ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเทพกษัตรีย์"

''[[พระราชพงศาวดาร ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม)]]'' และ ''[[พระราชพงศาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์]]'' ระบุเนื้อความใกล้เคียงกัน แต่ต่างปี คือในปี พ.ศ. 2093 (ฉบับพันจันทนุมาศ) หรือ พ.ศ. 2107 (ฉบับหลวงประเสริฐ) [[สมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช]]ทรงมีพระราชสาสน์แสดงพระราชประสงค์ขอพระเทพกษัตรีย์ พระราชธิดาที่ประสูติแต่[[พระสุริโยทัย]]ไปเป็นพระมเหสี [[สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ]]ก็ทรงตอบรับไปอย่างดี แต่ทว่าเมื่อถึงเวลาที่คณะทูตจากล้านช้างเดินมารับตัว พระเทพกษัตรีย์ก็ทรงประชวรหนัก สมเด็จพระมหาจักรพรรดิก็มิทราบว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรจึงส่ง[[พระแก้วฟ้า|สมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระแก้วฟ้า]] พระราชธิดาซึ่งเกิดกับพระสนมไปแทนพระเทพกษัตรีย์ แต่เมื่อสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราชทรงทราบว่าขัตติยนารีที่ถูกส่งมามิใช่พระเทพกษัตรีย์ ก็ทรงเสียพระทัยจึงส่งพระแก้วฟ้ากลับคืนมา ครั้นเมื่อพระเทพกษัตรีย์ทรงหายจากอาการพระประชวร สมเด็จพระมหาจักรพรรดิจึงส่งพระราชธิดาออกเดินทางไปกับเถ้าแก่และทาสชายหญิงอย่างละ 500 คนในปี พ.ศ. 2095 ในเอกสารของไทยระบุว่า ระหว่างเดินทาง ได้ถูกทหารพม่าซึ่งดักซุ่มที่ตำบลมะเริง [[จังหวัดเพชรบูรณ์|เมืองเพชรบูรณ์]] ออกสกัดและจับตัวพระเทพกษัตรีย์ไป<ref name="เจิม"/><ref name="ประเสริฐ"/>

''พงศาวดารเมืองหลวงพระบางฉบับศาลาลูกขุน'' ระบุว่า ในปี พ.ศ. 2112 สมเด็จพระไชยเชษฐาธิราชทรงยกทัพไปช่วยกรุงศรีอยุธยาจากการโจมตีของพม่า แต่ถูกทัพของพระมหาอุปราช สะโตมางจอ พระชามาดาพระเจ้าหงสาวดี และตองอูบุริงมางของเจ้าเมือง[[ตองอู]]ล้อมตีจนแตกทัพ แต่ก็หนีกลับล้านช้างได้ หลังพระเจ้าหงสาวหงสาวดีทรงยึดกรุงศรีอยุธยาได้แล้ว จึงยกทัพไปตีเวียงจันทน์ พม่าใช้เวลาเจ็ดเดือนเพื่อตามหาสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราชแต่ทว่าไม่พบ พระเจ้าหงสาวดีจึงยกทัพกลับ<ref name="ลาว"/>