ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ก"

อักษร ก เป็นได้ทั้ง[[พยัญชนะต้น]] แทนเสียง {{IPA|[k]}} และ[[พยัญชนะสะกด]] แทนเสียง {{IPA|[k̚]}} เมื่อเป็นพยัญชนะต้น สามารถควบกับอักษร รล[[ร]] [[ล]] [[ว]] ได้ เมื่อเป็นตัวสะกด นับเป็นตัวสะกด[[แม่กก]] และนับเป็นตัวแทนของตัวสะกดแม่กกด้วย ในหนังสือโบราณ มีการใช้ "ก หัน" คือ อักษร ก สองตัว แทนไม้หันอากาศและตัว ก สะกด ดังนี้ รกก (รัก), หกก (หัก)

อักษร ก นี้ เทียบได้กับอักษรในระบบอักษรอื่นๆ ของอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หลายระบบ เช่น [[อักษรเทวนาครี|ระบบอักษรเทวนาครี]] [[อักษรมอญ|ระบบอักษรมอญพม่า]] [[อักษรเขมร|ระบบอักษรขอม]] เป็นต้น โดยอักษร ก ถือเป็นพยัญชนะตัวแรกเสมอ

ก เพียงตัวเดียวแล้วเติม[[ไม้ไต่คู้]] โดยไม่มี[[สระ]] สามารถเป็นคำได้หนึ่งคำ คือ ก็ (อ่านว่า เก้าะ) เป็น[[คำสันธาน]]แปลว่า ''แล้ว, จึง, ย่อม''

ก ไก่ เป็นพยัญชนะตัวแรกในประวัติศาสตร์ไทย ที่เชื่อกันว่าดัดแปลงมาจาก[[อักษรปัลลวะ]]ของอินเดีย แต่เดิมมีรูปอักษร แต่ไม่มีคำกำกับ เพิ่งมาก่อรูปเมื่อสมัยรัชกาลที่ 3 ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 4 จึงเริ่มมีคำกำกับ ก ไก่ ข ไข่ สำหรับให้นักเรียนท่องครบทั้ง 44 ตัว

ลักษณะเสียงทาง[[สัทศาสตร์]] จัดเป็น[[เสียงกัก]] [[อโฆษะ]] (ไม่ก้อง) มีแหล่งกำเนิดเสียงที่[[โคนลิ้น]]และ[[เพดานอ่อน]] สัญลักษณ์แทนเสียงด้วย[[สัทอักษรสากล]] คือ /k/