เอฟ-8 ครูเซเดอร์
เอฟ-8 ครูเซเดอร์ เดิมทีชื่อ เอฟ8ยู (อังกฤษ: F-8 Crusader) เป็นเครื่องบินขับไล่เครื่องยนต์เดียวบนเรือบรรทุกเครื่องบินที่สร้างโดย วอท มันเข้ามาแทนที่เอฟ-7 คัทลาส เอฟ-8 ลำแรกได้ทำการบินเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498 และเป็นเครื่องบินลำสุดท้ายของสหรัฐอเมริกาที่ใช้ปืนเป็นอาวุธหลัก[1] อาร์เอฟ-8 ครูเซเดอร์เป็นแบบที่ทำหน้าที่สอดแนมถ่ายรูปและได้ทำงานนานกว่าเครื่องบินรุ่นใดๆ ของสหรัฐฯ อาร์เอฟ-/ ได้ทำหน้าที่สำคัญในช่วงวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบาด้วยการถ่ายรูปที่สำคัญเอาไว้[1] กองทัพเรือสำรองสหรัฐฯ ได้ใช้อาร์เอฟ-8 จนถึงปีพ.ศ. 2530
 | |
| บทบาท | เครื่องบินขับไล่ |
|---|---|
| ชาติกำเนิด |  สหรัฐ |
| บริษัทผู้ผลิต | วอท (Vought) |
| เริ่มใช้ | มีนาคม พ.ศ. 2500 |
| ปลดประจำการ | 19 ธันวาคม พ.ศ. 2532 |
| ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพเรือสหรัฐ กองนาวิกโยธินสหรัฐ กองทัพเรือฝรั่งเศส กองทัพอากาศฟิลิปปินส์ |
| จำนวนที่ผลิต | 1,261 ลำ |
| แบบอื่น | เอ็กซ์เอฟ8ยู-3 ครูเซเดอร์ 3 เอ-7 คอร์แซร์ 2 |
รายละเอียด เอฟ-8 ครูเซเดอร์ แก้
- เครื่องยนต์ เทอร์โบเจ๊ต แพรทท์ แอนด์ วิทนีย์ เจ 57-พี-20 ให้แรงขับ 8182 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
- กางปีก 10.87 เมตร
- 9.74 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
- ยาว 22.40 เมตร
- สูง 4.8 เมตร
- น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 12,500 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 15,420 กิโลกรัม
- อัตราเร็วขั้นสูง 2,450 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- อัตราไต่สูงสุด 7,620 เมตร
- เพดานบินใช้งาน 17,678 เมตร
- รัศมีทำการรบ 965 กิโลเมตร
- อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ โคลท์ ขนาด 20 มม. 4 กระบอก ในลำตัวส่วนหัวข้างละ 2 กระบอก
- อาวุธปล่อยอากาศสู่อากาศ เอไอเอ็ม-9 ไซด์ไวน์เดอร์ 4 นัด ที่ลำตัวข้างละ 2 นัด
อ้างอิง แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอฟ-8 ครูเซเดอร์
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |