พระเจ้าโจวผิง
พระเจ้าโจวผิง (จีน: 周平王; พินอิน: zhōu píngwáng) พระนามเดิม จี้ อี้จิ้ว[2] เป็นกษัตริย์องค์ที่ 13 แห่งราชวงศ์โจว และปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โจวตะวันออก[3] เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าโจวโยว และ พระมเหสีเฉิน (申后)
King Ping of Zhou 周平王 | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์จีน | |||||
ครองราชย์ | 770–720 ปีก่อนคริสตกาล | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้าโจวโยว | ||||
ถัดไป | พระเจ้าโจวหฺวัน | ||||
พระราชบุตร | Prince Wu Crown Prince Xiefu | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์โจว | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าโจวโยว[1] | ||||
พระราชมารดา | Queen Shen (daughter of the Marquess of Shen) | ||||
สวรรคต | 720 ปีก่อนคริสตกาล |
เมื่อพระราชบิดาสวรรคตและราชวงศ์โจวตะวันตกล่มสลายลง เหล่าเชื้อพระวงศ์และขุนนางข้าราชการ ได้พร้อมใจกันเชิญพระองค์ขึ้นครองราชย์สืบต่อ ทรงพระนามว่า พระเจ้าโจวผิงและโปรดให้ย้ายราชธานีมาอยู่ที่ลั่วหยาง ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของเมืองหลวงเดิม ทรงครองราชย์ยาวนานถึง 51 ปีจึงสวรรคต เมื่อ 720 ปีก่อนคริสตกาล จากนั้นพระราชนัดดาของพระองค์จึงขึ้นครองราชย์สืบต่อมา เป็น พระเจ้าโจวฮวน
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ Chinese Text Project, Rulers of the Zhou states – with links to their occurrences in pre-Qin and Han texts.
- ↑ Michael Loewe and Edward Shaughnessy, บ.ก. (1999), The Cambridge History of Ancient China, Cambridge University Press
- ↑ Sima Qian. Records of the Grand Historian, "Zhou Dynasty Annals".
ก่อนหน้า | พระเจ้าโจวผิง | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าโจวอิว | พระมหากษัตริย์จีน (771 ปีก่อนคริสตกาล - 720 ปีก่อนคริสตกาล) |
พระเจ้าโจวหฺวัน |