูสแบร์ก[41] 34 วิลเลียมส์ ฟอร์ด G 1 1 6 0 44 44.444 (30.556) 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 5 11.364
1983   แนลซง ปีเก[40] 31 แบร็บแฮม บีเอ็มดับเบิลยู M 1 3 8 4 59 59.596 (43.704) 15 จาก 15
การแข่งขัน 		0 2 3.390
1984   นิกิ เลาดา[35] 35 แม็กลาเรน เตอาเฌ M 0 5 9 5 72 72.727 (51.613) 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 0.5 0.694
1985   อาแล็ง พร็อสต์[42] 30 แม็กลาเรน เตอาเฌ G 2 5 11 5 73 73.737 (52.778) 14 จาก 16
การแข่งขัน 		2 20 27.397
1986   อาแล็ง พร็อสต์[42] 31 แม็กลาเรน เตอาเฌ G 1 4 11 2 72 72.727 (51.389) 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 2 2.778
1987   แนลซง ปีเก[40] 35 วิลเลียมส์ ฮอนด้า G 4 3 11 4 73 73.737 (52.778) 15 จาก 16
การแข่งขัน 		1 12 16.438
1988   อาอีร์ตง
เซนนา[43] 		28 แม็กลาเรน ฮอนด้า G 13 8 11 3 90 90.909 (65.278) 15 จาก 16
การแข่งขัน 		1 3 3.333
1989   อาแล็ง พร็อสต์[42] 34 แม็กลาเรน ฮอนด้า G 2 4 11 5 76 76.768 (56.250) 15 จาก 16
การแข่งขัน 		1 16 21.053
1990   อาอีร์ตง
เซนนา[43] 		30 แม็กลาเรน ฮอนด้า G 10 6 11 2 78 78.788 (54.167) 15 จาก 16
การแข่งขัน 		1 7 8.974
1991   อาอีร์ตง
เซนนา[43] 		31 แม็กลาเรน ฮอนด้า G 8 7 12 2 96 61.935 15 จาก 16
การแข่งขัน 		1 24 25.000
1992   ไนเจล
แมนเซล[44] 		39 วิลเลียมส์ เรอโนลต์ G 14 9 12 8 108 67.500 11 จาก 16
การแข่งขัน 		5 52 48.148
1993   อาแล็ง พร็อสต์[42] 38 วิลเลียมส์ เรอโนลต์ G 13 7 12 6 99 61.875 14 จาก 16
การแข่งขัน 		2 26 26.263
1994   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		25 เบเนตตอน ฟอร์ด G 6 8 10 8 92 57.500 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 1 1.087
1995   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		26 เบเนตตอน เรอโนลต์ G 4 9 11 8 102 60.000 15 จาก 17
การแข่งขัน 		2 33 32.353
1996   เดมอน ฮิล[46] 36 วิลเลียมส์ เรอโนลต์ G 9 8 10 5 97 60.625 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 19 19.588
1997   ฌัก วีลเนิฟว์[47] 26 วิลเลียมส์ เรอโนลต์ G 10 7 8 3 81 47.647 17 จาก 17
การแข่งขัน 		0 39[d] 48.148[d]
1998   มิกา
แฮกกิเนน[49] 		30 แม็กลาเรน เมอร์เซเดส B 9 8 11 6 100 62.500 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 14 14.000
1999   มิกา
แฮกกิเนน[49] 		31 แม็กลาเรน เมอร์เซเดส B 11 5 10 6 76 47.500 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 2 2.632
2000   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		31 แฟร์รารี แฟร์รารี B 9 9 12 2 108 63.529 16 จาก 17
การแข่งขัน 		1 19 17.593
2001   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		32 แฟร์รารี แฟร์รารี B 11 9 14 3 123 72.353 13 จาก 17
การแข่งขัน 		4 58 47.154
2002   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		33 แฟร์รารี แฟร์รารี B 7 11 17 7 144 84.706 11 จาก 17
การแข่งขัน 		6 67 46.528
2003   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		34 แฟร์รารี แฟร์รารี B 5 6 8 5 93 58.125 16 จาก 16
การแข่งขัน 		0 2 2.151
2004   มิชชาเอล
ชูมัคเคอร์[45] 		35 แฟร์รารี แฟร์รารี B 8 13 15 10 148 82.222 14 จาก 18
การแข่งขัน 		4 34 22.973
2005   เฟร์นันโด
อาลอนโซ[50] 		24 เรอโนลต์ เรอโนลต์ M 6 7 15 2 133 70.000 17 จาก 19
การแข่งขัน 		2 21 15.789
2006   เฟร์นันโด
อาลอนโซ[50] 		25 เรอโนลต์ เรอโนลต์ M 6 7 14 5 134 74.444 18 จาก 18
การแข่งขัน 		0 13 9.701
2007   คิมิ ไรโคเนน[51] 28 แฟร์รารี แฟร์รารี B 3 6 12 6 110 64.706 17 จาก 17
การแข่งขัน 		0 1 0.909
2008   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 23 แม็กลาเรน เมอร์เซเดส B 7 5 10 1 98 54.444 18 จาก 18
การแข่งขัน 		0 1 1.020
2009   เจนสัน บัตทัน[53] 29 บรอว์น เมอร์เซเดส B 4 6 9 2 95 57.576 16 จาก 17
การแข่งขัน 		1 11 11.579
2010   เซบัสทีอัน
เฟ็ทเทิล[54] 		23 เร็ดบุล เรอโนลต์ B 10 5 10 3 256 53.895 19 จาก 19
การแข่งขัน 		0 4 1.563
2011   เซบัสทีอัน
เฟ็ทเทิล[54] 		24 เร็ดบุล เรอโนลต์ P 15 11 17 3 392 82.526 15 จาก 19
การแข่งขัน 		4 122 31.122
2012   เซบัสทีอัน
เฟ็ทเทิล[54] 		25 เร็ดบุล เรอโนลต์ P 6 5 10 6 281 56.200 20 จาก 20
การแข่งขัน 		0 3 1.068
2013   เซบัสทีอัน
เฟ็ทเทิล[54] 		26 เร็ดบุล เรอโนลต์ P 9 13 16 7 397 83.579 16 จาก 19
การแข่งขัน 		3 155 39.043
2014   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 29 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 7 11 16 7 384 76.800 19 จาก 19
การแข่งขัน 		0 67 17.448
2015   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 30 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 11 10 17 8 381 80.211 16 จาก 19
การแข่งขัน 		3 59 15.486
2016   นีโค
ร็อสแบร์ค[55] 		31 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 8 9 16 6 385 73.333 21 จาก 21
การแข่งขัน 		0 5 1.299
2017   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 32 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 11 9 13 7 363 72.600 18 จาก 20
การแข่งขัน 		2 46 12.672
2018   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 33 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 11 11 17 3 408 77.714 19 จาก 21
การแข่งขัน 		2 88 21.569
2019   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 34 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 5 11 17 6 413 75.641 19 จาก 21
การแข่งขัน 		2 87 21.065
2020   ลูวิส แฮมิลตัน[52] 35 เมอร์เซเดส เมอร์เซเดส P 10 11 14 6 347 78.507 14 จาก 17
การแข่งขัน 		3 124 35.735
2021   มักซ์
แฟร์สตัปเปิน[56] 		24 เร็ดบุล ฮอนด้า P 10 10 18 6 395.5 69.692 22 จาก 22
การแข่งขัน 		0 8 2.023
2022   มักซ์
แฟร์สตัปเปิน[56] 		25 เร็ดบุล อาร์บีพีที P 7 15 17 5 454 76.174 18 จาก 22
การแข่งขัน 		4 146 32.159
2023   มักซ์
แฟร์สตัปเปิน[56] 		26 เร็ดบุล ฮอนด้า
อาร์บีพีที 		P 12 19 21 9 575 92.742 17 จาก 22
การแข่งขัน 		5 290 50.435
2024   มักซ์
แฟร์สตัปเปิน[57] 		27 เร็ดบุล ฮอนด้า
อาร์บีพีที 		P 8 9 14 3 437 65.030 22 จาก 24
การแข่งขัน 		2 63 14.416
ฤดูกาล นักขับ อายุ แชสซี เครื่องยนต์ ยาง
รถยนต์ 		ตำแหน่ง
โพล 		ชนะ โพเดียม รอบ
เร็วที่สุด 		คะแนน %
คะแนน 		ลำดับ
การแข่งขัน
ที่ได้รับตำแหน่ง 		จำนวน
การแข่งขัน
คงเหลือ 		ส่วนต่าง %
ส่วนต่าง
ผู้ผลิต
หมายเหตุ
  1. ↑ 1.0 1.1 ฤดูกาล 1952 และ 1953 ดำเนินการแข่งขันภายใต้กฎกติกาของฟอร์มูลาทู[23]
  2. ↑ 2.0 2.1 ฟังฆิโอแข่งที่อาร์เจนทีนและเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ในฤดูกาล 1954 กับมาเซราตี และแข่งในการแข่งขันอื่นของฤดูกาลกับเมอร์เซเดส[23]
  3. ↑ ตำแหน่งแชมป์ของรินดท์ได้รับการยืนยันในสองการแข่งขันให้หลัง หลังจากเขาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุระหว่างรอบคัดเลือกที่อิตาเลียนกรังด์ปรีซ์[23]
  4. ↑ 4.0 4.1 ชูมัคเคอร์มีคะแนนสะสมทั้งหมด 78 คะแนน ระหว่างฤดูกาล 1997 โดยตามหลังวีลเนิฟว์เพียงแค่ 3 คะแนน แต่เขากลับถูกตัดสิทธิ์จากการชิงแชมป์ เนื่องมาจากการชนกับวีลเนิฟว์โดยเจตนาในการแข่งขันสุดท้ายของฤดูกาลที่ยูโรเปียนกรังด์ปรีซ์[48] ทำให้วีลเนิฟว์มีส่วนต่างคะแนนนำ 39 คะแนน ทิ้งห่างจากไฮนทซ์-ฮารัลท์ เฟรนท์เซิน ที่มีคะแนนสะสม 42 คะแนน[23]

แบ่งตามนักขับ

แก้
 
มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ ครองสถิตินักขับที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับถึงเจ็ดสมัย ซึ่งได้รับมาสองสมัยกับเบเนตตอน และอีกห้าสมัยกับแฟร์รารี
 
ลูวิส แฮมิลตัน ครองสถิติร่วมกับชูมัคเคอร์ตั้งแต่ฤดูกาล 2020 ซึ่งได้รับมาหนึ่งสมัยกับแม็กลาเรน และอีกหกสมัยกับเมอร์เซเดส
 
ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกห้าสมัยกับอัลฟาโรเมโอ มาเซราตี เมอร์เซเดส และแฟร์รารี โดยเขาครองสถิติตั้งแต่ฤดูกาล 1955 ถึง 2003
 
อาแล็ง พร็อสต์ ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสี่สมัย ซึ่งได้รับมาสามสมัยกับแม็กลาเรน และอีกหนึ่งสมัยกับวิลเลียมส์
 
เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสี่สมัยติดต่อกันกับเร็ดบุล
 
มักซ์ แฟร์สตัปเปิน ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสี่สมัยติดต่อกันกับเร็ดบุลเช่นเดียวกัน
 
แจ็ก แบร็บแฮม ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสามสมัย ซึ่งได้รับมาสองสมัยกับคูเปอร์ และอีกหนึ่งสมัยกับทีมผู้ผลิตของเขาเอง
 
แจ็กกี สจวร์ต ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสามสมัย ซึ่งได้รับมาหนึ่งสมัยกับมาทรา และอีกสองสมัยกับไทร์เรล
 
นิกิ เลาดา ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสามสมัย ซึ่งได้รับตำแหน่งครั้งล่าสุดหลังจากกลับมาจากการเกษียณอายุถึงห้าปี
 
แนลซง ปีเก ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสามสมัย ซึ่งได้รับมาสองสมัยกับแบร็บแฮม และเป็นอีกหนึ่งสมัยกับวิลเลียมส์
 
อาอีร์ตง เซนนา ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกสามสมัยกับแม็กลาเรน
รายชื่อนักขับแบ่งตามจำนวนตำแหน่งแชมป์โลกที่ได้รับ[8]
นักขับ จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
  มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ 7 1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004
  ลูวิส แฮมิลตัน 2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020
  ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ 5 1951, 1954, 1955, 1956, 1957
  อาแล็ง พร็อสต์ 4 1985, 1986, 1989, 1993
  เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล 2010, 2011, 2012, 2013
  มักซ์ แฟร์สตัปเปิน 2021, 2022, 2023, 2024
  แจ็ก แบร็บแฮม 3 1959, 1960, 1966
  แจ็กกี สจวร์ต 1969, 1971, 1973
  นิกิ เลาดา 1975, 1977, 1984
  แนลซง ปีเก 1981, 1983, 1987
  อาอีร์ตง เซนนา 1988, 1990, 1991
  อัลแบร์โต อัสการี 2 1952, 1953
  เกรอัม ฮิล 1962, 1968
  จิม คลาร์ก 1963, 1965
  แอเมร์ซง ฟิตชีเปาจี 1972, 1974
  มิกา แฮกกิเนน 1998, 1999
  เฟร์นันโด อาลอนโซ 2005, 2006
  จูเซปเป ฟารีนา 1 1950
  ไมก์ ฮอว์ทอร์น 1958
  ฟิล ฮิล 1961
  จอห์น เซอร์ทีส์ 1964
  เดนนี ฮูล์ม 1967
  ย็อคเคิน รินดท์ 1970
  เจมส์ ฮันต์ 1976
  มารีโอ อันเดรตตี 1978
  โจดี เชกเตอร์ 1979
  แอลัน โจนส์ 1980
  เกเก รูสแบร์ก 1982
  ไนเจล แมนเซล 1992
  เดมอน ฮิล 1996
  ฌัก วีลเนิฟว์ 1997
  คิมิ ไรโคเนน 2007
  เจนสัน บัตทัน 2009
  นีโค ร็อสแบร์ค 2016
34 คน 75 ตำแหน่ง
หมายเหตุ
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แบ่งตามสัญชาติ

แก้
รายชื่อแชมป์โลกประเภทนักขับแบ่งตามสัญชาติ[8]
ประเทศ จำนวน
ตำแหน่ง 		จำนวน
นักขับ 		ฤดูกาล นักขับ (จำนวนตำแหน่ง)
  สหราชอาณาจักร 20 10 1958, 1962–1965, 1968–1969, 1971, 1973, 1976, 1992, 1996, 2008–2009, 2014–2015, 2017–2020 ลูวิส แฮมิลตัน (7)
แจ็กกี สจวร์ต (3)
จิม คลาร์ก (2)
เกรอัม ฮิล (2)
เจนสัน บัตทัน (1)
ไมก์ ฮอว์ทอร์น (1)
เดมอน ฮิล (1)
เจมส์ ฮันต์ (1)
ไนเจล แมนเซล (1)
จอห์น เซอร์ทีส์ (1)
  เยอรมนี 12 3 1994–1995, 2000–2004, 2010–2013, 2016 มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ (7)
เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล (4)
นีโค ร็อสแบร์ค (1)
  บราซิล 8 3 1972, 1974, 1981, 1983, 1987–1988, 1990–1991 แนลซง ปีเก (3)
อาอีร์ตง เซนนา (3)
แอเมร์ซง ฟิตชีเปาจี (2)
  อาร์เจนตินา 5 1 1951, 1954–1957 ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ (5)
  ฟินแลนด์ 4 3 1982, 1998–1999, 2007 มิกา แฮกกิเนน (2)
คิมิ ไรโคเนน (1)
เกเก รูสแบร์ก (1)
  ออสเตรเลีย 4 2 1959–1960, 1966, 1980 แจ็ก แบร็บแฮม (3)
แอลัน โจนส์ (1)
  ออสเตรีย 4 2 1970, 1975, 1977, 1984 นิกิ เลาดา (3)
ย็อคเคิน รินดท์ (1)
  ฝรั่งเศส 4 1 1985–1986, 1989, 1993 อาแล็ง พร็อสต์ (4)
  เนเธอร์แลนด์ 4 1 2021–2024 มักซ์ แฟร์สตัปเปิน (4)
  อิตาลี 3 2 1950, 1952–1953 อัลแบร์โต อัสการี (2)
จูเซปเป ฟารีนา (1)
  สหรัฐอเมริกา 2 2 1961, 1978 มารีโอ อันเดรตตี (1)
ฟิล ฮิล (1)
  สเปน 2 1 2005–2006 เฟร์นันโด อาลอนโซ (2)
  นิวซีแลนด์ 1 1 1967 เดนนี ฮูล์ม (1)
  แอฟริกาใต้ 1 1 1979 โจดี เชกเตอร์ (1)
  แคนาดา 1 1 1997 ฌัก วีลเนิฟว์ (1)
15 ประเทศ 75 ตำแหน่ง 34 คน
หมายเหตุ
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

สถิติของแชมป์โลก

แก้

แชมป์โลกประเภทนักขับที่อายุน้อยที่สุด

แก้
รายชื่อแชมป์โลกประเภทนักขับที่อายุน้อยที่สุด[58]
อันดับ นักขับ อายุ ฤดูกาล
1   เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล 23 ปี 134 วัน 2010
2   ลูวิส แฮมิลตัน 23 ปี 300 วัน 2008
3   เฟร์นันโด อาลอนโซ 24 ปี 58 วัน 2005
4   มักซ์ แฟร์สตัปเปิน 24 ปี 73 วัน 2021
5   แอเมร์ซง ฟิตชีเปาจี 25 ปี 273 วัน 1972
6   มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ 25 ปี 314 วัน 1994
7   นิกิ เลาดา 26 ปี 197 วัน 1975
8   ฌัก วีลเนิฟว์ 26 ปี 200 วัน 1997
9   จิม คลาร์ก 27 ปี 188 วัน 1963
10   คิมิ ไรโคเนน 28 ปี 4 วัน 2007
หมายเหตุ
  • ในกรณีที่นักขับได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากกว่าหนึ่งสมัย ตำแหน่งสมัยแรกของพวกเขาเท่านั้นที่จะแสดงอยู่ในรายชื่อนี้
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แชมป์โลกประเภทนักขับที่อายุมากที่สุด

แก้
รายชื่อแชมป์โลกประเภทนักขับที่อายุมากที่สุด[58]
อันดับ นักขับ อายุ ฤดูกาล
1   ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ 46 ปี 41 วัน 1957
2   จูเซปเป ฟารีนา 43 ปี 308 วัน 1950
3   แจ็ก แบร็บแฮม 40 ปี 155 วัน 1966
4   เกรอัม ฮิล 39 ปี 262 วัน 1968
5   ไนเจล แมนเซล 39 ปี 8 วัน 1992
6   อาแล็ง พร็อสต์ 38 ปี 214 วัน 1993
7   มารีโอ อันเดรตตี 38 ปี 194 วัน 1978
8   เดมอน ฮิล 36 ปี 26 วัน 1996
9   ลูวิส แฮมิลตัน 35 ปี 313 วัน 2020
10   นิกิ เลาดา 35 ปี 242 วัน 1984
หมายเหตุ
  • ในกรณีที่นักขับได้รับตำแหน่งแชมป์โลกมากกว่าหนึ่งสมัย ตำแหน่งสมัยล่าสุดของพวกเขาเท่านั้นที่จะแสดงอยู่ในรายชื่อนี้
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แชมป์โลกประเภทนักขับที่ได้รับตำแหน่งติดต่อกัน

แก้

ในการชิงแชมป์โลกประเภทนักขับมีผู้ที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกันทั้งหมด 11 คน โดยมีเพียงมิชชาเอล ชูมัคเคอร์ และลูวิส แฮมิลตัน เท่านั้นที่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกติดต่อกันสองช่วงฤดูกาล[8]

รายชื่อแชมป์โลกประเภทนักขับที่ได้รับตำแหน่งติดต่อกัน[8]
จำนวนตำแหน่ง นักขับ ฤดูกาล
5   มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ 2000–2004
4   ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ 1954–1957
  เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล 2010–2013
  ลูวิส แฮมิลตัน 2017–2020
  มักซ์ แฟร์สตัปเปิน 2021–2024
2   อัลแบร์โต อัสการี 1952–1953
  แจ็ก แบร็บแฮม 1959–1960
  อาแล็ง พร็อสต์ 1985–1986
  อาอีร์ตง เซนนา 1990–1991
  มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ 1994–1995
  มิกา แฮกกิเนน 1998–1999
  เฟร์นันโด อาลอนโซ 2005–2006
  ลูวิส แฮมิลตัน 2014–2015
หมายเหตุ
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024

แชมป์โลกประเภทนักขับกับผู้ผลิตที่ไม่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตในฤดูกาลเดียวกัน

แก้
รายชื่อแชมป์โลกประเภทนักขับกับผู้ผลิตที่ไม่ได้รับตำแหน่งแชมป์โลกประเภทผู้ผลิตในฤดูกาลเดียวกัน[8]
จำนวนตำแหน่ง นักขับ[a] ฤดูกาล
2   แนลซง ปีเก 1981, 1983
  มักซ์ แฟร์สตัปเปิน 2021, 2024
1   ไมก์ ฮอว์ทอร์น 1958
  แจ็กกี สจวร์ต 1973
  เจมส์ ฮันต์ 1976
  เกเก รูสแบร์ก 1982
  อาแล็ง พร็อสต์ 1986
  มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ 1994
  มิกา แฮกกิเนน 1999
  ลูวิส แฮมิลตัน 2008
หมายเหตุ
  • นักขับที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือนักขับที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ จูเซปเป ฟารีนา, ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ และอัลแบร์โต อัสการี จะไม่ถูกรวมอยู่ในรายชื่อนี้ เนื่องจากพวกเขาได้รับตำแหน่งแชมป์โลกก่อนหน้าการมอบตำแหน่งแชมป์ประเภทผู้ผลิตครั้งแรกในฤดูกาล 1958[8]

แบ่งตามผู้ผลิตแชสซี

แก้
รายชื่อผู้ผลิตแชสซีแบ่งตามจำนวนตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับที่ได้รับ[8]
ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
แฟร์รารี 15 1952, 1953, 1956, 1958, 1961, 1964, 1975, 1977, 1979, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007
แม็กลาเรน 12 1974, 1976, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990, 1991, 1998, 1999, 2008
เมอร์เซเดส[a] 9 1954,[a] 1955, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020
เร็ดบุลเรซซิง 8 2010, 2011, 2012, 2013, 2021, 2022, 2023, 2024
วิลเลียมส์ 7 1980, 1982, 1987, 1992, 1993, 1996, 1997
โลตัส 6 1963, 1965, 1968, 1970, 1972, 1978
แบร็บแฮม 4 1966, 1967, 1981, 1983
อัลฟาโรเมโอ 2 1950, 1951
มาเซราตี[a] 1954,[a] 1957
คูเปอร์ 1959, 1960
ไทร์เรล 1971, 1973
เบเนตตอน 1994, 1995
เรอโนลต์ 2005, 2006
บีอาร์เอ็ม 1 1962
มาทรา 1969
บรอว์น 2009
16 ผู้ผลิต 75 ตำแหน่ง[a]
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 ฟังฆิโอแข่งที่อาร์เจนทีนและเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ในฤดูกาล 1954 กับมาเซราตี และแข่งในการแข่งขันอื่นของฤดูกาลกับเมอร์เซเดส ตำแหน่งแชมป์โลกร่วมกันนี้ถูกนับให้กับทั้งสองผู้ผลิต[23]

แบ่งตามผู้ผลิตเครื่องยนต์

แก้
รายชื่อผู้ผลิตเครื่องยนต์แบ่งตามจำนวนตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับที่ได้รับ[8]
ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
แฟร์รารี 15 1952, 1953, 1956, 1958, 1961, 1964, 1975, 1977, 1979, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2007
ฟอร์ด[a] 13 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1980, 1981, 1982, 1994
เมอร์เซเดส[b][c] 1954,[b] 1955, 1998, 1999, 2008, 2009, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020
เรอโนลต์[d] 11 1992, 1993, 1995, 1996, 1997, 2005, 2006, 2010, 2011, 2012, 2013
ฮอนด้า 6 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 2021
ไคลแม็กซ์ 4 1959, 1960, 1963, 1965
เตอาเฌ[e] 3 1984, 1985, 1986
อัลฟาโรเมโอ 2 1950, 1951
มาเซราตี[b] 1954,[b] 1957
เรปโก 1966, 1967
ฮอนด้า อาร์บีพีที 2023, 2024
บีอาร์เอ็ม 1 1962
บีเอ็มดับเบิลยู 1983
อาร์บีพีที[f] 2022
14 ผู้ผลิต 75 ตำแหน่ง[b]
หมายเหตุ
  • ผู้ผลิตที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่เข้าแข่งขันในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ ใช้เครื่องยนต์ของคอสเวิร์ธ[59]
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ แข่งที่อาร์เจนทีนและเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ในฤดูกาล 1954 กับมาเซราตี และแข่งในการแข่งขันอื่นของฤดูกาลกับเมอร์เซเดส ตำแหน่งแชมป์โลกร่วมกันนี้ถูกนับให้กับทั้งสองผู้ผลิต[23]
  3. ↑ ฤดูกาล 1998 และ 1999 ใช้เครื่องยนต์ของอิลมอร์[60]
  4. ↑ ใช้เครื่องยนต์ของเมกาโครม[61]
  5. ↑ ใช้เครื่องยนต์ของพอร์เชอ[62]
  6. ↑ ใช้เครื่องยนต์ของฮอนด้า[63]

แบ่งตามยางรถยนต์ที่ใช้

แก้
รายชื่อตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับแบ่งตามผู้ผลิตยางรถยนต์
อันดับ ผู้ผลิต จำนวน
ตำแหน่ง 		ฤดูกาล
1 G กู๊ดเยียร์ 24 (7)[a] 1966–1967, 1971, 1973–1978, 1980, 1982, 1985–1997
2 P ปีเรลลี 20 (14)[b] 1950–1954,[c][d] 1957, 2011–2024
3 B บริดจสโตน 11 (6)[e] 1998–2004, 2007–2010
4 D ดันลอป 8 (4)[f] 1959–1965, 1969
5 M มิชลิน 6 1979, 1981, 1983–1984, 2005–2006
6 F ไฟร์สโตน 4 1952,[d] 1968, 1970, 1972
7 C คอนติเนนทอล 2 1954[c]–1955
E เอ็งเกลอแบร์ท 1956, 1958
หมายเหตุ
  • จำนวนในวงเล็บคือตำแหน่งแชมป์โลกจากการเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียว
  • ผู้ผลิตยางรถยนต์ที่กำหนดเป็น ตัวหนา คือผู้ผลิตที่จัดหายางรถยนต์ในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาล 2024
  1. ↑ กู๊ดเยียร์เป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1987, 1988 และ 1992 ถึง 1996[64]
  2. ↑ ปีเรลลีเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวตั้งแต่ฤดูกาล 2011[65]
  3. ↑ 3.0 3.1 ฆวน มานูเอล ฟังฆิโอ แข่งที่อาร์เจนทีนและเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ในฤดูกาล 1954 โดยใช้ยางรถยนตร์ของปีเรลลี และแข่งในการแข่งขันอื่นของฤดูกาลโดยใช้ยางรถยนตร์ของคอนติเนนทอล ตำแหน่งแชมป์โลกร่วมกันนี้ถูกนับให้กับทั้งสองผู้ผลิต[23]
  4. ↑ 4.0 4.1 อัลแบร์โต อัสการี แข่งที่อินเดียแนโพลิส 500 ในฤดูกาล 1952 โดยใช้ยางรถยนตร์ของไฟร์สโตน และแข่งในการแข่งขันอื่นของฤดูกาลโดยใช้ยางรถยนตร์ของปีเรลลี[66]
  5. ↑ บริดจสโตนเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1999, 2000 และ 2007 ถึง 2010[67]
  6. ↑ ดันลอปเป็นผู้จัดหายางรถยนต์หลักแต่เพียงผู้เดียวสำหรับฤดูกาล 1960 ถึง 1963[64]

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ "About FIA". Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). 24 February 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2020. สืบค้นเมื่อ 13 April 2020.
  2. ↑ Williamson, Martin. "A brief history of Formula One". ESPN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 April 2015. สืบค้นเมื่อ 23 December 2020.
  3. ↑ Hughes, Mark; Tremayne, David (2002). The Concise Encyclopedia of Formula 1. Parragon. pp. 82–83. ISBN 0-75258-766-8.
  4. ↑ "2020 Formula One Sporting Regulations" (PDF). Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). 7 April 2020. pp. 3–4. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 April 2020. สืบค้นเมื่อ 15 April 2020.
  5. ↑ "How Lewis Hamilton can clinch 2019 F1 title at Mexican GP". Fox Sports. 24 October 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2021. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  6. ↑ Murphy, Luke (8 December 2018). "Hamilton & Mercedes F1 officially crowned at FIA Prize Giving Ceremony". Motorsport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  7. ↑ Morlidge, Matt (7 December 2019). "Lewis Hamilton officially crowned 2019 F1 champion at FIA gala". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 December 2019. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  8. ↑ 8.00 8.01 8.02 8.03 8.04 8.05 8.06 8.07 8.08 8.09 8.10 8.11 8.12 Diepraam, Mattijs. "European & World Champions". 8W. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 May 2024. สืบค้นเมื่อ 23 November 2024.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 "Drivers' Championships". ChicaneF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  10. ↑ "World Champion titles Consecutively". Stats F1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 December 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  11. ↑ Lynch, Steven (5 November 2010). "At the tenth time of asking". ESPN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  12. ↑ Benson, Andrew (2 December 2016). "Nico Rosberg retires: World champion quits Formula 1 five days after title win". BBC Sport. BBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 June 2019. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  13. ↑ "World Champion titles Grand Prix before". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  14. ↑ "On this day: Sebastian Vettel becomes youngest Formula One champion". Sport360. 13 November 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2021. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  15. ↑ Lynch, Kevin (19 August 2015). "1957: Oldest Ever F1 World Champion". Guinness World Records. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2017. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  16. ↑ "Grands Prix chronology". Stats F1. สืบค้นเมื่อ 23 November 2024.
  17. ↑ 17.0 17.1 "Decisive – Chronology – Drivers championship". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 January 2021. สืบค้นเมื่อ 11 December 2020.
  18. ↑ Esler, William (25 October 2015). "The earliest drivers' championship wins in F1 history". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  19. ↑ "What happened the last time F1 used dropped scores?". The Race. 12 April 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2022. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  20. ↑ "Race results". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2007. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  21. ↑ "Nino Farina". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 22.3 22.4 "Juan Manuel Fangio". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 23.3 23.4 23.5 23.6 Jones, Bruce (2015). The Story of Formula One: 65 Years of Life in the Fast Lane. London, England: Carlton Books. pp. 29, 33, 37, 119, 343. ISBN 978-1-78177-270-6.
  24. ↑ 24.0 24.1 "Alberto Ascari". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  25. ↑ "Mike Hawthorn". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 "Jack Brabham". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  27. ↑ "Phil Hill". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  28. ↑ 28.0 28.1 "Graham Hill". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  29. ↑ 29.0 29.1 "Jim Clark". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  30. ↑ "John Surtees". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  31. ↑ "Denny Hulme". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  32. ↑ 32.0 32.1 32.2 "Jackie Stewart". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  33. ↑ "Jochen Rindt". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  34. ↑ 34.0 34.1 "Emerson Fittipaldi". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  35. ↑ 35.0 35.1 35.2 "Niki Lauda". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  36. ↑ "James Hunt". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  37. ↑ "Mario Andretti". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  38. ↑ "Jody Scheckter". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  39. ↑ "Alan Jones". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  40. ↑ 40.0 40.1 40.2 "Nelson Piquet". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  41. ↑ "Keke Rosberg". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  42. ↑ 42.0 42.1 42.2 42.3 "Alain Prost". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  43. ↑ 43.0 43.1 43.2 "Ayrton Senna". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  44. ↑ "Nigel Mansell". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  45. ↑ 45.0 45.1 45.2 45.3 45.4 45.5 45.6 "Michael Schumacher". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  46. ↑ "Damon Hill". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  47. ↑ "Jacques Villeneuve". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  48. ↑ Lynch, Steven (30 April 2010). "Schumacher's disqualification, and pole position". ESPN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2021. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  49. ↑ 49.0 49.1 "Mika Häkkinen". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  50. ↑ 50.0 50.1 "Fernando Alonso". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  51. ↑ "Kimi Räikkönen". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  52. ↑ 52.0 52.1 52.2 52.3 52.4 52.5 52.6 "Lewis Hamilton". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  53. ↑ "Jenson Button". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 July 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  54. ↑ 54.0 54.1 54.2 54.3 "Sebastian Vettel". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  55. ↑ "Nico Rosberg". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 June 2016. สืบค้นเมื่อ 27 November 2016.
  56. ↑ 56.0 56.1 56.2 "Max Verstappen". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 September 2024. สืบค้นเมื่อ 21 December 2024.
  57. ↑ "Verstappen crowned champion as Russell heads Mercedes 1-2". Formula One. 24 November 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 December 2024. สืบค้นเมื่อ 24 September 2024.
  58. ↑ 58.0 58.1 "World Champion titles by age". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  59. ↑ "Cosworth's Gearing Up For F1 Return In 2021". CarScoops. 20 July 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  60. ↑ Tytler, Ewan (3 January 2001). "Ilmor: Bowmen of the Silver Arrows". Atlas F1. 7 (1). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 March 2017. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  61. ↑ "New contract for Renault, Mecachrome". Crash. 24 November 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 18 November 2020.
  62. ↑ Perkins, Chris (31 May 2019). "Porsche Was Working on a Formula 1 Engine for 2021". Road & Track. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2019. สืบค้นเมื่อ 19 September 2020.
  63. ↑ "Honda and Red Bull extend power unit support deal until 2025". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2023. สืบค้นเมื่อ 12 October 2022.
  64. ↑ 64.0 64.1 White, John (2008) [2007]. The Formula One Miscellany (Second ed.). London, England: Carlton Books. p. 122. ISBN 978-1-84732-112-1 – โดยทาง Internet Archive.
  65. ↑ Kalinauckas, Alex (25 November 2018). "Pirelli secures tender to supply Formula 1 tyres until 2023". Autosport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2020. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  66. ↑ Michalik, Art (19 May 2020). "Ferrari's on-again, off-again love affair with the Indianapolis 500". The ClassicCars.com Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2021. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.
  67. ↑ "Bridgestone Awarded 'Bolster' for F1 Technical Achievements". Tyre Press. 8 December 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2021. สืบค้นเมื่อ 20 September 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายชื่อแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทนักขับ&oldid=12037265"