ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกส"

มานูเอลนูแวลเสด็จพระราชสมภพที่อาลกูเชตือในวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1469 โดยทรงเป็นบุตรคนที่แปดหรือเก้าของอิงฟังตือเฟร์นังดูแห่งโปรตุเกส ดยุคแห่งวีเซวซึ่งเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าดูวาร์ตือที่วาร์ตึที่ 1 และพระอนุชาของพระเจ้าอาฟงซูที่ 5 พระมารดาของพระองค์ คือ อิงฟังตาเบียตริซ ดิ อาเวโร ธิดาของเจ้าชายฌูเอาฌูเวา ทั้งพระบิดาและพระมารดาของมานูเอลนูแวลต่างเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าฌูเอาที่ฌูเวาที่ 1 มานูเอลนูแวลเป็นคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องของพระองค์ หนึ่งในพระเชษฐภคินีของพระองค์ คือ เลโอนอร์ซึ่งเป็นพระราชินีแห่งโปรตุเกสจากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าฌูเอาที่ฌูเวาที่ 2 และอิซาเบลซึ่งสมรสกับเฟร์นังดู ดยุคที่ 3 แห่งบรากันกังซา พระองค์ยังเป็นน้องชายของดิเอโกซึ่งได้สืบทอดตำแหน่งเป็นดยุคแห่งวีเซวต่อจากบิดาซึ่งถึงแก่กรรมในปี ค.ศ. 1470 หลังมานูเอลนูแวลเกิดได้เพียงปีเดียว

ในปี ค.ศ. 1493 มานูเอลนูแวลถูกเรียกตัวเข้าร่วมการประชุมสภาซึ่งพระเจ้าฌูเอาฌูเวาได้เสนอชื่อพระองค์เป็นทายาทในบัลลังก์ พระเจ้าฌูเอาที่ฌูเวาที่ 2 สวรรคตในวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1495 ลูกพี่ลูกน้องและพระอนุชาของพระมเหสีของพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ามานูเอลที่นูแวลที่ 1 เมื่อขึ้นเป็นกษัตริย์ได้เรียกบุตรของบรากันกังซาซึ่งถูกขับไล่ออกจากประเทศกลับมาและคืนทรัพย์สินที่ดินและตำแหน่งเดิมให้

พระเจ้ามานูเอลนูแวลไม่ยอมล้มเลิกความพยายามและได้อภิเษกสมรสใหม่กับพระธิดาอีกคนของของกษัตริย์และพระราชินีแห่งกัสติยา คือ มารีอาแห่งอารากอน พระขนิษฐาของพระมเหสีคนแรก แต่การสมรสครั้งนี้ต่างจากการสมรสครั้งก่อน คือ พระราชโอรสจะไม่ได้เป็นทายาทโดยชอบธรรมของราชอาณาจักรกัสติยาและอารากอน เนื่องจากฆัวนา พระเชษฐภคินีของมารีอาได้สมรสกับฟิลิปแห่งฮาพส์บวร์คและขึ้นเป็นทายาทสายตรงในบัลลังก์

* พระเจ้าฌูเอาที่ฌูเวาที่ 3 แห่งโปรตุเกส (ประสูติ ค.ศ. 1502)

* ดูวาร์ตือวาร์ตึ (ประสูติ ค.ศ. 1515) บิดาของกาตารินา ดัชเชสแห่งบรากันกังซา พระอัยกีของพระเจ้าฌูเอาที่ฌูเวาที่ 4 ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์บรากันกังซาของโปรตุเกส

หลังมารีอาสวรรคต พระเจ้ามานูเอลที่นูแวลที่ 1 ประสงค์จะสมรสกับเลโอนอร์แห่งออสเตรีย พระราชธิดาของพระราชินีนาถฆัวนาที่ 1 แห่งกัสติยากับพระเจ้าฟิลิปผู้หล่อเหลา พระนางจึงเป็นพระภาคิไนยของพระนางมารีอาแห่งกัสติยา

การกระทำซึ่งเป็นที่โต้แย้งที่สุดในรัชสมัยของพระเจ้ามานูเอลนูแวลคือการบังคับให้ชาวยิวทุกคนที่อาศัยอยู่ในโปรตุเกสเปลี่ยนศาสนา เนื่องจากอินฟันตาอิซาเบลแห่งอารากอนได้ตั้งเงื่อนไขว่าจะยอมเดินทางมาสมรสกับพระเจ้ามานูเอลนูแวลก็ต่อเมื่อชาวมุสลิมและชาวยิวทุกคนถูกกำจัดออกไปจากโปรตุเกส ในช่วงต้นเดือนธันวาคม ค.ศ. 1496 พระเจ้ามานูเอลนูแวลได้ออกกฤษฎีกาให้ชาวยิวและชาวมุสลิมทุกคนออกไปจากประเทศโดยให้เวลาสิบเดือนจนถึงเดือนตุลาคมของปี ค.ศ. 1497 ไม่เช่นนั้นจะมีโทษประหารชีวิต โดยพระองค์มีรางวัลให้แก่ผู้แจ้งตำแหน่งที่อยู่ของชาวยิวและมุสลิมเป็นทรัพย์สินที่ดินของผู้ที่คนๆ คนคนนั้นแจ้งจับ ขณะที่ผู้ที่เปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์จะได้รับอนุญาตให้อยู่ในโปรตุเกสต่อไป ทว่ามีชาวยิวเพียงไม่กี่คนที่ถูกขับไล่หรือได้รับอนุญาตให้ออกจากประเทศ เนื่องจากพระเจ้ามานูเอลนูแวลใช้อำนาจทั้งหมดที่มีขัดขวางไม่ให้ชาวยิวออกนอกประเทศ ชาวยิวกว่า 20,000 คนที่ท่าเรือลิสบอนถูกบังคับให้เข้ารับการทำพิธีศีลล้างบาป ขณะที่ชาวมุสลิมได้โอกาสในการเดินทางออกจากประเทศมากกว่า เนื่องจากกษัตริย์หลีกเลี่ยงไม่อยากมีปัญหาผู้ปกครองของประเทศปลายทางที่อาจส่งกำลังทหารมาแก้แค้นได้หากพระองค์กระทำกับชาวมุสลิมเช่นเดียวกับชาวยิว

พระเจ้ามานูเอลที่นูแวลที่ 1 ขึ้นครองบัลลังก์ในช่วงที่ขุนนางกำลังเสื่อมอำนาจ กษัตริย์จึงสามารถบริหารบ้านเมืองด้วยการปกครองแบบรวมอำนาจ ในรัชสมัยของพระองค์ได้มีการปฏิรูปการคลัง, ปฏิรูปกฏหมาย และปฏิรูปการบริหารบ้านเมืองหลายครั้ง หนึ่งในนั้นคือการปรับประมวลกฎหมายโปรตุเกสให้ทันยุคทันสมัยยิ่งขึ้น ประมวลกฎหมายใหม่ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1512 และฉบับแก้ไขความถูกต้องถูกตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1521 ซึ่งเป็นปีที่พระองค์สวรรคต

รัชสมัยของพระองค์โด่งดังที่สุดในด้านการสำรวจทางทะเลครั้งสำคัญที่พระองค์เป็นนายทุน ในวันที่ 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1497 พระองค์ได้ส่งวัชกู ดา กามาพร้อมเรือสี่ลำไปสำรวจเส้นทางทะเลสู่อินเดีย การเดินทางบรรลุเป้าหมายเมื่อดา กามาไปถึงเมืองโคชิโคดในวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1498 ในช่วงปลายเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1499 เรือของดา กามาสองลำเดินทางกลับมาถึงโปรตุเกส ในวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1500 เปดรู อัลวารึช กาบรัล ผู้นำการสำรวจครั้งต่อมาได้นำเรือสิบสามลำเดินทางออกจากเมืองลิสบอน ในวันที่ 22 เมษายนคณะเดินทางมองเห็นเทือกเขามองชือปาสกูอาลในบราซิล ในวันที่ 2 พฤษภาคมกาบรัลเดินทางต่อไปอินเดีย แต่ได้ส่งเรือเสบียงกลับไปโปรตุเกสเพื่อแจ้งข่าวการค้นพบก่อนหน้านั้นแล้ว ในปี ค.ศ. 1501 พระเจ้ามานูเอลนูแวลส่งเรือสามลำภายใต้การบัญชาการของกองซาโล กูเอลโญไปสำรวจชายฝั่งตะวันออกของบราซิล เมื่อกูเอลโญกลับมาในปีต่อมาพระเจ้ามานูเอลนูแวลเปิดให้ห้างหุ้นส่วนภายใต้การนำของเฟนูเอา ดิ โลโรนญาเช่าบราซิลเป็นเวลา 3 ปี ทว่าพระเจ้ามานูเอลทรงสนใจในนูแวลสนพระทัยแอฟริกาเหนือ แอฟริกาตะวันออก และเอเชียมากกว่าอเมริกา