ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปีอธิกสุรทิน"

'''ปีอธิกสุรทิน''' ({{lang-en|leap year}}) เป็นปีที่มีการเพิ่มหนึ่งวัน (หรือหนึ่งเดือนในกรณีของ[[ปฏิทินสุริยจันทรคติ]]) เพื่อให้[[ปีปฏิทิน]]สอดคล้องกับ[[ปีดาราศาสตร์]]หรือ[[ปีฤดูกาล]]<ref name="Meeus">{{cite book|last=Meeus|title=Astronomical Algorithms|publisher=Willmann-Bell|isbn=0943396611|pages=62}}</ref> เพราะฤดูกาลและเหตุการณ์ทางดาราศาสตร์มิได้เกิดซ้ำในจำนวนเต็มวัน ปฏิทินซึ่งมีจำนวนวันในแต่ละปีเท่าเดิมจึงต้องเลื่อนให้ตรงกับเหตุการณ์ที่ปฏิทินควรจะติดตามเมื่อเวลาผ่านไป โดยการแทรกวันหรือเดือนเพิ่มเข้าไปในปีนั้น การเลื่อนจึงสามารถทำให้ถูกต้องได้ ปีที่มิใช่ปีอธิกสุรทิน เรียกว่า [[ปีปกติสุรทิน]] (common year)

ข้อยกเว้นบางประการต่อกฎนี้มีว่า เนื่องจากระยะเวลาของปีสุริยคติน้อยกว่า 365.25 วันเล็กน้อย ปีที่หารด้วย 100 ลงตัวนั้นจึงมิใช่ปีอธิกสุรทิน ยกเว้นปีที่หารด้วย 400 ลงตัว ซึ่งเป็นปีอธิกสุรทิน<ref name="rog">[http://www.nmm.ac.uk/server/show/conWebDoc.349 Royal Observatory, Greenwich.] (2002). ''Leap years''. Author.</ref><ref name="usno">[[United States Naval Observatory]]. (n.d.). [http://www.usno.navy.mil/USNO/astronomical-applications/astronomical-information-center/leap-years ''Leap Years'']. Author. Retrieved August 19, 2010.</ref> ตัวอย่างเช่น ค.ศ. 1600 และ 2000 เป็นปีอธิกสุรทิน แต่ ค.ศ. 1700, 1800 และ 1900 ไม่ใช่ ดังน้น ในระยะเวลาสองสหัสวรรษ จะมีปีอธิกสุรทิน 485 ปี โดยกฎนี้ จำนวนวันเฉลี่ยของแต่ละปีจะเท่ากับ 365 + 1/4 − 1/100 + 1/400 = 365.2425 หรือคือ 365 วัน 5 ชั่วโมง 49 นาที 12 วินาที ปฏิทินเกรโกเรียนถูกออกแบบมาเพื่อรักษา[[วสันตวิษุวัต]]ให้ตรงหรือใกล้เคียงกับวันที่ 21 มีนาคม เพื่อที่[[วันอีสเตอร์]] (ซึ่งมีการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์หลังคืนจันทร์เพ็ญซึ่งตรงกับหรือหลังวันที่ 21 มีนาคม) จะยังถูกต้องโดยสอดคล้องกับวสันตวิษุวัติ<ref>E.G. Richards, E.G. (1998). ''Mapping time: The calendar and its history''. Oxford University Press. p. 240. ISBN 0-19-286205-7.</ref> ปีวสันตวิษุวัตนั้นมีประมาณ 365.242374 วัน (และกำลังเพิ่มขึ้น)