ในการเขียนโปรแกรม สายอักขระ[1] หรือ ข้อความ หรือ สตริง (อังกฤษ: string) คือลำดับของอักขระที่อาจจะเป็น literal หรือตัวแปรก็ได้ สำหรับในกรณีที่เป็นตัวแปร ส่วนใหญ่สายอักขระก็จะสามารถเปลี่ยนอักขระในตัวของมันได้ ในบางภาษาโปรแกรมสายอักขระสามารถเปลี่ยนความยาวของสายอักขระได้ด้วย ในขณะที่บางภาษาจะกำหนดให้ความยาวของสายอักขระคงที่ห้ามเปลี่ยนแปลงหลังการประกาศตัวแปร โดยทั่วไปแล้วจะเข้าใจกันโดยปริยายว่าสายอักขระอิมพลีเมนต์มาจากแถวลำดับของอักขระ

ทฤษฎีรูปนัย แก้

ชนิดข้อมูลสายอักขระ แก้

ชนิดข้อมูลสายอักขระ คือชนิดข้อมูลที่มีแนวคิดการดำเนินการต่าง ๆ มาจากสายอักขระในทฤษฎีรูปนัย สายอักขระเป็นชนิดข้อมูลที่สำคัญมากในการเขียนโปรแกรม และแทบจะปรากฏในทุกภาษาโปรแกรม ซึ่งในบางภาษาโปรแกรมนั้นได้ให้สายอักขระเป็นชนิดข้อมูลพื้นฐาน ในขณะที่บางภาษาโปรแกรมให้สายอักขระเป็นชนิดข้อมูลแบบประกอบ ภาษาชั้นสูงส่วนใหญ่แล้วจะมีวากยสัมพันธ์ให้ใช้ในการอ้างเรียกสายอักขระได้โดยตรง ซึ่งเรียกว่า literal

อ้างอิง แก้