ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดินีเถื่อ เทียน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 20:
พระองค์อภิเษกสมรสกับ[[องเชียงสือ|เหงียน ฟุก อั๊ญ]] ({{lang|vi|Nguyễn Phúc Ánh}}, {{lang|vi|阮福暎}}) ที่ต่อมาได้ครองราชย์เป็นจักรพรรดิซา ล็อง (หรือในพงศาวดารไทยเรียกว่าองเชียงสือ) ขณะมีพระชนมายุ 18 พรรษา มีพระราชโอรสด้วยกันสองพระองค์คือเหงียน ฟุก เคียว ({{lang|vi|Nguyễn Phúc Chiêu}}, {{lang|vi|阮福昭}}) และ[[เหงียน ฟุก กั๋ญ]] ({{lang|vi|Nguyễn Phúc Cảnh}}, {{lang|vi|阮福景}}) ภายหลังพระราชบุตรพระองค์เล็กนี้ดำรงพระอิสริยยศเป็นมกุฎราชกุมารอัญเส่ว ({{lang|vi|Anh Duệ hoàng thái tử}}, {{lang|vi|英睿皇太子}})
 
จักรพรรดินีเถื่อ เทียนสวรรคตเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1814 พระศพถูกฝัง ณ [[สุสานซาล็อง|สุสานหลวงเทียนเถาะ]] ({{lang|vi|Thiên Thọ Lăng}}, {{lang|vi|天授陵}}) โดยราชสำนักเวียดนามได้ส่งพระราชสาส์นแจ้งว่าพระมเหสีสวรรคต เอกสารไทยเรียกว่าหว้างท้ายเห้า ({{lang|vi|Hoàng Thái Hậu}}, {{lang|vi|皇太后}} "[[ฮองไทเฮา|พระพันปี]]") พระมเหสีสวรรคต จักรพรรดิซา ล็องทรงตรมพระทัยนัก ทรงนุ่งขาวห่มขาวเฝ้าพระศพ แล้วเว้นการทอดพระเนตรการฟ้อนระบำขับเพลงเป็นเวลาสามปี<ref>''พระราชวิจารณ์ ใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่องจดหมายความทรงจำของพระเจ้าไปยิกาเธอ กรมหลวงนรินทรเทวี (เจ้าครอกวัดโพธิ์) ตั้งแต่ จ.ศ. 1129 ถึง 1182 เป็นเวลา 53 ปี'', หน้า 383</ref> ราวสามถึงสี่ปีต่อมาจึงมีพระราชสาส์นแจ้งมาอีกว่าพระราชพิธีฝังพระศพพระมเหสีเสร็จสิ้นแล้ว<ref>''พระราชวิจารณ์ ใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่องจดหมายความทรงจำของพระเจ้าไปยิกาเธอ กรมหลวงนรินทรเทวี (เจ้าครอกวัดโพธิ์) ตั้งแต่ จ.ศ. 1129 ถึง 1182 เป็นเวลา 53 ปี'', หน้า 406</ref>
 
== อ้างอิง ==