มูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่น
มูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 公益財団法人がん研究会; อังกฤษ: Japanese Foundation for Cancer Research; อักษรย่อ: JFCR) เป็นองค์กรการวิจัยโรคมะเร็งที่ไม่หวังผลกำไร ซึ่งตั้งอยู่ในอาริอาเกะ เขตโคโต โตเกียว มูลนิธินี้ก่อตั้่งขึ้นในปี ค.ศ. 1908 ในฐานะองค์กรแรกของประเทศญี่ปุ่นที่มีความเชี่ยวชาญด้านมะเร็งโดยยะมะงิวะ คะสึซะบุโร และผู้สนับสนุนของเขา[1] สถาบันมะเร็งและโรงพยาบาลที่ติดมาของมูลนิธิได้รับการจัดตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1934 ทั้งนี้ มูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่นได้กลายเป็นสมาชิกเต็มตัวของสหภาพเพื่อการควบคุมมะเร็งนานาชาติในปี ค.ศ. 1968 [2]
 มูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่นในอะริอะเกะ กรุงโตเกียว | |
| ผู้ก่อตั้ง | ยะมะงิวะ คะสึซะบุโร อะโอะยะมะ ทะเนะมิชิ ชิบุซะวะ เออิชิ |
|---|---|
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1908 |
| สถานที่ | อาริอาเกะ เขตโคโต โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
| บุคคลสำคัญ | เจ้าชายมะซะฮิโตะ เจ้าชายฮิตะชิ (ประธานกิตติมศักดิ์) |
| จุดความสนใจ | การวิจัยโรคมะเร็ง |
| เว็บไซต์ | www |
การวิจัย แก้
สถาบันมะเร็งแห่งมูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่น เป็นหนึ่งในสถาบันวิจัยทางการแพทย์และชีววิทยาชั้นนำของประเทศญี่ปุ่น เมื่อวารสารอเมริกันอย่างไซเอนซ์ ตีพิมพ์ผลงานพิเศษด้านวิทยาศาสตร์ในประเทศญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1992 ได้มีการอธิบายถึงสถาบันแห่งนี้ว่าเป็นสถาบันที่มีประสิทธิผลมากที่สุดแห่งหนึ่งและได้รับการยกย่องมากที่สุดของโลกในช่วงเวลานั้น[3]
การวิจัยของสถาบันครอบคลุมสาขาชีวการแพทย์ที่หลากหลาย ประกอบด้วย ชีวเคมี, ชีววิทยาของเซลล์, พยาธิวิทยา, กลไกการเกิดมะเร็ง, จีโนมิกส์, ชีววิทยาระบบ และวิศวกรรมชีวเวช[4] สำหรับความสำเร็จ ได้แก่[5]
- ค.ศ. 1979: ทะดะสึงุ ทะนิงุชิ แยกยีนอินเตอร์เฟียรอน
- ค.ศ. 1983: มิสึอะกิ โยะชิดะ ระบุโครงสร้างของโมเลกุลเอชทีแอลวี-วัน ที่ตอบสนองต่อมะเร็งเม็ดเลือดขาว/มะเร็งต่อมน้ำเหลืองทีเซลล์ผู้ใหญ่
- ค.ศ. 1992: ยูซุเกะ นะกะมุระ แยกยีนกดมะเร็งเอพีซี ที่ตอบสนองต่อมะเร็งลำไส้ใหญ่ชนิดถ่ายทอดทางพันธุกรรมชนิดเอฟเอพี
โรงพยาบาล แก้
โรงพยาบาลสถาบันมะเร็ง ของมูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่น ได้รับการก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1934 ในฐานะโรงพยาบาลมะเร็งเฉพาะทางในประเทศญี่ปุ่น โดยมีเพียง 29 เตียง และมีผู้อำนวยการคนแรกคือริวกิชิ อินะดะ[6][7] ส่วนปัจจุบัน โรงพยาบาลมีประมาณ 700 เตียง[2] และในปีงบประมาณ 2011 มีผู้ป่วยนอก 61,324 คน และผู้ป่วยใน 9,690 ราย[8]
คลินิกและแผนก ได้แก่ ศูนย์ทรวงอก (การแพทย์ด้านมะเร็งวิทยาทรวงอกและมะเร็งวิทยาศัลยกรรม), ศูนย์ระบบทางเดินอาหาร (อายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์ระบบทางเดินอาหาร), ศูนย์มะเร็งวิทยาเต้านม (การแพทย์ด้านมะเร็งวิทยาเต้านมและมะเร็งวิทยาศัลยกรรม), มะเร็งวิทยาทางนรีเวช, มะเร็งวิทยาศีรษะและคอ, มะเร็งวิทยากระดูกและข้อ, มะเร็งวิทยาอวัยวะสืบพันธุ์, มะเร็งวิทยาโลหิต, การแพทย์ด้านมะเร็งวิทยา, ศูนย์มะเร็งซาร์โคมา, การบำบัดแบบประคับประคอง, เวชศาสตร์ทั่วไป, วิสัญญีวิทยา/การบริการระงับปวดหลังผ่าตัด, มะเร็งวิทยาและจิตรักษา, พลาสติกและการผ่าตัดเพื่อเสริมสร้าง, จักษุวิทยา, โรคติดเชื้อ, ยาสมุนไพรจีน, การทำฟัน, มะเร็งวิทยารังสีรักษา, รังสีวิทยาวินิจฉัย, การส่องกล้อง, การแพทย์ด้านมะเร็งวิทยาที่ครอบคลุม, คลินิกมะเร็งวิทยาทางพันธุกรรม และศูนย์คัดกรองมะเร็ง
นักวิทยาศาสตร์และบุคคลที่มีชื่อเสียงจากมูลนิธิ แก้
- มะตะโร นะงะโยะ, ผู้ชำนาญพยาธิวิทยา
- ทะกะโอะกิ ซะซะกิ, ผู้เชี่ยวชาญด้านมะเร็งวิทยา
- มะซะรุ คุรุ, ศัลยแพทย์
- โทะมิโซ โยะชิดะ, ผู้ค้นพบมะเร็งซาร์โคมาโยะชิดะ
- ทะกะชิ ซุงิมุระ, นักชีวเคมี
- เจ้าชายมะซะฮิโตะ เจ้าชายฮิตะชิ, นักวิจัยโรคมะเร็งและประธานกิตติมศักดิ์
- เจ้าหญิงคิกุโกะ พระชายาในเจ้าชายโนะบุฮิโตะ, ผู้สนับสนุนมูลนิธิเพื่อการวิจัยโรคมะเร็งแห่งประเทศญี่ปุ่น
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ 意気昂然と二歩三歩 Dr. Katsusaburō Yamagiwa (ญี่ปุ่น)
- ↑ 2.0 2.1 Japanese Foundation for Cancer Research (JFCR)
- ↑ Koshland, D. E. (1992). "Science in Japan". Science. 258 (5082): 527. doi:10.1126/science.258.5082.527. แม่แบบ:Registration required
- ↑ "The Cancer Institute of JFCR". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-22. สืบค้นเมื่อ 2017-11-14.
- ↑ "JFCR official Brochure. page 18". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-03-05. สืบค้นเมื่อ 2017-11-14.
- ↑ 車猿先生と癌研究|学士会アーカイブス Biography of Dr. Masaru Kuru|Gakushikai เก็บถาวร 2014-01-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ญี่ปุ่น)
- ↑ 当院の沿革|病院紹介|がん研有明病院 History of the Hospital เก็บถาวร 2017-10-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ญี่ปุ่น)
- ↑ "JFCR official Brochure. page 3". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-03-05. สืบค้นเมื่อ 2017-11-14.