ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แผนการยัง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 5:
คณะกรรมการชุดดังกล่าวได้รับการสนับสนุนจากคณะกรรมการค่าปฏิกรรมสงครามฝ่ายพันธมิตร โดยประชุมกันครั้งแรกในช่วงต้นปี ค.ศ. 1929 และได้เสนอรายงานเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ [[7 มิถุนายน]] นอกเหนือจากยังแล้ว สหรัฐอเมริกาได้ส่ง เจ. พี. มอร์แกน นายธนาคารที่มีชื่อเสียงและผู้ช่วยของเขา โธมัส ดับเบิลยู. ลามอนต์ การทำรายงานดังกล่าวได้รับการคัดค้านจากสหราชอาณาจักร แต่หลังจากการประชุมกรุงเฮก แผนการได้เสร็จสิ้นเมื่อวันที่ [[31 สิงหาคม]] โดยที่ประกาศใช้แผนการยังอย่างเป็นทางการในการประชุมกรุงเฮกครั้งที่สอง ในเดือนมกราคม [[ค.ศ. 1930]]
แผนการยังได้กำหนดค่าปฏิกรรมสงครามอยู่ที่ 26,350 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ โดยกำหนดระยะเวลาชำระอยู่ที่ 58 ปีครึ่ง เป็นการนำเข้ามาใช้แทนที่แผนการดอวส์ในปี [[ค.ศ. 1930]] แผนการยังได้กำหนดให้เยอรมนีต้องชำระหนี้เป็นประจำทุกปีปีละ 473 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ จากค่าปฏิกรรมสงครามทั้งหมดสามส่วนได้แบ่งออกเป็นส่วนที่ต้องจ่ายให้ครบจำนวนอย่างไม่มีเงื่อนไข คิดเป็นหนึ่งในสามของจำนวนเงินทั้งหมด และอีกสองส่วนที่เหลือเป็นส่วนที่สามารถผ่อนชำระต่อไปอีกได้ โดยคิดเป็นสองในสามของจำนวนเงินทั้งหมด โดยเงินประจำปีจะเพิ่มขึ้นผ่านทางภาษีคมนาคมและจากงบประมาณของแผ่นดิน
นอกจากนั้น แผนการดังกล่าวยังได้จัดการธนาคารระหว่างประเทศเพื่อการชำระหนี้ เพื่อจัดการกับการถ่ายโอนค่าปฏิกรรมสงครามดังกล่าวด้วย ผลทำให้เกิดการก่อตั้งธนาคารนานาชาติเพื่อการชำระหนี้ระหว่างประเทศ ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงการประชุมที่กรุงเฮกในเดือนมกราคม
ระหว่างการตกลงและการประกาศใช้แผนการดังกล่าวนั้น ได้เกิดเหตุการณ์ตลาดหุ้นวอลล์สตรีทล่ม ซึ่งทำให้เกิดผลกระทบตามมาเป็นสองเท่า ระบบธนาคารสหรัฐอเมริกาได้ดึงเงินจำนวนมากจากทวีปยุโรปและยกเลิกการให้กู้เงินตามแผนการยัง นอกเหนือจากนั้น การนำเข้าและการส่งออกก็ประสบหายนะ ซึ่งก่อให้เกิดปัญหาไปทั่วโลก ในปี [[ค.ศ. 1933]] ปริมาณการค้าทั่วโลกหดตัวลงเกือบสองในสาม นโยบายการค้าใหม่ถูกจัดให้มีขึ้นตาม[[บัญญัติภาษีศุลากากรสมูท-ฮาวลีย์]] ซึ่งต่อมาได้รับอิทธิพลจากแนวคิดชาตินิยมและการปรับปรุงนโยบายทางเศรษฐกิจ ส่วนอัตราการว่างงานในเยอรมนีคิดเป็น 33.7% เมื่อปี [[ค.ศ. 1931]] และเพิ่มขึ้นเป็น 40% ในปีต่อมา
{{โครง}}
| |||