ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จังหวัดสุมาตราตะวันตก"

* ซ้ายบนสุด : ท่าอากาศยานนานาชาติมิมีนังกาเบา

* ซ้ายถัดลงมา : ที่ทำการรัฐบาลท้องถิ่นสุมาตราในปาดัง

* ขวาบนสุด : หอนาฬิกาแจมกาดังจัมกาดัง

* ซ้ายกลาง : รูมะฮ์กาดัง บ้านไม้รูมะห์กาดังแบบดั้งเดิม

* ขวากลาง : หุบเขาไงเซียรอกงาไอเซียโระก์ในบูกิตติงงี

* ล่างสุด : ทะเลสาบมานินเจา</small>

| motto = ''Tuah Sakato'' ([[Minangkabau languageภาษามีนังกาเบา|Minangkabauมีนังกาเบา]]) <br> (ความเจริญรุ่งเรืองที่รวมเป็นปึกแผ่นหนึ่งเดียว)

| leader_name = [[อีร์วารอีร์วัน ปรายิตโน]]

| leader_name2 = [[มุสลิม คากาซิม]]

| demographics1_info1 = มินังกาเบา (ร้อยละ 88%), บาตัก (ร้อยละ 4%), ชวา (ร้อยละ 4%), เมนเมินตาวายไว (ร้อยละ 1%), อื่น ๆ (ร้อยละ 3%)<ref>{{cite book | last = | first = | publisher=Institute of Southeast Asian Studies | title =Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape | date = | year =2003 | url = | accessdate = }}</ref>

| demographics1_info2 = [[ศาสนาอิสลาม]] (ร้อยละ 97.4%), [[ศาสนาคริสต์]] (ร้อยละ 2.2%), [[ศาสนาฮินดู]] (ร้อยละ 0.35%), [[ศาสนาพุทธ]] (ร้อยละ 0.06%)

| demographics1_info3 = [[ภาษาอินโดนีเซีย]], [[ภาษามิมีนังกาเบา]], [[ภาษาเมนเมินตาวายไว]]

'''สุมาตราตะวันตก''' ({{lang-id|'''Sumatera Barat'''}},) หรือเรียกอย่างย่อว่า ชื่แย่อซุมบาร์ '''''ซัมบาร์'''''() เป็นจังหวัดทางภาคตะวันตกของ[[เกาะสุมาตรา]] [[ประเทศอินโดนีเซีย]] ประชากรในปี ค.ศ. 2010 มี 4,846,909 คน และในเดือนมกราคม ค.ศ. 2014 มีประชากร 5,098,790 คน มีเมืองเอกหลักคือ [[ปาดัง]] และมีอาณาเขตครอบคลุมถึง[[เกาะเมนเมินตาวายไว]]

จังหวัดสุมาตราตะวันตก มีอาณาเขตติดต่อกับ [[จังหวัดสุมาตราเหนือ]] ทางทิศเหนือ [[จังหวัดเรียว]] และ [[จังหวัดจัมบี]] ทางทิศตะวันออก และ[[จังหวัดเบิงกูลู]] ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้