พาร์กาลึ อีบราฮิม พาชา

พาร์กาลึ อีบราฮิม พาชา; Pargalı İbrahim Pasha
มหาเสนาบดีแห่งจักรวรรดิออตโตมัน
ชาติ	ออตโตมัน
อาชีพ	นักการเมืองและนักการทหาร
ข้อมูลส่วนตัว
เกิด	ค.ศ. 1493; ปาร์กา สาธารณรัฐเวนิส
เสียชีวิต	15 มีนาคม ค.ศ. 1536 (ราว 43 ปี); คอนสแตนติโนเปิล จักรวรรดิออตโตมัน
คู่สมรส	มูฮ์ซีแน ฮาตุน
นักการเมือง / ทหาร

พาร์กาลึ อีบราฮิม พาชา (ตุรกี: Pargalı İbrahim Pasha "อีบราฮิม พาชาแห่งปาร์กา"; ค.ศ. 1493 – 15 มีนาคม ค.ศ. 1536) หรืออาจรู้จักในนาม เฟรงก์ อีบราฮิม พาชา (Frenk İbrahim Pasha "ชาวตะวันตก") หรือ มักบุล อีบราฮิม พาชา (Makbul İbrahim Paşa "ผู้เป็นที่โปรดปราน") ภายหลังเรียกว่า มักตุล อีบราฮิม พาชา (Maktul İbrahim Paşa "ผู้ถูกประหาร") เป็นมหาเสนาบดีแห่งจักรวรรดิออตโตมันคนแรกในรัชกาลสุลต่านสุลัยมานผู้เกรียงไกร

เบื้องต้นเขาเป็นชาวกรีกที่นับถือศาสนาคริสต์จากเมืองปาร์กาแถบอีไพรัส (ปัจจุบันคือประเทศกรีซ) ซึ่งขณะนั้นที่นั่นยังเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐเวนิส^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]

พาร์กาลึ อีบราฮิม พาชาเป็นมหาเสนาบดี (Grand Vizier) คนแรกที่ได้รับการแต่งตั้งโดยสุลต่านสุลัยมานแห่งจักรวรรดิออตโตมัน ในปี ค.ศ. 1523 พาร์กาลึรับตำแหน่งต่อจากพีรี เมห์เมด พาชา (Piri Mehmed Pasha) ผู้ได้รับการแต่งตั้งโดยพระราชบิดาของสุลต่านสุลัยมานสุลต่านเซลิมที่ 1 และดำรงตำแหน่งอยู่ 13 ปี ปาร์กาลิเป็นผู้ที่มีความใกล้ชิดกับสุลต่านสุลัยมานเป็นอันมากและเป็นผู้ที่มีอำนาจเท่าเทียมกับอัครเสนาบดีคนอื่นอีกเพียงคนสองคนในจักรวรรดิ แต่ในปี ค.ศ. 1536 ปาร์กาลิก็โดนใส่ร้ายป้ายสี และในที่สุดก็ถูกสังหารโดยสุลต่านทั้งที่เคยให้คำมั่นสัญญาไว้ก่อนหน้านั้นว่าจะไม่ยอมให้ถูกทำร้ายถึงแก่ชีวิตไม่ว่าจะด้วยกรณีใด ๆ ทั้งสิ้น^[8]

อ้างอิงแก้ไข

↑
Turan, Ebru (2009). "The Marriage of Ibrahim Pasha (ca. 1495-1536): The Rise of Sultan Süleyman's Favorite to the Grand Vizierate and the Politics of the Elites in the Early Sixteenth-Century Ottoman Empire". Turcica. 41: 3–36.
- Şahin, Kaya (2013). Empire and Power in the reign of Süleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-1-107-03442-6.
- Peirce, Leslie (2017). Empress of the East: How a European Slave Girl Became Queen of the Ottoman Empire. Basic Books. p. 157. มูฮ์ซีแน หลานสาวของท่านรัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ขณะนี้ได้รับการยอมรับแล้วว่าเป็นภรรยาของอีบราฮิม (Muhsine, granddaughter of an illustrious statesman, is now largely accepted as Ibrahim's wife.)
↑ Margaret Rich Greer, Walter Mignolo, Maureen Quilligan. Rereading the Black Legend: the discourses of religious and racial difference in the Renaissance empires., University of Chicago Press, 2007. ISBN 978-0-226-30722-0, p. 41: "Ibrahim Pasha, his intimate and grand vezir, a Greek from Parga in Epirus"
↑ Willem Frederik Bakker.Studia Byzantina et Neohellenica Neerlandica. BRILL, 1972. ISBN 978-90-04-03552-2 ,p. 312
↑ Roger Bigelow Merriman.Suleiman the Magnificent 1520-1566. READ BOOKS, 2008. ISBN 978-1-4437-3145-4, p. 76
↑ Walter G. Andrews, Najaat Black, Mehmet Kalpaklı.Ottoman lyric poetry: an anthology. University of Washington Press, 2006. ISBN 978-0-295-98595-4, p. 230.
↑ Machiel Kiel. on the Ottoman architecture of the Balkans. Variorum, 1990. ISBN 9780860782766, p. 416.
↑ Ostle, Robin (2008-10-14). [books.google.com/books?id=t_khAQAAIAAJ Sensibilities of the Islamic Mediterranean: self-expression in a Muslim culture from post-classical times to the present day] Check |url= value (help). I.B. Tauris. p. 75. ISBN 978-1-84511-650-7. สืบค้นเมื่อ 11 December 2011.
↑ Clot, André (1992). Suleiman the Magnificent : The Man, His Life, His Epoch. London: Saqi Books. ISBN 978-0-86356-126-9, p. 49

ดูเพิ่มแก้ไข

บทความเกี่ยวกับชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล

[muhsine-1] Turan, Ebru (2009). "The Marriage of Ibrahim Pasha (ca. 1495-1536): The Rise of Sultan Süleyman's Favorite to the Grand Vizierate and the Politics of the Elites in the Early Sixteenth-Century Ottoman Empire". Turcica. 41: 3–36.
Şahin, Kaya (2013). Empire and Power in the reign of Süleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-1-107-03442-6.

Peirce, Leslie (2017). Empress of the East: How a European Slave Girl Became Queen of the Ottoman Empire. Basic Books. p. 157. มูฮ์ซีแน หลานสาวของท่านรัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ขณะนี้ได้รับการยอมรับแล้วว่าเป็นภรรยาของอีบราฮิม (Muhsine, granddaughter of an illustrious statesman, is now largely accepted as Ibrahim's wife.)

[2] Şahin, Kaya (2013). Empire and Power in the reign of Süleyman: Narrating the Sixteenth-Century Ottoman World. Cambridge University Press. p. 51. ISBN 978-1-107-03442-6.

[3] Peirce, Leslie (2017). Empress of the East: How a European Slave Girl Became Queen of the Ottoman Empire. Basic Books. p. 157. มูฮ์ซีแน หลานสาวของท่านรัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ขณะนี้ได้รับการยอมรับแล้วว่าเป็นภรรยาของอีบราฮิม (Muhsine, granddaughter of an illustrious statesman, is now largely accepted as Ibrahim's wife.)

[2] Margaret Rich Greer, Walter Mignolo, Maureen Quilligan. Rereading the Black Legend: the discourses of religious and racial difference in the Renaissance empires., University of Chicago Press, 2007. ISBN 978-0-226-30722-0, p. 41: "Ibrahim Pasha, his intimate and grand vezir, a Greek from Parga in Epirus"

[3] Willem Frederik Bakker.Studia Byzantina et Neohellenica Neerlandica. BRILL, 1972. ISBN 978-90-04-03552-2 ,p. 312

[4] Roger Bigelow Merriman.Suleiman the Magnificent 1520-1566. READ BOOKS, 2008. ISBN 978-1-4437-3145-4, p. 76

[Andrews-5] Walter G. Andrews, Najaat Black, Mehmet Kalpaklı.Ottoman lyric poetry: an anthology. University of Washington Press, 2006. ISBN 978-0-295-98595-4, p. 230.

[6] Machiel Kiel. on the Ottoman architecture of the Balkans. Variorum, 1990. ISBN 9780860782766, p. 416.

[Ostle2008-7] Ostle, Robin (2008-10-14). [books.google.com/books?id=t_khAQAAIAAJ Sensibilities of the Islamic Mediterranean: self-expression in a Muslim culture from post-classical times to the present day] Check |url= value (help). I.B. Tauris. p. 75. ISBN 978-1-84511-650-7. สืบค้นเมื่อ 11 December 2011.

[8] Clot, André (1992). Suleiman the Magnificent : The Man, His Life, His Epoch. London: Saqi Books. ISBN 978-0-86356-126-9, p. 49

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]