เขาเข้าสู่วงการ[[ภาพยนตร์]]เป็นครั้งแรกในชื่อ ฮิวจี้ แกรนท์รนต์ กับผลงานเรื่อง Priviledged (1982) หลังจากนั้น เขาร่วมแสดงละครเบาสมองอยู่ระยะหนึ่ง แล้วจึงก่อตั้งคณะของตัวเอง ชื่อว่า Jockeys of Norfolk ต่อจากนั้น เขามีงานทางโทรทัศน์อยู่ และต่อมาได้แสดงภาพยนตร์ระดับอาชีพเป็นเรื่องแรกใน White Mischief (1987) ต่อจากนั้นก็ได้รับอีกมากมายเช่น บท ลอร์ดไบรอน ใน Rowing With the Wind แล้วตามด้วยบท คลีฟ เดอร์แฮม ใน Maurice กำกับโดย [[เจมส์ ไอโวรี่]] ดัดแปลงจากงานนิยายของ อี เอ็ม ฟอร์สเตอร์ ซึ่งทำให้แกรนท์รนต์ได้รับรางวัลผู้แสดงนำยอดเยี่ยม จาก[[เทศกาลภาพยนตร์เมืองเวนิซ]]ด้วย
แกรนท์รนต์กลับมาร่วมงานกับผู้กำกับ เจมส์ ไอโวรี่ อีกครั้ง ในเรื่อง The Remains of the Day (1993) ที่เขาได้ร่วมแสดงกับ [[แอนโทนี่ ฮ็อพกินส์]] และ [[เอ็มม่า ทอมป์สัน]] และภาพยนตร์ที่ทำให้เขาโด่งดังเป็นอีกสองเรื่องต่อมาในปี 1994 คือ Sirens และ Four Weddings and a Funeral โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องหลัง ที่ทำให้เขาได้ขึ้นปก[[นิตยสาร]]ชั้นนำ ตลอดจนเป็นแขกรับเชิญในรายการ[[ทอล์คโชว์]]ต่าง ๆ รวมถึงได้รับ[[รางวัลบาฟต้า]] และลูกโลกทองคำอีกด้วย
เพียงปีถัดมา เขามีข่าวฉาวที่เขาถูก[[ตำรวจ]]จับ ในข้อหาซื้อบริการทางเพศจาก[[หญิงขายบริการ]]ชาวแอลเอคนหนึ่ง ทำให้หนังเรื่อง Nine Months (1995) ที่เขาแสดงนำและเข้าฉายในช่วงนั้นพอดี ได้แรงกระพือจากข่าวคาวของเขา เช่นเดียวกับเรทติ้งของรายการ The Tonight Show ที่ผู้ชมได้เห็นแกรนท์รนต์กล่าวคำขอโทษต่อ [[เอลิซาเบธ เฮอร์ลีย์]] ดาราสาวผู้เป็นคู่ควงของเขาในขณะนั้น
ต่อมาได้แสดงเรื่อง Sense and Sensibility (1995) ซึ่งเป็นการร่วมงานกับ เอ็มม่า ทอมป์สัน อีกครั้ง แต่ผลงานเรื่องถัดมาของเขา ในหนังระทึกขวัญเรื่อง Extremem Measures (1996) ที่เป็นงานสร้างของบริษัทของเฮอร์ลีย์ คือ [[ซิเมียน ฟิล์มส]] กลับไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่คาด
แกรนท์รนต์ก็หายหน้าหายตาไปพักใหญ่ จนกระทั่งในปี 1999 ใน Notting Hill แสดงร่วมกับ[[จูเลีย โรเบิตส์]] หนังประสบความสำเร็จดี ทั้งด้านรายได้และเสียงวิจารณ์ และประสบสำเร็จต่อเนื่องอีก กับ Mickey Blue Eyes ในปีเดียวกัน ตลอดจนในผลงานการกำกับของ [[วู๊ดดี้ อัลเลน]] เรื่อง Small Time Crooks (2000), เรื่อง Bridget Jones’s Diary (2001) และ About A Boy (2002)
