โจแอนแห่งอังกฤษ ราชินีแห่งสก็อตแลนด์
โจแอนแห่งอังกฤษ (ภาษาอังกฤษ: Joan of England; 22 กรกฎาคม ค.ศ.1210 - 4 มีนาคม ค.ศ.1238) เป็นพระราชินีคู่สมรสแห่งสก็อตแลนด์ ตั้งแต่ค.ศ.1221 จนสิ้นพระชนม์[1][2] พระองค์เป็นพระธิดาคนที่สามของจอห์น กษัตริย์แห่งอังกฤษ[3] กับอิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม
| โจแอนแห่งอังกฤษ | |
|---|---|
 | |
| ราชินีคู่สมรสแห่งสก็อตแลนด์ | |
| ดำรงพระยศ | 21 มิถุนายน ค.ศ.1221 – 4 มีนาคม ค.ศ.1238 |
| ประสูติ | 22 กรกฎาคม ค.ศ.1210 |
| สวรรคต | 4 มีนาคม ค.ศ.1238 (อายุ 27 ปี) แฮฟริ่ง-แอตต์-โบเวอร์ |
| ฝังพระศพ | ทาร์รันต์แอบบีย์, ดอร์เซ็ต |
| คู่อภิเษก | อเล็กซานเดอร์ที่ 2 แห่งสก็อตแลนด์ |
| ราชวงศ์ | แพลนทาเจเนต |
| พระราชบิดา | พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ |
| พระราชมารดา | อิซาเบลลาแห่งอ็องกูแลม |
ประวัติ แก้
โจแอนถูกฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศสเล็งไว้จะให้เป็นเจ้าสาวของพระโอรส ทว่าในค.ศ.1214 พระบิดาของพระองค์ พระเจ้าจอห์น สัญญาว่าแต่งพระองค์กับฮิวจ์ที่ 10 แห่งลูซินญ็อง เป็นการชดเชยให้กับการถูกพระมารดาของพระองค์ อิซาเบลลา สลัดรัก สัญญาว่าพระองค์จะมีแซ็งต์, แซ็งโตญ และเกาะโอเลรงเป็นสินสอด และถูกส่งตัวไปให้ว่าที่คู่สมรสในปีนั้นเพื่อรับการเลี้ยงดูที่ราชสำนักของเขาจนกว่าจะแต่งงาน ฮิวจ์ที่ 10 อ้างสิทธิ์ในสินสอดของพระองค์ตั้งแต่ก่อนที่จะแต่งงาน แต่เมื่อไม่สำเร็จ เขาถูกเล่าว่าอยากแต่งงานกับพระองค์น้อยลง
การสิ้นพระชนม์ของจอห์นแห่งอังกฤษในค.ศ.1216 ทำให้พระราชินีม่าย อิซาเบลลา ตัดสินใจว่าจะแต่งงานกับฮิวจ์ที่ 10 เสียเอง ฮิวจ์ที่ 10 เก็บโจแอนไว้กับตัว พยายามเก็บสินสอดของพระองค์ไว้ด้วยและเอาสินสอดของมารดาของพระองค์ อิซาเบลลา ที่ได้มาจากอังกฤษด้วย ในวันที่ 15 พฤษภาคม ค.ศ.1220 หลังการแทรกแซงของพระสันตะปาปาและทำข้อตกลงเรื่องสินสอด โจแอนถูกส่งตัวกลับอังกฤษ ที่ซึ่งการเจรจาเรื่องการแต่งงานของพระองค์กับอเล็กซานเดอร์ที่ 2 แห่งสก็อตแลนด์ได้เกิดขึ้น อเล็กซานเดอร์อยู่ในอังกฤษในค.ศ.1212 ที่ซึ่งพระองค์ได้รับการแต่งตั้งเป็นอัศวินโดยพระบิดาของโจแอน มีการกล่าวหาว่าพระเจ้าจอห์นได้สัญญาว่าจะยกโจแอนให้อเล็กซานเดอร์และให้นอร์ธัมเบอร์แลนด์เป็นสินสมรส
เมื่อ 18 มิถุนายน ค.ศ.1221 อเล็กซานเดอร์ยกดินแดนเยดเบิร์ก, ฮัสเซนดีน, คิงฮอร์น และเครล ให้เป็นรายได้ส่วนพระองค์ของโจแอนอย่างเป็นทางการ พระองค์กับอเล็กซานเดอร์อภิเษกสมรสกันเมื่อ 21 มิถุนายน ค.ศ.1221 ที่ยอร์กมินสเตอร์[4] อเล็กซานเดอร์ 23 ชันษา โจแอนเกือบ 11 ชันษา ทั้งคู่ไม่มีโอรสธิดาด้วยกัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่ากังวล แต่การประกาศให้การอภิเษกสมรสเป็นโมฆะถูกมองว่าเสี่ยงเนื่องจากจะปลุกปั่นให้เกิดสงครามกับอังกฤษได้ พระราชินีโจแอนไม่ได้มีตำแหน่งที่มั่นคงในราชสำนักสก็อตแลนด์ซึ่งถูกครอบงำโดยพระมารดาของพระสวามีของพระองค์ ราชินีม่ายแอร์เมนการ์ด สายสัมพันธ์กับอังกฤษของพระองค์ไม่ได้ทำให้พระองค์เป็นคนสำคัญแต่อย่างใด โจแอนร่วมเดินทางกับอเล็กซานเดอร์ไปอังกฤษในเดือนกันยายน ค.ศ.1236 ที่นิวคาสเซิล และในเดือนกันยายน ค.ศ.1237 ที่ยอร์ค ระหว่างการเจรจากับพระเชษฐาของพระองค์ เฮนรี่ เรื่องอาณาเขตทางเหนือที่เป็นที่โต้แย้ง ในตอนนั้น นักเขียนพงศาวดาร แมทธิว ปารีส สันนิษฐานว่าโจแอนกับอเล็กซานเดอร์เริ่มระหองระแหงกัน โจแอนอยากใช้เวลาในอังกฤษมากกว่าที่มี และพระเชษฐาของพระองค์ เฮนรี่ ยอคฤหาสน์ในดริฟฟิลด์. ยอร์กเชียร์ และเฟน สตันตอนในฮันติ้งดอนเชียร์ให้พระองค์พักอาศัย ในยอร์ก โจแอนกับพระมเหสีของพระเชษฐา เอเลนอร์แห่งโพรว็องซ์ ตกลงกันว่าจะทำการจาริกแสวงบุญไปแท่นบูชาของโธมัส เบ็คเก็ตในแคนเทอร์บรี
โจแอนสิ้นพระชนม์ในอ้อมแขนของพระเชษฐา พระเจ้าเฮนรี่กับริชาร์ดแห่งคอร์นวอลล์ ที่แฮฟริ่ง-แอตต์-โบเวอร์ ในค.ศ.1238 และถูกฝังที่ทาร์รันด์ครอวฟอร์ดแอบบีย์ในดอร์เซ็ตตามที่พระองค์ต้องการ[5][6]
อ้างอิง แก้
- เชิงอรรถ
- บรรณานุกรม
- Rosalind K. Marshall: “Scottish Queens: 1034-1714”
- Richard Oram: “The Kings and Queens of Scotland”
- Timothy Venning: “The Kings and Queens of Scotland”
- Mike Ashley: “British Kings and Queens”
- Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds: “The Biographical Dictionary of Scottish Women”