ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฝอยทอง"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Nitisart Jungtrakungrat (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 15:
| other =
}}
'''ฝอยทอง''' ({{lang-pt|'''fios de ovos'''}}, '''''ฟีอุชดือโอวุช''''', "เส้นด้ายที่ทำจากไข่")<ref>[http://web.archive.org/20070614234227/beebah.wordpress.com/2007/05/02/cycling-ayutthaya/ ปั่นจักรยานอยุธยา..เสียค่าโง่ที่งานวัด]</ref> เป็น[[ขนม]][[โปรตุเกส]] ลักษณะเป็นเส้นฝอยสีทอง ทำจาก[[ไข่แดง]]ของไข่เป็ด เคี่ยวในน้ำเดือดและ[[น้ำตาลทราย]] ชาวโปรตุเกสใช้รับประทานกับ[[ขนมปัง]] กับอาหารมื้อหลักจำพวกเนื้อสัตว์ และใช้รับประทานกับ[[ขนมเค้ก]]<ref>{{อ้างหนังสือ
|ผู้แต่ง=[[วรรณกับหมู]]
|ชื่อหนังสือ=ปั่นข้ามฝัน... 2,000 วันรอบโลก, เล่ม 3 : ยุโรปโรแมนติก
บรรทัด 27:
, [http://www.thaibikeworld.com/etc/chapter002/index_th.htm ตอน ตามหาฝอยทองที่โปรตุเกส]</ref> โดยมีกำเนิดจากเมืองอาไวรู (Aveiro) เมืองชายฝั่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศโปรตุเกส
 
ฝอยทองเป็นที่รู้จักในประเทศสเปนว่า '''''อูเอโบอิลาโด''''' ({{lang-es|'''huevo hilado'''}} "ไข่ที่ปั่นเป็นเส้นด้าย"), ในประเทศญี่ปุ่นว่า '''''เครังโซเม็ง''''' ({{ญี่ปุ่น|鶏卵素麺}} "เส้นไข่ไก่")<ref name="Kyoto foodie">''Kyoto Foodie'', ''[http://kyotofoodie.com/wagashi-angel-hair-keiran-somen-fios-de-ovos/ Wagashi: Angel Hair Keiran Somen (Fios de Ovos)]''. Accessed on July 7, 2009.</ref>, ในประเทศกัมพูชาว่า '''วาวี'''<ref>{{cite book|title=The Elephant Walk Cookbook: Cambodian Cuisine from the Nationally Acclaimed Restaurant|author=Longteine De Monteiro|year=1998|publisher=Houghton Mifflin}}</ref> ในประเทศมาเลเซียว่า '''''จาลามัซ''''' ({{lang-ms|'''jala mas'''}} "ตาข่ายทอง")<ref name=jala>''It's sweet by any name'', ''[http://www.nst.com.my/opinion/columnist/it-s-sweet-by-any-name-1.111824]''. Accessed on May 05, 2014</ref> และในมาลาบาร์เหนือ [[รัฐเกรละ]] [[ประเทศอินเดีย]]ว่า '''''มุตตามาลา''''' ([[ภาษามาลายาลัม|มาลายาลัม]]: മുട്ടമാല "ฝอยไข่")
 
== ประวัติ ==
[[ไฟล์:Keiran Somen.JPG|thumb|ฝอยทองในเมืองฟุกุโอะกะ ประเทศญี่ปุ่น]]
[[ไฟล์:Fios de ovos.jpg|thumb|''ฝอยทอง'' ที่ซื้อจากร้านขายขนมใน[[ประเทศบราซิล]]]]
 
=== ประเทศไทย ===
ฝอยทองแพร่เข้ามาในประเทศไทย พร้อมกับ[[ทองหยิบ]]และ[[ทองหยอด]] ในสมัย[[กรุงศรีอยุธยา]] ในรัชกาล[[สมเด็จพระนารายณ์มหาราช]] โดยมารีอา กูโยมาร์ เด ปิญญา ([[ท้าวทองกีบม้า]], พ.ศ. 2202-2265) ลูกครึ่งโปรตุเกส-ญี่ปุ่น ภริยาของ[[เจ้าพระยาวิชาเยนทร์]] (คอนสแตนติน ฟอลคอน) ท้าวทองกีบม้ามีหน้าที่เป็นหัวหน้าห้องเครื่องต้น เป็นผู้ทำอาหารเลี้ยงต้อนรับคณะราชทูตจาก[[ฝรั่งเศส]]ที่มาเยือนกรุงศรีอยุธยาในสมัยนั้น
เส้น 43 ⟶ 42:
 
=== ประเทศญี่ปุ่น ===
'''เครังโซเม็ง'''เป็นชื่อเรียกฝอยทองใน[[ประเทศญี่ปุ่น]] '''เครังโซเม็ง'''เริ่มเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นใน[[ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ]] ({{ญี่ปุ่น|安土桃山時代 ''Azuchi-Momoyama jidai อาซูจิ–โมโมยามะจิได''}}) ช่วงปี ค.ศ. 1568 – ค.ศ. 1600 (พ.ศ. 2111-2143) ที่[[จังหวัดนางาซากิ]] โดยพ่อค้าชาวโปรตุเกส{{ต้องการอ้างอิงตรงนี้}} หลังจากนั้นจึงแพร่หลายไปยัง[[จังหวัดฟุกุโอกะ]] และเริ่มทำเพื่อจำหน่ายตามร้านขนมต่างๆต่าง ๆ ใน[[ยุคเมจิ]] ({{ญี่ปุ่น|明治時代 ''Meiji-jidai เมจิจิได''}}) เมื่อ 342 ปีก่อน ร้าน '''Matsuyariemon''' ที่[[จังหวัดฟุกุโอกะ]] ได้ทำ'''เครังโซเม็ง'''ขึ้นซึ่งเป็นขนมหวานที่เป็นเอกลักษณ์ประจำของร้าน โดยปัจจุบันนั้นได้ดำเนินงานโดยรุ่นที่ 13{{ต้องการอ้างอิงตรงนี้}}
 
== ดูเพิ่ม ==
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ฝอยทอง"