ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชาวกฺ๋อง"

ชาวกฺ๋องมี[[ภาษากฺ๋อง|ภาษาพูดของตนเอง]] อยู่ใน[[ตระกูลภาษาจีน-ทิเบต]] [[กลุ่มสาขาโลโล-พม่า-โลโล]] แต่ไม่มีภาษาเขียน<ref name="พัฒนา"/> ศัพท์แสงบางคำจะมีการยืมคำจาก[[ภาษาไทย]]และ[[ภาษาลาว|ลาว]] เช่น การนับเลข เพราะชาวกฺ๋องจะมีเฉพาะหลักหน่วยและหลักสิบ พอหลักร้อยเป็นต้นไปจะใช้ภาษาไทยแทน<ref name="พัฒนา"/> หลังเกิดโรคระบาดที่ทำให้จำนวนชาวกฺ๋องลดจำนวนลง ประกอบกับการเข้ามาของชนต่างถิ่น และการสร้างโรงเรียนสอนภาษาไทยที่ทำให้ชาวกฺ๋องอ่านออกเขียนได้ จำนวนผู้ใช้ภาษาดั้งเดิมก็ลดจำนวนลงทุกปี<ref name="ก๋อง"/> ชาวกฺ๋องรุ่นใหม่พูดภาษาดั้งเดิมไม่ได้ บางส่วนก็กระดากอายที่จะพูด บ้างก็เกรงว่าจะถูกดูแคลนว่าล้าหลัง<ref name="ก๋อง"/><ref name="พัฒนา"/> ใน พ.ศ. 2562 องค์กร[[ยูเนสโก]]จัดให้ภาษากฺ๋องเป็นกฺ๋องเป็น[[ภาษาใกล้สูญ]]<ref name="ประชาไท">{{cite web |url= https://prachatai.com/journal/2019/07/83542 |title= มากกว่า 20 ภาษาในไทยเสี่ยงเป็น "ภาษาสาบสูญ" จากข้อมูลยูเนสโก |author=|date= 23 กรกฎาคม 2562 |work= ประชาไท |publisher=|accessdate= 5 ธันวาคม 2564 }}</ref>