วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เหงียน ฟุก กั๋ญ"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 26:
การเสด็จในครั้งนั้นมีผู้ติดตามจากราชสำนักเวียดนามอันประกอบด้วยขุนนางสองคน พระญาติพระองค์หนึ่งซึ่งต่อมาได้เข้ารีตเป็น[[คริสตัง]]และถูกเรียกอย่างลำลองว่าเจ้าชายปัสกาล (Prince Pascal) นอกจากนี้ยังมีทหารและข้าราชบริพารอีกจำนวนหนึ่ง<ref name="Mantienne, p.84, p.200">Mantienne, p.84, p.200</ref> ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1785 ได้มีงานเลี้ยงรับรองหลังเสด็จถึงเมือง[[พอนดิเชอร์รี]] (Pondicherry)<ref name="Mantienne, p.84, p.200"/> ต่อมาออกเดินทางจากพอนดิเชอร์รีไปยังฝรั่งเศสในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1786<ref>Mantienne, p.92</ref> จนถึงประเทศฝรั่งเศสในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1787<ref>Mantienne, p.93</ref>
 
หลังเสด็จถึงได้ระยะหนึ่ง [[พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส]]จึงทรงถวายการต้อนรับด้วยการงานเลี้ยงฉลองพระราชอาคันตุกะในวันที่ 5 หรือ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1787 ก่อนลงพระนามาภิไธยใน[[สนธิสัญญาแวร์ซาย (ค.ศ. 1787)|สนธิสัญญาแวร์ซาย]]เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายนปีเดียวกัน<ref>Mantienne, p.97</ref> การเสด็จมาของเจ้าชายกั๋ญนั้นทรงกั๋ญนั้น สร้างความสนพระทัยในหมู่ราชสำนักพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ถึงกับทรงจ้างให้[[เลออนาร์ โอตีเย]] ({{lang|fr|Léonard Autié}}) ช่างทำผมผู้มีชื่อเสียง ออกแบบทรงพระเกศาโดยตั้งชื่อว่า "แบบเจ้าชายแห่งโคชินจีน" ({{lang|fr|''au prince de Cochinchine''}}) เพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าชายกั๋ญ<ref>[https://books.google.com/books?id=Ex_Hy0sv4T0C&pg=PA292&dq=%22Nguyen+Phuc+Canh%22&sig=ACfU3U3LWBRtR_cl8q459sr2lGHalOGPvQ#PPA293,M1 ''Viet Nam'' by Nhung Tuyet Tran, Anthony Reid, p.293]</ref> ทั้งมีการวาดพระบรมสาทิสลักษณ์ของพระองค์โดย[[โมเปแร็ง]] ({{lang|fr|Maupérin}}) ปัจจุบันถูกจัดแสดงที่[[คณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส]] นอกจากนี้เจ้าชายกั๋ญยังทรงสร้างความฉงนงงงวยแก่ราชสำนักฝรั่งเศส เพราะพระองค์ได้เป็นพระสหายที่ทรงเล่นอยู่กับ[[เจ้าชายหลุยส์ โฌแซ็ฟ โดแฟ็งแห่งฝรั่งเศส]] พระราชโอรสในพระเจ้าหลุยส์ที่ 16<ref>"พระองค์ [เจ้าชายกั๋ญ] สร้างความฉงนสนเท่ห์แก่ราชสำนักพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 นัก เหงียน กั๋ญ [...] ทรงฉลองพระองค์สีแดงและทองเล่นอยู่กับโดแฟ็งผู้เป็นองค์รัชทายาท" (He dazzled the Louis XVI court at Versailles with Nguyen Canh, ... dressed in red and gold brocade, to play with the Dauphin, the heir apparent.) ใน ''The Asian Mystique: Dragon Ladies, Geisha Girls, and Our Fantasies'' by Sheridan Prasso, p.40</ref><ref>"องค์โดแฟ็งทรงมีพระชันษาไล่เลี่ยกับเขา [เจ้าชายกั๋ญ] จึงทรงเล่นด้วยกัน" (The Dauphin, about his age, played with him.) ใน ''French Policy and Developments in Indochina'' - Page 27 by Thomas Edson Ennis</ref>
 
เจ้าชายกั๋ญทรงสนพระทัยใน[[คริสต์ศาสนา]]เป็นอันมาก<ref>"ถึงเขา [บาทหลวงปีแยร์ ปีโญ เดอ เบแอน] จะเปลี่ยนให้ [จักรพรรดิ] ซา ล็องเข้ารีตในคริสต์ศาสนามิได้ แต่เขาก็ประสบความสำเร็จในการที่ทำให้เจ้าชายกั๋ญให้เป็นคริสตังที่สนพระทัยในพระศาสนาอย่างยิ่งยวด พระองค์ถูกติเตียนอย่างรุนแรงหลังพระองค์ทรงบอกพระราชชนนีให้ปาพระบังคนหนักใส่หมู่พระพุทธรูป" (He had not converted Gia Long to Christianity, but had succeeded in making Prince Canh a Catholic zealot, universally condemned for having told his mother to throw feces on Buddhist images) ใน ''A History of Vietnam'' by Oscar Chapuis, p.179 [https://books.google.com/books?id=Jskyi00bspcC&pg=PA179&dq=Canh+Catholic&sig=ACfU3U3V_Q_FNrkjzog6uahkNVu-jYzVTw]</ref> ด้วยมีพระราชศรัทธาที่จะเข้า[[พิธีรับเข้าเป็นคริสต์ศาสนิกชน|พิธีล้างบาป]]เป็นกำลัง<ref>Mantienne, p.200</ref> แต่บาทหลวงปีแยร์ ปีโญ เดอ เบแอนถวายคำแนะนำว่าไม่ควรอย่างยิ่ง เพราะเกรงว่าอาจสร้างปฏิกิริยาเชิงลบจากราชสำนักเวียดนาม<ref>Mantienne, p.122</ref>
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/เหงียน_ฟุก_กั๋ญ"