ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แอ่งสินปุน"

{{ต้องการอ้างอิง}}'''แอ่งสินปุน''' เป็นแอ่งในยุคปลาย[[ยุคครีเตเชียส]] (Cretaceous) ต่อ[[ยุคเทอร์เชียรี]] (Tertiary period) ( 100-15 ล้านปี) โดยอยู่ในอาณาเขต ตำบลท่ายาง [[อำเภอทุ่งใหญ่]] [[จังหวัดนครศรีธรรมราช]] และ ตำบลสินปุน [[อำเภอเขาพนม]] [[จังหวัดกระบี่]] โดยภายในแอ่งมีถ่านหินคุณภาพ ลิกไนส์ โดยมีปริมาณสำรองประมาณ 50 ล้านเมกตริกตัน แต่ในบางที่รายงานว่ามีมากถึง 91 ล้านเมกตริกตัน

17 มิถุนายน 2551 กรมทรัพยากรธรณี และกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ ได้หารือร่วมกันเกี่ยวกับการพัฒนาแหล่งแร่ถ่านหินเพื่อแก้ไขวิกฤตการณ์พลังงาน โดยเห็นชอบให้เร่งรัดนำถ่านหินในเขตสำหรับดำเนินการสำรวจ การทดลอง การศึกษา หรือการวิจัยเกี่ยวกับแร่มาใช้เป็นพลังงานทดแทนน้ำมันเชื้อเพลิงเพื่อแก้ไขความเดือดร้อนของประชาชน และเห็นควรนำเสนอคณะรัฐมนตรีพิจารณายกเลิกมติคณะรัฐมนตรีเกี่ยวกับแนวทางพัฒนาแห่งถ่านหินจำนวน 4 ฉบับ คือ เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม 2531 วันที่ 5 มิถุนายน 2533 วันที่ 10 มีนาคม 2535 และวันที่ 25 กันยายน 2544 ที่กำหนดให้นำแหล่งถ่านหินในเขตสำหรับดำเนินการสำรวจ การทดลอง การศึกษาหรือการวิจัยเกี่ยวกับแร่จำนวน 8 พื้นที่ ได้แก่ แอ่งสินปุน แอ่งเคียนซา แอ่งวังเหนือ แอ่งแจ้ห่ม-เมืองปาน แอ่งงาว แอ่งเสริมงาม แอ่งเชียงม่วน และแอ่งแม่ทะ ไปเปิดประมูลให้เอกชนเข้าไปลงทุนสำรวจและพัฒนา โดยยังคงสงวนพื้นที่แหล่งถ่านหินแอ่งเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ และแอ่งสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลาไว้ให้การไฟฟ้าฝ่ายผลิต พัฒนาเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าต่อไป