ภาษาจีนฮากกา
(เปลี่ยนทางจาก ภาษาฮากกา)
ภาษาแคะ, ภาษาฮากกา หรือ เค่อเจียฮว่า (จีน: 客家话; พินอิน: Kèjiāhuà; พักฟ้าซื้อ: Hak-kâ-va / Hak-kâ-fa, จีน: 客家语; พินอิน: Kèjiāyǔ; พักฟ้าซื้อ: Hak-kâ-ngî) คือหนึ่งในภาษาของตระกูลกลุ่มภาษาจีนที่ชาวฮากกาพูดเป็นภาษาแม่ในพื้นที่ประเทศจีนตอนใต้ ไต้หวัน และพื้นที่พลัดถิ่นบางแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และในชุมชนชาวจีนโพ้นทะเลทั่วโลก
ภาษาจีนฮากกา | |
---|---|
客家话 Hak-kâ-va/Hak-kâ-fa | |
"เค่อเจียฮว่า" ในอักษรจีน | |
ภูมิภาค | จีนใต้และตะวันตกเฉียงใต้ มีจุดศูนย์กลางที่มณฑลกวางตุ้ง, นิวเทอร์ริทอรีส์ในฮ่องกง, มาเลเซีย, เจอะเลิ้น ในประเทศเวียดนาม และหมู่เกาะบังกาเบอลีตุงและจังหวัดกาลีมันตันตะวันตกในประเทศอินโดนีเซีย |
ชาติพันธุ์ | ฮากกา |
จำนวนผู้พูด | 44 ล้านคน (2022)e27 |
ตระกูลภาษา | |
รูปแบบก่อนหน้า | |
ภาษาถิ่น | |
ระบบการเขียน | |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ไต้หวัน[a][6] |
ผู้วางระเบียบ | |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | hak |
Linguasphere | 79-AAA-g > 79-AAA-ga (+ 79-AAA-gb transition to 79-AAA-h) |
ฮากกา | |||||||||||||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 客家话 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 客家話 | ||||||||||||||||||||||||||||||
ฮากกา | hag5 ga1 fa4 หรือ hag5 ga1 va4 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Nakanishi 2010.
- ↑ Coblin 2019, p. 438-440.
- ↑ Fan, Cheng-hsiang; Kao, Evelyn (2018-12-25). "Draft National Language Development Act Clears Legislative Floor". Focus Taiwan News Channel (ภาษาอังกฤษ). Central News Agency. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-25.
- ↑ "Dàzhòng yùnshū gōngjù bòyīn yǔyán píngděng bǎozhàng fǎ" 大眾運輸工具播音語言平等保障法 [Act on Broadcasting Language Equality Protection in Public Transport] (ภาษาจีน) – โดยทาง Wikisource.
- ↑ Article 6 of the Standards for Identification of Basic Language Abilities and General Knowledge of the Rights and Duties of Naturalized Citizens เก็บถาวร 2017-07-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ "Hakka Basic Act". สืบค้นเมื่อ 22 May 2019 – โดยทาง law.moj.gov.tw.
อ่านเพิ่ม
แก้วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ในภาษาจีนแคะ
วิกิท่องเที่ยว มีหนังสือวลีสำหรับ ฮากกา
- Branner, David Prager (2000). Problems in Comparative Chinese Dialectology – the Classification of Miin and Hakka. Trends in Linguistics series, no. 123. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 978-3-11-015831-1.
- Hashimoto, Mantaro J. (2010). The Hakka Dialect: A Linguistic Study of Its Phonology, Syntax and Lexicon. Princeton/Cambridge Studies in Chinese Linguistics. Vol. 5. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-13367-8.
- Lee, Wai-Sum & Zee, Eric (2009). "Hakka Chinese". Illustrations of the IPA. Journal of the International Phonetic Association. 39 (1): 107–111. doi:10.1017/S0025100308003599
{{cite journal}}
: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์), with supplementary sound recordings.
- O'Connor, Kevin A. (1976). "Proto-Hakka". Ajia Afurika Gengo Bunka Kenkyū / Journal of Asia and Africa Studies. 11 (1): 1–64.
- Sagart, Laurent (1998). "On distinguishing Hakka and non-Hakka dialects". Journal of Chinese Linguistics. 26 (2): 281–302. JSTOR 23756757.
- ——— (2002). "Gan, Hakka and the Formation of Chinese Dialects" (PDF). ใน Ho, Dah-an (บ.ก.). Dialect Variations in Chinese: Papers from the Third International Conference on Sinology, Linguistics Section (ภาษาอังกฤษ). Taipei: Academia Sinica. pp. 129–153. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-08-14. สืบค้นเมื่อ 2016-04-05.
- Schaank, Simon Hartwich (1897). Het Loeh-foeng-dialect (ภาษาดัตช์). Leiden: E.J. Brill. สืบค้นเมื่อ 11 February 2015.
- Taiwan Language Tool (including Hakka)
- Nakanishi, Hiroki (2010). "On the genetic affiliation of Shehua 《论畬话的归属》". Journal of Chinese Linguistics (ภาษาจีน). The Chinese University of Hong Kong Press. 24: 247–267. JSTOR 23825447 – โดยทาง JSTOR.
- Coblin, W. South (2019). Common Neo-Hakka: A Comparative Reconstruction. Language and linguistics Monograph Series 63. Taipei: Institute of Linguistics, Academia Sinica. ISBN 978-986-54-3228-7.